1

ԱՂ, ի 1. Соль, хлористый натрий, поваренная соль. 2. Соль, химическое вещество (продукт полного или частичного замещения водорода кислоты металлом). 3. (փխբ.) Соль, сущность чего-либо. Կյանքի աղը соль жизни. ◊ Աղ անել посолить, приправить солью. Աղ(ը) դնել засолить. Աղը լացէեղել соль отсырела. Աղն է պակաս կամ մաղը (ասացված) чего-нибудь не хватает, в чём-нибудь нужда. Աղն ու անալին իրարից չջոկել ни бельмеса не знать; не понимать, не смыслить; ни бе ни ме, ни кукареку (прост.). Աղ ու լեղի горесть, печаль, скорбь, горечь. Աղ ու հաց, տե՛ս Աղուհաց: Աղ ու հաց. սիրտը բաց (առած) чем богаты, тем и рады. Աղ ու հացով մարդ хлебосол.
ԱՂԱ, յի (հնց.) Хозяин, барин, богатый человек, ага.
ԱՂԱԲԼԻԹ, ի (բրբ., հնց.) Солёная лепёшка, которую согласно обряду юноши и девушки съедали в пятницу накануне праздника святого Саркиса, чтобы увидеть во сне суженого или суженую.
ԱՂԱԲՌՆՎԱԾՔ, ի Соленье.
ԱՂԱԳՈՐԾ, ի Солевар.
ԱՂԱԳՈՐԾԱԿԱՆ, ա. Солеваренный, солепромышленный.
ԱՂԱԳՈՐԾԱՐԱՆ, ի Солеварня, солеваренный, солевой завод.
ԱՂԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солеварение, соледобывание.
ԱՂԱԴԻՄԱՑԿՈՒՆ, ա. Солестойкий, солевыносливый. Աղադիմացկուն բույսեր солевыносливые (солестойкие) растения.
ԱՂԱԴԻՄԱՑԿՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солестойкость, солевыносливость.
ԱՂԱԶԵՐԾ, ա. Обессоленный.
ԱՂԱԶԵՐԾԵԼ, եցի Обессоливать, обессолить.
ԱՂԱԶԵՐԾՈՒՄ, ծման Обессоливание.
ԱՂԱԶԵՐԾՎԵԼ, վեց Обессоливаться, обессолиться.
ԱՂԱԶՈՒՐԿ, ա. Пресный.
ԱՂԱԹԱՍ, տե՛ս Աղաման,
ԱՂԱԹԹՈՒ, թթվի (քիմ.) Соляная кислота.
ԱՂԱԹԹՎԱՅԻՆ, ա. Солянокислый.
ԱՂԱԼ, ացի 1. Молоть, смолоть. Սուրճ աղալ молоть кофе. 2. (փխբ.) Жевать.
ԱՂԱԽԻՆ, խնի Служанка, прислуга, горничная.
ԱՂԱԽՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Исполнение обязанностей служанки, прислуживание.
ԱՂԱԾԻՆ, ծնի (քիմ.) Галоген, галоид.
ԱՂԱԾՈ 1. գ. Соленье. 2. ա. Засоленный.
ԱՂԱԿԵՐՊՆԵՐ, ի (քիմ.) Галоиды.
ԱՂԱՀԱՄ 1. ա. Солёный. 2. գ. Вкус соли.
ԱՂԱՀԱՆՔ, ի Соляные копи, солеломня.
ԱՂԱՀԱՐԿ, ի (պատմ.) Налог на соль.
ԱՂԱՀՄԱՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Гаданье на соли.
ԱՂԱՀՈՐ, ի Соляная шахта.
ԱՂԱՂ, ի Танин.
ԱՂԱՂԱԿ, ի Крик, шум, гвалт, галдёж. Աղաղակ բարձրացնել галдеть, поднять крик, шум.
ԱՂԱՂԱԿԵԼ, եցի Кричать, вопить, галдеть.
ԱՂԱՂԱԿԵՂԵՎ, ի Дубильное корьё.
ԱՂԱՂԱՅԻՆ, ա. Дубильный.
ԱՂԱՂԱՆՅՈՒԹ, ի Дубитель, дубильное вещество.
ԱՂԱՂԱՐԱՆ, ի (մսնգ.) Дубильня.
ԱՂԱՂԵԼ, եցի (մսնգ.) Дубить, выдубить. Կաշի աղաղել дубить кожу.
ԱՂԱՂՈՐԴ, ի Дубильщик.
ԱՂԱՂՈՑ, ի Дубильный чан, дубильная яма.
ԱՂԱՂՈՒՄ, ղման (մսնգ.) Дубление.
ԱՂԱՂՎԵԼ, վեց Дубиться, выдубиться. ◊ Քիթը աղաղվեց спесь сбита с кого-либо.
ԱՂԱՄԱՆ, ի Солонка.
ԱՂԱՅԱԲԱՐ, մ. По-барски.
ԱՂԱՅԱԿԱՆ, ա. Барский, господский.
ԱՂԱՅԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Барственность, барские привычки.
ԱՂԱՅԱՎԱՐԻ, տե՛ս Աղայաբար։
ԱՂԱՅԻՆ, ա. 1. Соляной, солевой, относящийся к соли. Աղային շերտեր соляные пласты. Աղային լուծույթ солевой раствор. 2. Соляной, содержащий соль.
ԱՂԱՅՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солёность.
ԱՂԱՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Барство, барские привычки, манеры. ◊ Աղայություն անել барствовать.
ԱՂԱՆԴ, ի 1. Ересь. 2. Секта.
ԱՂԱՆԴԱՅԻՆ, ա. (եկեղ.) Еретический, еретичный.
ԱՂԱՆԴԱՊԱՇՏ, տե՛ս Աղանդավոր։
ԱՂԱՆԴԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (եկեղ.) Сектантство.
ԱՂԱՆԴԱՊԵՏ, ի (եկեղ.) Ересиарх.
ԱՂԱՆԴԱՎՈՐ, ի (եկեղ.) Сектант, еретик.
ԱՂԱՆԴԱՎՈՐԱԿԱՆ, ա. (եկեղ.) 1. Сектантский, еретический Աղանդավորական համայնք сектантская община Աղանդավորական գրքեր еретические (неканонические) книги. 2. տե՛ս Աղանդավոր։
ԱՂԱՆԴԱՎՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Աղանդավորություն 2 նշան.։
ԱՂԱՆԴԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (եկեղ.) 1. Сектантство, ересь, еретичество (церк.). 2. (հվքկն.) Сектанты, еретичество (прост.).
ԱՂԱՆԴԵՐ, ի Десерт.
ԱՂԱՆԴԵՐԱՅԻՆ, ա. Десертный. Աղանդերային սպասք десертный прибор.
ԱՂԱՆՁ, ի Смесь поджаренных зёрен пшеницы, конопли, кунжута, гороха, иногда с добавлением изюма, подаваемое на десерт, агандз. ◊ Աղանձ դառնալ՝ լինել иссушиться, высушиться. Աղանձ դարձնել иссушить, высушить.
ԱՂԱՆՁԵԼ, եցի 1. Жарить (зёрна пшеницы, конопли и т. д.). 2. Пересушить, пережарить. 3. տե՛ս Բովել: 4. (փխբ.) Иссушить.
ԱՂԱՆՁՈՒՄ, ձման Жаренье (зёрен пшеницы, конопли и т. д.).
ԱՂԱՆՁՎԵԼ, վեց 1. Жариться (о зёрнах пшеницы, конопли и т. д.). 2. Пересыхать, пересохнуть, иссушиться, иссыхать, иссохнуть. ◊ Բերանն աղանձվել է во рту пересохло.
ԱՂԱՇԵՐՏ, ի Соляной пласт.
ԱՂԱՉԱԳԻՆ, մ. Умоляюще, моляще, с мольбой.
ԱՂԱՉԱԼԻ, տե՛ս Աղաչական։
ԱՂԱՉԱԿԱՆ 1. ա. Умоляющий, молящий. Աղաչական ձայն умоляющий голос. 2. մ. Умоляюще, моляще.
ԱՂԱՉԱՆՔ, ի Мольба, моление (книжн.). ◊ Աղաչանք անել умолять, молить.
ԱՂԱՉԱՆՔ-ՊԱՂԱՏԱՆՔ, ի Мольба. ◊ Աղաչանք-պաղատանք անել умолять, молить.
ԱՂԱՉԱՓ, ի Солемер.
ԱՂԱՉԵԼ, եցի Умолять, молить.
ԱՂԱՉԵԼ-ՊԱՂԱՏԵԼ, եցի Умолять, молить.
ԱՂԱՊԱԿԱՍ, տե՛ս Աղասակավ։
ԱՂԱՊԱՏ, ա. Покрытый слоем соли.
ԱՂԱՊԱՏԵԼ, եցի Обсаливать, обсолить, покрыть слоем соли.
ԱՂԱՊԱՏՎԵԼ, վեց Обсаливаться, покрываться солью.
ԱՂԱՋՈՒՐ, ջրի Рассол, тузлук (спец.). Թույլ աղաջուր слабый рассол. ◊ Աղաջուր բռնել приготовить рассол.
ԱՂԱՋՐԱՅԻՆ, ա. Рассольный, тузлучный (спец.).
ԱՂԱՍԱԿԱՎ, ա. Бедный солью, содержащий мало соли.
ԱՂԱՍԱՆԴ, ի Ступа, ступка для соли.
ԱՂԱՎԱՂԵԼ, եցի 1. Искажать, исказить, извращать, извратить. Իմաստը աղավաղել исказить, извратить смысл. Դեմքը աղավաղել исказить лицо. 2. Коверкать, исковеркать. Բառերը աղավաղել исковеркать слова.
ԱՂԱՎԱՂԻՉ, ա. 1. Искажающий, извращающий. 2. Коверкающий.
ԱՂԱՎԱՂՈՒՄ, ղման Искажение, извращение, коверканье.
ԱՂԱՎԱՂՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Искажённость, извращённость. Մտքի աղավաղվածություն искажённость мысли.
ԱՂԱՎԱՂՎԵԼ, վեց 1. Искажаться, исказиться, извращаться. 2. Коверкаться, исковеркаться.
ԱՂԱՎԱՅԵԼ 1. ա. Барский. 2. մ. Барски, по-барски.
ԱՂԱՎԱՐԻ, մ. Барски, по-барски.
ԱՂԱՎՆԱԲՈՒՅՆ բնի 1. Голубиное гнездо. 2. Голубятня.
ԱՂԱՎՆԱԲՈՒՆ բնի 1. Голубиное гнездо. 2. Голубятня.
ԱՂԱՎՆԱԽՈՏ, տե՛ս Աղավնարոտ։
ԱՂԱՎՆԱԿԵՐՊ, ա. 1. Похожий на голубя. 2. (փխբ.) Кроткий, незлобивый, голубиный (перен. устар.).
ԱՂԱՎՆԱՁԱԳ, ի Голубёнок, птенец голубя.
ԱՂԱՎՆԱՅԻՆ, ա. Голубиный.
ԱՂԱՎՆԱՆՈՑ, ի Голубятня, голубятник (разг.).
ԱՂԱՎՆԱՊԱՀ, ի Голубевод, голубятник (о человеке).
ԱՂԱՎՆԱՊԱՀՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Голубеводство.
ԱՂԱՎՆԱՍԵՐ, ի Голубятник, любитель голубей.
ԱՂԱՎՆԱՍԻՐՏ, ա. Кроткий, незлобивый, мягкий.
ԱՂԱՎՆԱՏՈՒՆ, տան Голубятня, голубятник (разг.).
ԱՂԱՎՆԱՐՈՏ, ի (բսբ.) Торица, шпергель.
ԱՂԱՎՆԵՐԱՄ, ի Стая голубей.
ԱՂԱՎՆԻ, նու 1. Голубь. 2. Голубка. ◊ Անմեղ աղավնի невинный голубь. Խաղաղության աղավնի голубь мира. Նոյի աղավնի ноев голубь.
ԱՂԱՎՆԻԿ, տե՚ս, Աղավնյակ։
ԱՂԱՎՆԻՃ, ի (բսբ.) Вербена.
ԱՂԱՎՆԻՃԱԶԳԻՆԵՐ, ի (բսբ.) Вербеновые.
ԱՂԱՎՆՅԱԿ, ի 1. Голубок. 2. (փխբ.) Голубчик (разг.) голубок (прост.) голубушка (разг.) голубка (разг.) (обычно в обращении) Աղավնյակս голубушка.
ԱՂԱՎՆՈՐՍ, ի 1. Голубиная охота. 2. Охотник на голубей.
ԱՂԱՎՆՈՑ, տե՛ս Աղավնատուն։
ԱՂԱՏ, տե՛ս Աղատ-պաղատ։
ԱՂԱՏ-ՊԱՂԱՏ (բրբ.) 1. ա. Умоляющий. 2. մ. Жалобно, умоляюще. 3. գ. Мольба, моление (книжн.). ◊ Աղատ-պաղատ անել՝ ընկնել умолять, жалобно просить.
ԱՂԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐԱԿԱՆ, ա. Солепромышленный.
ԱՂԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солепромышленвость.
ԱՂԱՐԻԿՈՆ, ի (բսբ.) Шампиньон.
ԱՂԱՐՏԱԿԱՆ, ա. Искажающий, извращающий.
ԱՂԱՐՏԵԼ, եցի Искажать, исказить, извращать, извратить.
ԱՂԱՐՏԻՉ, ա. Искажающий, извращающий.
ԱՂԱՐՏՈՒՄ, տման Искажение, извращение.
ԱՂԱՐՏՎԵԼ, վեց Искажаться, исказиться, извращаться, извратиться.
ԱՂԱՑ, ի Мельница.
ԱՂԱՑԱԿՈՐՈՒՍՏ, ի Утруска (при помоле).
ԱՂԱՑԱՔԱՐ, ի Жёрнов.
ԱՂԱՑՈՒՄ, ցման Помол, обмол Հացահատիկի աղացում помол зерна.
ԱՂԱՑՎԱԾՔ, ի 1. Помол, смолотое зерно. 2. Способ размельчения зерна, помол.
ԱՂԱՑՎԵԼ, վեց Молоться, смалываться, смолоться.
ԱՂԱՑՔ, տե՛ս Աղաց:
ԱՂԱՔԱՐ, ի 1. Камень, который посыпают солью для скота. 2. Каменная соль.
ԱՂԲ, ի 1. Сор, мусор. 2. Навоз, помёт, экскременты. 3. Отбросы. ◊ Աղբը ձյան տակ չի մնա шила в мешке не утаишь.
ԱՂԲԱԲԶԵԶ ի 1. Навозный жук, навозник. 2. Скарабей.
ԱՂԲԱԲՆԴԻՌ 1. Навозный жук, навозник. 2. Скарабей.
ԱՂԲԱԳՈՒՄԱԿ, ի Ассенизационный обоз.
ԱՂԲԱԼԻՑ, ա. Замусоренный, заваленный мусором.
ԱՂԲԱԽԱՌՆ, ա. Засорённый.
ԱՂԲԱԿԵՐ, ա. 1. Питающийся отбросами. 2. (փխբ.) Жадный, скаредный, скупой.
ԱՂԲԱԿԻՐ, ա. Ассенизационный, вывозящий мусор.
ԱՂԲԱԿՈՒՅՏ, ի Сорная куча, мусорная куча.
ԱՂԲԱՀԱՆ 1. գ. Мусорщик, ассенизатор. 2. տե՛ս Աղբատար։
ԱՂԲԱՀԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ассенизация, уборка мусора.
ԱՂԲԱՀԱՆՈՒՄ, նման Ассенизация, уборка мусора.
ԱՂԲԱՀԱՎԱՔ, ա. Мусороуборочный.
ԱՂԲԱՀՈՏ, ի 1. գ. Запах мусора, навоза 2. ա. Обладающий запахом отбросов, мусора, навоза.
ԱՂԲԱՀՈՐ, ի Помойная (выгребная, мусорная) яма.
ԱՂԲԱՂԲՈՒԿ, ի (բսբ.) Гулявник.
ԱՂԲԱՄԱՆ, ի Мусорный ящик, мусорное ведро.
ԱՂԲԱՄՈՒՂ, ի Мусоропровод.
ԱՂԲԱՅԻՆ, ա. Сорный, мусорный, навозный.
ԱՂԲԱՆՈՑ, ի Свалка, мусорная свалка.
ԱՂԲԱՆՈՑԱՅԻՆ, ա. Свалочный.
ԱՂԲԱՋՈՒՐ, ջրի Сточные воды.
ԱՂԲԱՏԱՐ, ա. Мусороуборочный, ассенизационный.
ԱՂԲԱՏԵՂԻ, տե՛ս Աղբանոց։
ԱՂԲԱՐԿՂ, ի Мусорный ящик, сорный ящик.
ԱՂԲԵԼ, եցի Навозить, унавоживать, унавозить, удобрять навозом. Աղբել հողը унавозить землю.
ԱՂԲԵՐ, տե՛ս Եղբայր։
ԱՂԲԵՐԱՑՈՒ, ի (բրբ.) 1. Сводный брат. 2. Побратим, названый брат (устар.). 3. Брат, браток, братец (фамильярное просторечное обращение).
ԱՂԲՅՈՒՍ, ի 1. տե՛ս Աղբ։ 2. Навозная (мусорная) куча, свалка.
ԱՂԲՅՈՒՐ, ի 1. Ключ, источник, родник. Սառն աղբյուր студёный ключ. 2. Сооружение из камня над родником. 3. Источник, родниковая вода. 4. (փխբ.) Первоисточник. Պատմական աղբյուրներ исторические источники. 5. (փխբ.) Основание, источник чего-либо. Ապրուստի աղբյուր источник жизни. ◊ Աղբյուրը տանել՝ ծարավ քերել оставить в дураках. Աղբյուրի նման հոսել бить ключом.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԲՈՒԽ, ա. Бьющий ключом.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԳԵՏ, ի Специалист по историческим источникам.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԳԻՏԱԿԱՆ, ա. Источниковедческий.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Источниковедение.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԿ1, ի 1. (կղմխս.) Слёзный сосочек. 2. Исток, жерло источника.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԿ2, տե՛ս Աղբյուրիկ։
ԱՂԲՅՈՒՐԱՀՈՍ, ա. Бьющий ключом.
ԱՂԲՅՈՒՐԱՅԻՆ, ա. Ключевой, родниковый.
ԱՂԲՅՈՒՐԱՆԱԼ, ացավ 1. Бить ключом, струиться (течь, лить) ручьём. 2. (փխբ.) Бить ключом; бурно, с силой проявляться.
ԱՂԲՅՈՒՐԱՋՈՒՐ, ջրի Родниковая вода, ключевая вода.
ԱՂԲՅՈՒՐԻԿ, ի Родничок, небольшой источник.
ԱՂԲՅՈՒՐ-ՀՈՒՇԱՐԶԱՆ, ի Родник-памятник.
ԱՂԲՈՏ, ա. 1. Сорный, засорённый. 2. Грязный, замусоренный.
ԱՂԲՈՏԵԼ, եցի Сорить, насорить, засорять, засорить, мусорить, замусорить, загрязнять, загрязнить. Հատակը աղբոտել замусорить пол.
ԱՂԲՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Засорённость, загрязнённость.
ԱՂԲՈՏՈՒՄ, տման Загрязнение.
ԱՂԲՈՏՎԵԼ, վեց Засоряться, засориться, замусориться, загрязниться.
ԱՂԲՈՒՏ (հզվդ.) 1. ա. Унавоженный, удобренный (о земле). 2. գ. Мусорная свалка.
ԱՂԲՐԱԿ, տե՛ս Աղբյուրիկ։
ԱՂԵԲԵԿ, ա. (հնց.) 1. С проседью. Աղեբեկ մորուք борода с проседью. 2. Седой, поседелый.
ԱՂԵԲՈՐԲ, ի (բժշկ.) Воспаление кишок.
ԱՂԵԲՈՐԲՈՔՈՒՄ, քման Воспаление кишок.
ԱՂԵԳԱԼԱՐ 1. գ. Кишечная петля. 2. ա. Сверлящий, резкий, острый (о боли в желудке, в животе). Աղեգալար ցավեր сверлящая боль в животе, в животе крутит (прост.). 3. տե՛ս Աղեկտուր։
ԱՂԵԳՈՐՈՎ, տե՛ս Գորովագութ։
ԱՂԵԴԱՐՁՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Աղեոլորք:
ԱՂԵԹԱՓ, ա. (բժշկ.) Страдающий грыжей.
ԱՂԵԹԱՓՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Грыжа.
ԱՂԵԼ, եցի 1. Положить, класть в рассол, солить, посолить, засолить. 2. Посыпать солью, солить, посолить, засолить. ◊ Գլուխն աղել, տե՛ս Գլուխ բառի տակ։
ԱՂԵԼ-ՄԱՂԵԼ, եցի 1. Тщательно просеивать (просеять). 2. Обыскивать, обыскать, обшаривать, обшарить, перерывать, перерыть, перевернуть вверх дном.
ԱՂԵԽԱՐՇ, ա. Душераздирающий.
ԱՂԵԽԱՐՇԵԼ, եցի Раздирать (душу, сердце) сильно волновать, терзать, мучить нравственно.
ԱՂԵԽԱՐՇՎԵԼ, վեցի Терзаться, сильно волноваться, мучиться нравственно.
ԱՂԵԽԻԹ, ի (բժշկ.) Кишечная колика, резь, колики в кишках, в животе.
ԱՂԵԽՈՐՈՎ, տե՛ս Աղեխարշ:
ԱՂԵԽՑԱՆՈՒՄ, նման Закупорка кишок.
ԱՂԵԿԱՊ, ի Бандаж (грыжевой).
ԱՂԵԿԵԶ, տե՛ս Աղեխարշ։
ԱՂԵԿՈՏՈՐ ա. Раздирающий, мучительный, скорбный.
ԱՂԵԿՏՈՒՐ ա. Раздирающий, мучительный, скорбный.
ԱՂԵՀԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Операция кишок.
ԱՂԵՀՅՈՒԹ, ի Кишечный сок.
ԱՂԵՂ, ի 1. Лук. Աղեղը լարել натянуть лук. 2. (երկրչ.) Дуга. Շրջագծի որևէ մասը կոչվում է աղեղ часть окружности называется дугой. 3. (երժշտ.) смычок. Ջութակի աղեղ скрипичный смычок. 4. տե՛ս Լծաղեղ։
ԱՂԵՂԱԼԱՐ, ի Тетива.
ԱՂԵՂԱՁԳՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Նետաձգություն:
ԱՂԵՂԱՁԵՎ, տե՛ս Աղեղնաձև։
ԱՂԵՂԱՁԻԳ, տե՛ս Նետաձիգ:
ԱՂԵՂԱՅԻՆ, ա. Дуговой.
ԱՂԵՂԱՆՄԱՆ, ա. Дугообразный.
ԱՂԵՂԵԼ, եցի Обводить дугообразной линией, дугой, сгибать, согнуть дугой.
ԱՂԵՂՆԱԳԻԾ, գծի Дугообразная линия.
ԱՂԵՂՆԱԳՈՐԾ, ի Лучник (мастер, изготовляющий луки).
ԱՂԵՂՆԱԶԵՆ, ա. Вооружённый луком, лучник.
ԱՂԵՂՆԱԼԱՐ, տե՛ս Աղեղալար։
ԱՂԵՂՆԱԼՈՒԾ, լծի (գյուղտնտ.) Дуга. Աղեղնալուծ շինել гнуть дугу.
ԱՂԵՂՆԱԿԱՄԱՐ 1. գ. Дугообразный свод. 2. ա. Имеющий дугообразный свод, сводчатый.
ԱՂԵՂՆԱԿԱՊԱՐՃ, ի (Պատմ.) Колчан.
ԱՂԵՂՆԱՁԵՎ, ա. Дугообразный, лучковый. Աղեղնաձև սղոց лучковая пила.
ԱՂԵՂՆԱՁԻԳ 1. գ. (պատմ., սպորտ.) Лучник (стрелок, вооружённый луком). 2. ա. Вооружённый луком (стрелок, воин).
ԱՂԵՂՆԱՅԻՆ, տե՛ս Աղեղային։
ԱՂԵՂՆԱՆՄԱՆ, տե՛ս Աղեղանման:
ԱՂԵՂՆԱՍՂՈՑ, ի Лучковая пила.
ԱՂԵՂՆԱՎՈՐ 1. ա. Вооружённый луком. 2. գ. Лучник (стрелок, вооружённый луком,). 3. գ. (աստղդ.) Стрелец (одно из созвездий зодиака).
ԱՂԵՂՆԱՎՈՐԵԼ, եցի Вооружать луком.
ԱՂԵՂՆԱՎՈՐՎԵԼ, վեցի Вооружаться луком.
ԱՂԵՄՈՐՄՈՔ, տե՛ս Աղեխարշ:
ԱՂԵՈԼՈՐՔ, ի Заворот кишок.
ԱՂԵՍՏԱՄՈՔՍԱՅԻՆ, ա. Желудочно-кишечный. ◊ Աղեստամոքսային անցուղի желудочно-кишечный тракт.
ԱՂԵՏ, ի 1. Беда, бедствие, горе, несчастье, злоключение. 2. Гибель, смерть. 3. Катастрофа, крушение, несчастный случай Ավտոմոբիլային աղետ автомобильная катастрофа. 4. Стихийное бедствие. 5. Война. ◊ Աղետի ենթարկվել пострадать при крушении, катастрофе.
ԱՂԵՏԱԲԵՐ, ա. Гибельный, пагубный.
ԱՂԵՏԱԳՈՒԺ, ա. (հզվդ.) Зловещий, предвещающий беду, несчастье.
ԱՂԵՏԱԼԻ, ա. 1. Бедственный, тяжкий. 2. Ужасный, трагический. 3. Гибельный, пагубный, катастрофический Պատերազմի աղետալի հետևանքները катастрофические последствия войны.
ԱՂԵՏԱՅԻՆ, տե՛ս Աղետալի:
ԱՂԵՏԱՊ, տե՛ս Աղեբորբ:
ԱՂԵՏԱՎՈՐ, ա. 1. տե՛ս Աղետալի։ 2. Зловещий, Предвещающий бурю, несчастье.
ԱՂԵՏՅԱԼ 1. ա. Пострадавший при катастрофе, крушении, испытавший несчастье. 2. գ. Потерпевший, пострадавший.
ԱՂԵՐՍ1 1. տե՛ս Աղերսանք։ 2. տե՛ս Աղերսագիր 1 նշան.:
ԱՂԵՐՍ2, ի Взаимосвязь, связь, отношение.
ԱՂԵՐՍԱԲԱՐ մ. Умоляюще, с мольбой. Աղերսագին խնդրել умоляюще просить.
ԱՂԵՐՍԱԳԻՆ մ. Умоляюще, с мольбой. Աղերսագին խնդրել умоляюще просить.
ԱՂԵՐՍԱԳԻՐ, գրի 1. Слёзное прошение (устар.). 2. Просьба о прощении.
ԱՂԵՐՍԱԳՈՉ, տե՛ս Աղերսաձայն:
ԱՂԵՐՍԱԴԵՄ, մ. С умоляющим видом, умоляюще.
ԱՂԵՐՍԱԼԻ 1. ա. Умоляющий, молящий, полный мольбы Աղերսալի հայացք умоляющий взгляд. 2. մ. Умоляюще, с мольбой.
ԱՂԵՐՍԱԼԻՐ 1. ա. Умоляющий, молящий, полный мольбы Աղերսալի հայացք умоляющий взгляд. 2. մ. Умоляюще, с мольбой.
ԱՂԵՐՍԱԼԻՑ 1. ա. Умоляющий, молящий, полный мольбы Աղերսալի հայացք умоляющий взгляд. 2. մ. Умоляюще, с мольбой.
ԱՂԵՐՍԱԿԱՆ, ա. Умоляющий, молящий.
ԱՂԵՐՍԱՁԱՅՆ, մ. С мольбой в голосе.
ԱՂԵՐՍԱՆՔ, ի Мольба, моление (устар.) Աղերսանքի խոսքեր слова мольбы. Աղերսանք անել умолять, молить.
ԱՂԵՐՍԱՎՈՐ, տե՛ս Աղերսալի 1 նշան.:
ԱՂԵՐՍԱՐԿՈՒ 1. ա. Умоляющий, молящий. 2. գ. Проситель. 3. մ. С мольбой.
ԱՂԵՐՍԵԼ, եցի Молить, умолять, слёзно просить. Օգնություն աղերսել молить о помощи.
ԱՂԵՐՍՈՒՄ, սման Мольба, моление (устар.)
ԱՂԻ1, ա. Солёный. Աղի կերակուր солёная пиша. 2. ա. Пересоленный. 3. ա. (փխբ.) Горький, горько-солёный. 4. մ. (փխբ.) Горько. Աղի արտասուք, Աղի արցունք горькие слёзы. Աղի արտասուք թափել лить горькие слёзы.
ԱՂԻ2 Աղու 1. (հնց.) Струна. 2. տե՛ս Աղիք:
ԱՂԻ-ԱՂԻ 1. ա. Пересоленный. 2. մ. (փխբ.) Горько, жалобно.
ԱՂԻԱՆԱԼ, ացավ Просолиться, сделаться солёным.
ԱՂԻԱՑՆԵԼ, ցրի Просолить, сделать солёным.
ԱՂԻԱՑՈՒՄ, ցման (մսնգ.) Засоление. Հողերի աղիացում засоление почв.
ԱՂԻ-ԼԵՂԻ, ա. (բրբ.) Очень солёный и горький.
ԱՂԻՆՃ տե՛ս Եղինջ:
ԱՂԻՆՋ տե՛ս Եղինջ:
ԱՂԻՈՂՈՐՄ 1. ա. Жалобный, жалостный (разг.), слёзный, горький. 2. մ. Жалобно, жалостно (разг.), слёзно, горько. Աղիողորմ լաց լինել жалобно, горько плакать. Աղիողորմ աղաչել՝ խնդրել слёзно умолять.
ԱՂԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солёность. Ջրի աղիությունը солёность воды.
ԱՂԻՔ, ի Кишки. ◊ Աղիք դառնալ отощать. Աղիքները թափել выпустить кишки. Աղիքները գալարվել են 1) живот (желудок) подвело, 2) душа (сердце) разрывается. Աղիքների ոլոր заворот кишок.
ԱՂԻՔԱԲՈՐԲ, տե՛ս Աղեբորբ:
ԱՂԻՔԱՅԻՆ, ա. Кишечный. Աղիքային հիվանդություն кишечное заболевание.
ԱՂԻՔԱՏԱՊ, տե՛ս Աղեբորբ:
ԱՂԾԱՊԻՂԾ, ա. (գրք.) Нечестивый (устар.), нечистый, отвратительный, гнусный, мерзкий, гадкий.
ԱՂԿԵՐ, ա. Пропитанный солью, насыщенный солью.
ԱՂՁՈՒԿՆ, ձկան Сельдь.
ԱՂՃԱՏ, ա. Искажённый, извращённый, исковерканный.
ԱՂՃԱՏԱԲԱՆԵԼ, եցի Коверкать слова.
ԱՂՃԱՏԵԼ, եցի Искажать, исказить, извращать, извратить, коверкать, исковеркать. Աղճատել բառի իմաստը исказить (извратить) смысл слова.
ԱՂՃԱՏՈՒՄ, տման Искажение, коверканье.
ԱՂՃԱՏՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Искажение, искажённость.
ԱՂՃԱՏՎԵԼ, վեց Искажаться, исказиться.
ԱՂՄԿԱԲԵՐ, ա. Производящий, вызывающий шум, шумливый.
ԱՂՄԿԱԼԻ 1. ա. Шумный, шумливый. 2. ա. (փխբ.) Многолюдный, шумный. 3. ա. (փխբ.) Бурный (о прошлом, о жизни). 4. մ. Шумно.
ԱՂՄԿԱԼԻՑ 1. ա. Шумный, шумливый. 2. ա. (փխբ.) Многолюдный, шумный. 3. ա. (փխբ.) Бурный (о прошлом, о жизни). 4. մ. Шумно.
ԱՂՄԿԱԽԱՌՆ, ա. Шумный, с примесью шума. Աղմկախառն բաղաձայններ шумные согласные.
ԱՂՄԿԱՀԱՐՈՒՅՑ, տե՛ս Աղմկարար:
ԱՂՄԿԱՀՈՒՅԶ, ա. Шумящий.
ԱՂՄԿԱՁԱՅՆ 1. ա. Шумный. 2. մ. Шумно.
ԱՂՄԿԱՅԻՆ, տե՛ս Աղմկավոր:
ԱՂՄԿԱՆՄԱՆ, ա. Подобный шуму, похожий на шум.
ԱՂՄԿԱՍԵՐ, ա. Шумливый, крикливый.
ԱՂՄԿԱՎՈՐ 1. ա. Шумовой. Աղմկավոր նվագախումբ шумовой оркестр. 2. (լեզվբ.) Шумный (о согласных).
ԱՂՄԿԱՐԱՐ 1. ա. Шумливый, крикливый. Աղմկարար մարդ шумливый человек. 2. գ. Крикун (разг.), горлан (прост.).
ԱՂՄԿԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Шумливость, крикливость.
ԱՂՄԿԵԼ, եցի 1. Шумно разговаривать, шуметь. 2. Галдеть (прост.), горланить (прост.) 3. Стучать, греметь, звенеть. 4. Шуметь, бурлить, клокотать. 5. Шелестеть, шуршать. 6. Шуметь, привлекать к себе внимание шумом. 7. (հնց.) Смутить, взволновать, взбудоражить.
ԱՂՄԿՈՏ, տե՛ս Աղմկալի:
ԱՂՄԿՈՒՆ, ա. Шумливый.
ԱՂՄՈՒԿ, ի 1. Шумный говор, шум и гам, гвалт. 2. Спор, шумный разговор. 3. (փխբ.) Суета. 4. Сильные, бурные чувства. 5. Шум, всевозможные негармоничные звуки. ◊ Աղմուկ հանել՝ սարքել, Աղմուկ բարձրացնել՝ գցել поднять шум.
ԱՂՄՈՒԿ-ԱՂԱՂԱԿ, ի Крик и шум, шум и гам. ◊ Աղմուկ-աղաղակ բարձրացնել загалдеть, поднять шум и гам.
ԱՂՅՈՒՍ, ի 1. Кирпич. 2. (պատմ.). Глиняные таблички, на которых в древности писали клинописью.
ԱՂՅՈՒՍԱԳԻՐ, գրի Надпись на глиняных табличках.
ԱՂՅՈՒՍԱԳՈՐԾ, ի Кирпичник.
ԱՂՅՈՒՍԱԳՈՐԾԱՐԱՆ, ի Кирпичный завод.
ԱՂՅՈՒՍԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Кирпичное производство.
ԱՂՅՈՒՍԱԳՈՒՅՆ, ա. Кирпичный, кирпичного цвета.
ԱՂՅՈՒՍԱԿ, ի Таблица. Բազմապատկման աղյուսակ таблица умножения.
ԱՂՅՈՒՍԱԿԱՎՈՐ, տե՛ս Վանդակավոր:
ԱՂՅՈՒՍԱԿԵՐՏ, ա. Кирпичный, построенный из кирпича.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ