1

ԱՆ (որպես նախածանց) 1. Не (отрицательная частица). 2. Без― (безо―, бес―), а― (приставка).
ԱՆԱԱՆՎՈՐԵՆ մ. Нечестно, бесчестно, неблагородно.
ԱՆԱԲՈՒՌ, ա. (բրբ.) Бесстыжий (прост- и обл.), бесстыдный.
ԱՆԱԳ, ի 1. (քիմ.) Олово. 2. Полуда.
ԱՆԱԳԱԳՈՐԾ, ի Лудильщик.
ԱՆԱԳԱԶՕԾ, ա. Лужёный.
ԱՆԱԳԱԶՕԾԵԼ, եցի Лудить, полудить.
ԱՆԱԳԱԶՕԾՈՒՄ, ծման Лужение.
ԱՆԱԳԱԹԵՐԹ, տե՛ս Անագաթուղթ:
ԱՆԱԳԱԹԻԹԵՂ, ի Оловянная фольга.
ԱՆԱԳԱԹՈՒՂԹ, թղթի Оловянная бумага.
ԱՆԱԳԱՅԻՆ, ա. Оловянный.
ԱՆԱԳԱՆ (հնց.) 1. ա. Поздний, запоздалый. 2. մ. Поздно.
ԱՆԱԳԱՊԱՏ, ա. Лужёный.
ԱՆԱԳԱՊԱՏԵԼ, եցի Лудить, полудить,
ԱՆԱԳԱՊԱՏՈՒՄ, տման Лужение,
ԱՆԱԳԱՊՂԻՆՏ, ղնձի Бронза.
ԱՆԱԳԱՊՂՆՁԵ ա. Бронзовый.
ԱՆԱԳԱՊՂՆՁՅԱ ա. Бронзовый.
ԱՆԱԳԵ, ա. Оловянный.
ԱՆԱԳԵԼ, եցի Лудить, полудить.
ԱՆԱԳՅԱ, տե՛ս Անագե։
ԱՆԱԳՈՐՈՒՅՆ, ա. Лютый, беспощадный, жестокий.
ԱՆԱԶԱՏ, 1. Лишённый свободы, несвободный. 2. Подневольный, подъяремный (книжн.).
ԱՆԱԶԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Отсутствие свободы, неволя.
ԱՆԱԶԴԵՑԻԿ, ա. Не имеющий влияния, авторитета, неавторитетный, невлиятельный.
ԱՆԱԶՆԻՎ, ա. Нечестный, бесчестный, неблагородный.
ԱՆԱԶՆՎԱԲԱՐ մ. Нечестно, бесчестно, неблагородно.
ԱՆԱԶՆՎՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Нечестность, бесчестность, неблагородство.
ԱՆԱԹՈՌ, ա. (փխբ.) Лишённый власти, чина, сана, должности (букв.―кресла).
ԱՆԱԼԻ 1. ա. Пресный. 2. մ. Пресно. 3. ա. (փխբ.) Невыразительный, непривлекательный.
ԱՆԱԼԻԱՆԱԼ, ացա Опресняться, опресниться.
ԱՆԱԽՈՐԺ, ա. Неприятный, досадный, обидный.
ԱՆԱԽՈՐԺԱԲԱՐ, մ. Неприятно, досадно.
ԱՆԱԽՈՐԺԱԿ, մ. Без аппетита.
ԱՆԱԽՈՐԺԵԼԻ, ա. Неаппетитный, неприятный.
ԱՆԱԽՈՐԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Неприятность. Անախորժություն պատճառել причинить неприятность. 2. Неприятный инцидент, неприятное происшествие.
ԱՆԱԽՐՈՆԻԶՄ, ի Анахронизм.
ԱՆԱԿԱՆՋ, ա. 1. Безухий. 2. (փխբ.) Непослушный.
ԱՆԱԿՆԱԾԱԲԱՐ, մ. Непочтительно, неуважительно.
ԱՆԱԿՆԱԾԵԼԻ, ա. Непочтительный.
ԱՆԱԿՆԿԱԼ 1. ա. Неожиданный, внезапный, нежданный (разг.), нечаянный. 2. գ. Неожиданность. ◊ Անակնկալի բերել застать врасплох. Անակնկալի գալ быть застигнутым врасплох.
ԱՆԱԿՆԿԱԼՈՐԵՆ, մ. Неожиданно, нежданно, нечаянно, внезапно.
ԱՆԱԿՆԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Неожиданность, нечаянность, внезапность.
ԱՆԱՀ 1. ա. Бесстрашный, безбоязненный. 2. մ. Бесстрашно, безбоязненно.
ԱՆԱՀՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Бесстрашие, безбоязненность.
ԱՆԱՂԱՐՏ, ա. Беспорочный, нетронутый, чистый.
ԱՆԱՂԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Беспорочность, чистота.
ԱՆԱՂԻ1, տե՛ս Անալի:
ԱՆԱՂԻ2, ա. (հնց.) Бесструнный.
ԱՆԱՂՄՈՒԿ 1. ա. Бесшумный. 2. մ. Бесшумно. без шума.
ԱՆԱՂՈՏ, ա. Яркий, светлый, немеркнущий (высок.).
ԱՆԱՂՈՒՀԱՑ, ա. 1. Неблагодарный. 2. Негостеприимный, нехлебосольный.
ԱՆԱՂՈՒՆ, ա. Не имеющий помольного зерна.
ԱՆԱՃ, ա. Не увеличивающийся в объёме или весе, не дающий припёка, не растущий.
ԱՆԱՃԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ թյան Неспособность к росту.
ԱՆԱՃԵԼՈՒԹՅՈՒՆ թյան Неспособность к росту.
ԱՆԱՃՈՒՆ, տե՛ս Անաճ:
ԱՆԱՄՈԹ, ա. Бесстыдный, беззастенчивый, бессовестный, наглый, циничный.
ԱՆԱՄՈԹԱԲԱՐ, մ. Бесстыдно, беззастенчиво, бессовестно, нагло, цинично.
ԱՆԱՄՈԹԱՆԱԼ, Стать бесстыдным, беззастенчивым, циничным.
ԱՆԱՄՈԹԽԱԾ, ա. Беззастенчивый.
ԱՆԱՄՈԹԽԱԾԱԲԱՐ, մ. Беззастенчиво.
ԱՆԱՄՈԹԽԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Беззастенчивость.
ԱՆԱՄՈԹՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Бесстыдство, бессовестность, циничность, похабность (прост.).
ԱՆԱՄՈՒԱԻՆ 1. ա. Незамужняя, без мужа, безмужняя (прост.), холостая (прост.). 2. ա. Неженатый, холостой. 3. գ. Вдова, вдовец.
ԱՆԱՄՈՔ ա. Безутешный.
ԱՆԱՄՈՔԵԼԻ ա. Безутешный.
ԱՆԱՄՊ, Безоблачный. Անամպ երկինք безоблачное небо. Անամպ խնդություն безоблачная радость.
ԱՆԱՄՊՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Безоблачность.
ԱՆԱՅԳ, ա. (փխբ.) Беспросветный, бесперспективный.
ԱՆԱՅԼԱՅԼ 1. ա. Не меняющийся в лице. 2. մ. Не меняясь в лице.
ԱՆԱՅՐԵԼԻ, տե՛ս Անկիզելի:
ԱՆԱՅՑԵԼՈՒ, ա. Непосещаемый.
ԱՆԱՆՁՆԱՍԵՐ Неэгоистический, альтруистический.
ԱՆԱՆՈՒԽ, ի (բսբ.) Мята.
ԱՆԱՆՈՒԽԱՅԻՆ, ա. Мятный.
ԱՆԱՆՈՒՆ, ա. 1. Безымянный, безымённый, не имеющий названия. 2. Анонимный. 3. Незначительный, не имеющий имени, авторитета.
ԱՆԱՆՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Безымянность. 2. Анонимность.
ԱՆԱՆՋԱՏ, ա. Неотделимый, неразлучный, нераздельный.
ԱՆԱՆՋԱՏԱԲԱՐ, մ. Неотделимо, неразлучно, нераздельно.
ԱՆԱՆՋԱՏԱԿԱՆ, տե՛ս Անանջատ:
ԱՆԱՆՋԱՏԵԼԻ, ա. Неразлучный, неразделимый, неотделимый.
ԱՆԱՆՏԱՌ, ա. Безлесный.
ԱՆԱՆՑ ա. 1. Непреходящий, вечный. 2. Непроходящий, не имеющий конца, продолжительный. 3. Непроходимый, непроезжий, непролазный.
ԱՆԱՆՑԱԿԱՆ, տե՛ս Անանց:
ԱՆԱՆՑԱՆԵԼԻ, ա. Непроходимый, непроезжий, непролазный.
ԱՆԱՆՑԱՆԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Непроходимость.
ԱՆԱՆՑԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Անանցանելիություն:
ԱՆԱՆՑՈՂԱԿԱՆ ա. 1. տե՛ս Անանց, 2. (քեր.) Непереходный. Անանցողական բայ непереходный глагол.
ԱՆԱՇԱ, յի Наркотическое средство, анаша.
ԱՆԱՇԽԱՏ, ա. 1. Нетрудовой. Անաշխատ եկամուտներ нетрудовые доходы. 2. Достигаемый без труда, без усилий. 3. Нетрудолюбивый, ленивый.
ԱՆԱՇԽԱՏԱՍԵՐ, ա. Нетрудолюбивый.
ԱՆԱՇԽԱՏԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Леность.
ԱՆԱՇԽԱՏՈՒՆԱԿ, ա. Нетрудоспособный.
ԱՆԱՇԽԱՏՈՒՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Нетрудоспособность.
ԱՆԱՇԽԱՐՀԻԿ, ա. (հնց.) Неземной.
ԱՆԱՉԱՌ 1. ա. Беспристрастный, объективный. Անաչառ դատավոր беспристрастный судьи. 2. մ. Беспристрастно, объективно. Անաչառ գնահատել объективно оценить.
ԱՆԱՉԱՌԱԲԱՐ 1. ա. Беспристрастный, объективный. Անաչառ դատավոր беспристрастный судьи. 2. մ. Беспристрастно, объективно. Անաչառ գնահատել объективно оценить.
ԱՆԱՉԱՌՈՐԵՆ տե՛ս Անաչառ 2 նշան.։
ԱՆԱՉԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Беспристрастие, беспристрастность, объективность.
ԱՆԱՉՔ, ա. 1. Безглазый. 2. Слепой. 3. տե՛ս Անխնա:
ԱՆԱՊԱԳԱ, ա. Бесперспективный, не имеющий будущего.
ԱՆԱՊԱԿ ա. 1. Чистый. 2. Цельный, неразбавленный, без примесей. 3. Беспорочный непорочный.
ԱՆԱՊԱԿԱՆ ա. 1. Чистый. 2. Цельный, неразбавленный, без примесей. 3. Беспорочный непорочный.
ԱՆԱՊԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Чистота. 2. Цельность. 3. Беспорочность.
ԱՆԱՊԱՀՈՎ, ա. 1. Необеспеченный. Անապահով մարդ необеспеченный человек. 2. Ненадёжный. Անապահով տեղ ненадёжное место.
ԱՆԱՊԱՀՈՎՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Необеспеченное.
ԱՆԱՊԱՍՏԱՆ, ա. Бесприютный, беспризорный. Անապաստան երեխաներ беспризорные дети.
ԱՆԱՊԱՍՏԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Бесприютность, беспризорность.
ԱՆԱՊԱՍՏԱՐԱՆ, տե՛ս Անապաստան։
ԱՆԱՊԱՎԵՆ, ա. Без опоры, беззащитный, не имеющий поддержки.
ԱՆԱՊԱՏ 1. գ. Пустыня. 2. գ. (կրոն.) Скит, пустынь (устар.). 3. ա. Пустынный, бесплодный.
ԱՆԱՊԱՏԱԲՆԱԿ (կրոն.) 1. գ. Отшельник, пустынник (устар.), пустынножитель (книжн. устар.). 2. ա. Живущий в пустыне.
ԱՆԱՊԱՏԱԿԱՆ, 1. գ. Отшельник, пустынник (устар.), пустынножитель (книжн. устар.). 2. ա. Пустыннический (книжн.), отшельнический.
ԱՆԱՊԱՏԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Отшельничество.
ԱՆԱՊԱՏԱԿՅԱՑ, տե՛ս Անապատաբնակ։
ԱՆԱՊԱՏԱՅԻՆ, ա. Пустынный. Անապատային բույսեր пустынные растения.
ԱՆԱՊԱՏԱՆԱԼ, ացավ Опустеть, запустеть.
ԱՆԱՊԱՑՈՒՅՑ 1. ա. Бездоказательный, голословный. Անապացույց մեղադրանք голословное обвинение. 2. մ. Бездоказательно.
ԱՆԱՊԱՑՈՒՑԵԼԻ, ա. Недоказуемый.
ԱՆԱՊԱՑՈՒՑԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Недоказуемость бездоказательность.
ԱՆԱՌԱԳԱՍՏ, ա. 1. Беспарусный, не имеющий паруса. 2. (փխբ.) Неуправляемый, блуждающий.
ԱՆԱՌԱԿ 1. ա. Развратный, распутный, безнравственный, беспутный. Անառակ կյանք развратная жизнь. 2. գ. Развратник, распутник. ◊ Անառակ որդի блудный сын.
ԱՆԱՌԱԿԱԲԱՐ, մ. Распутно, беспутно, развратно.
ԱՆԱՌԱԿԱԲԱՐՈ, տե՛ս Անառակ 1 նշան.:
ԱՆԱՌԱԿԱՆԱԼ, ացա. Развращаться, развратиться.
ԱՆԱՌԱԿԱՆՈՑ, ի Публичный дом, дом терпимости.
ԱՆԱՌԱԿԱՏՈՒՆ, տե՛ս Անառականոց:
ԱՆԱՌԱԿԱՑՆԵԼ, ցրի Развращать, развратить.
ԱՆԱՌԱԿՈՐԵՆ, տե՛ս Անառակաբար:
ԱՆԱՌԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Разврат, распутство, распутность, безнравственность, беспутство.
ԱՆԱՌԱՐԿԱ, ա. (հզվդ.) Беспредметный. ◊ Անառարկա նկարչություն беспредметная живопись.
ԱՆԱՌԱՐԿԵԼԻ, ա. Непререкаемый, беспрекословный,безоговорочный. Անառարկելի կատարում беспрекословное исполнение.
ԱՆԱՌԱՐԿԵԼԻՈՐԵՆ, մ. Непререкаемо, беспрекословно, безоговорочно.
ԱՆԱՌԱՐԿԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Непререкаемость, беспрекословность, безоговорочность.
ԱՆԱՌԻԹ, ա. Беспричинный. Անառիթ տխրություն беспричинная грусть.
ԱՆԱՌԻԿ, ա. Неприступный. Անառիկ բերդ неприступная крепость.
ԱՆԱՌԻԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Неприступность.
ԱՆԱՌՈՂՋ, ա. 1. Нездоровый, болезненный. 2. Болезнетворный, нездоровый, вредоносный. 3. (փխբ.) Вредный, нездоровый. Անառողջ մթնոլորտ нездоровая атмосфера.
ԱՆԱՍԵԼԻ, ա. 1. Несказанный, невыразимый, неописуемый. Անասելի ցավ невыразимая боль. 2. Непередаваемый, не подлежащий передаче.
ԱՆԱՍՆԱԲԱՐ, մ. Скотски.
ԱՆԱՍՆԱԲԱՐՈ, ա. Скотский, скотоподобный.
ԱՆԱՍՆԱԲՈՒԺԱԿ, ի Ветеринарный фельдшер.
ԱՆԱՍՆԱԲՈՒԺԱԿԱՆ, ա. Ветеринарный.
ԱՆԱՍՆԱԲՈՒԺԱՐԱՆ, ի Скотолечебница ветлечебница.
ԱՆԱՍՆԱԲՈՒԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ветеринария.
ԱՆԱՍՆԱԲՈՒԾԱԿԱՆ, ա. Скотоводческий, животноводческий.
ԱՆԱՍՆԱԲՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Скотоводство, животноводство. 2. Зоотехния, зоотехника.
ԱՆԱՍՆԱԲՈՒՅԺ, ի Ветеринар.
ԱՆԱՍՆԱԲՈՒՅԾ, ի Скотовод, животновод..
ԱՆԱՍՆԱԳԼԽԱՔԱՆԱԿ, ի Поголовье скота.
ԱՆԱՍՆԱԳՈՂ, ի Крадущий скот; вор, занимающийся кражей скота.
ԱՆԱՍՆԱԳՈՂՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Скотокрадство.
ԱՆԱՍՆԱԳՈՄ, ի Хлев.
ԱՆԱՍՆԱԽՏ, ի Заболевание животных.
ԱՆԱՍՆԱԿԱՆ, ա. 1. Скотский, животный. 2. (փխբ.) Низменный, скотский, животный. ◊ Անասնական բնազդ животный инстинкт.
ԱՆԱՍՆԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Скотство.
ԱՆԱՍՆԱԿԵՆՑԱՂ, ա. 1. Ведущий скотскую жизнь. 2. տե՛ս Անասնաբարո։
ԱՆԱՍՆԱԿԵՐ, ի Фураж.
ԱՆԱՍՆԱԿԵՐՊ, ա. Скотоподобный, скотский.
ԱՆԱՍՆԱՄԱՐՏ, ի Бой животных.
ԱՆԱՍՆԱՄԹԵՐՈՒՄ, րման Заготовки скота.
ԱՆԱՍՆԱՄԹԵՐՔ, ի животный продукт.
ԱՆԱՍՆԱՄԻՏ 1. ա. Тупоумный. 2. գ. Тупица, тяжелодум (разг.).
ԱՆԱՍՆԱՄՈԼ, ի Скотоложец.
ԱՆԱՍՆԱՄՈԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան скотоложство.
ԱՆԱՍՆԱՅԻՆ, տե՛ս Անասնական:
ԱՆԱՍՆԱՆԱԼ, ացա 1. Оскотиниться (прост.). 2. Отупеть. 3. Озвереть.
ԱՆԱՍՆԱՆՄԱՆ, ա. Скотоподобный, скотский.
ԱՆԱՍՆԱՆՈՑ, ի Скотный двор.
ԱՆԱՍՆԱՇՈՒԿԱ, յի Скотный рынок.
ԱՆԱՍՆԱՊԱՀ 1. գ. Скотник. 2. գ. Скотовод. 3. ա. Скотоводческий. Անասնապահ ցեղեր скотоводческие племена.
ԱՆԱՍՆԱՊԱՀԱԿԱՆ, ա. Скотоводческий. Անասնապահական շրջան скотоводческий район.
ԱՆԱՍՆԱՊԱՀՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Скотоводство.
ԱՆԱՍՆԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Поклонение животным.
ԱՆԱՍՆԱՊԻՂԾ, տե՛ս Անասնամոլ։
ԱՆԱՍՆԱՊՂԾՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Անասնամոլություն:
ԱՆԱՍՆԱՎԱՃԱՌ, ի Скототорговец.
ԱՆԱՍՆԱՎԱՃԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Скотопромышленность.
ԱՆԱՍՆԱՎԱՅԵԼ, ա. Скотский, животный. Անասնավայել կյանք скотская жизнь.
ԱՆԱՍՆԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Скотопромышленность.
ԱՆԱՍՆԱՐՈՏ, տե՛ս Արոտավայր:
ԱՆԱՍՆԱՑԱՎ, տե՛ս Անասնախտ:
ԱՆԱՍՆԱՑԵՂ, ի Порода скота.
ԱՆԱՍՆՈՐԵՆ, տե՛ս Անասնաբար:
ԱՆԱՍՆՈՑ, տե՛ս Անասնանոց:
ԱՆԱՍՈՒՆ, ի 1. Скот, скотина, домашнее животное. 2. (փխբ.) Бессловесное создание. 3. Грубое животное, скот, скотина (о человеке). ◊ Լծկան անասուն быдло (о человеке).
ԱՆԱՍՏՂ ա. 1. Беззвёздный. 2. (փխբ.) Неудачливый, бесталанный. 3. (փխբ.) Без изюминки.
ԱՆԱՍՏՎԱԾ 1. գ. Безбожник, атеист. 2. ա. (փխբ) Бессовестный, возмутительный, безбожный. Անաստված զրպարտություն безбожная клевета.
ԱՆԱՍՏՎԱԾԱԲԱՐ, մ. Безбожно, бессовестно.
ԱՆԱՍՏՎԱԾԱԿԱՆ, ա. Атеистический.
ԱՆԱՍՏՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Безбожие, атеизм. 2. (փխբ.) Безжалостность, жестокость, бессовестность.
ԱՆԱՎԱՐՏ, ա. Незаконченный, недоконченный, незавершённый, недоделанный.
ԱՆԱՎԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Незаконченность, недоконченность, недоделанность, незавершённость.
ԱՆԱՏԱԿ1, ա. (հզվդ.) Беспомощный, бессильный.
ԱՆԱՏԱԿ2, տե՛ս Անհատակ:
ԱՆԱՏԱՄ, ա. 1. Беззубый. 2. Потерявший зубы, беззубый. 3. Слабый, беззубый, неострый.
ԱՆԱՏՈՄԻԱ, տե՛ս Կազմախոսություն։
ԱՆԱՏՈՄԻԿՈՒՄ, տե՛ս Դիահերձարան։
ԱՆԱՐԱՏ, ա. 1. Непорочный, беспорочный, невинный. 2. Чистый, неподдельный. Անարատ գինի натуральное вино.
ԱՆԱՐԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Непорочность, беспорочность, невинность. 2. Чистота, неподдельность.
ԱՆԱՐԲՈՒՆՔ, ա. Неполовозрелый.
ԱՆԱՐԳ, ա. Презренный, позорный, подлый, бесчестный. Անարգ մարդասպան презренный убийца. Անարգ վարմունք бесчестный поступок.
ԱՆԱՐԳԱԲԱՐ, մ. Подло, позорно, бесчестно.
ԱՆԱՐԳԱԼԻՑ, տե՛ս Անարգական:
ԱՆԱՐԳԱԿԱՆ, ա. Оскорбительный, кощунственный. Անարգական վերաբերմունք кощунственное отношение.
ԱՆԱՐԳԱԿՈԾ, միայն Անարգակոծ լինել կապակցության մեջ обесчеститься.
ԱՆԱՐԳԱՀՈԳԻ, ա. С низменной, подлой душой, низкий душой.
ԱՆԱՐԳԱՄԱՀ, ա. Умерший позорной смертью.
ԱՆԱՐԳԱՆՔ, ի Оскорбление, бесчестие, позор, надругательство. ◊ Անարգանքի սյունին գամել пригвоздить к позорному столбу.
ԱՆԱՐԳԱՍԱԲԵՐ ա. 1. Бесплодный, неплодовитый. 2. Непроизводительный, бесполезный.
ԱՆԱՐԳԱՍԱՎՈՐ ա. 1. Бесплодный, неплодовитый. 2. Непроизводительный, бесполезный.
ԱՆԱՐԳԱՎԱՆԴ, ա. Неплодородный. Անարգավանդ հող неплодородная земля.
ԱՆԱՐԳԵԼ1, եցի 1. Оскорблять, оскорбить, позорить, опозорить, поносить, надругаться. 2. Презирать, пренебрегать. Անարգել մեկին надругаться над кем-нибудь.
ԱՆԱՐԳԵԼ2 1. ա. Беспрепятственный, беззапретный. 2. մ. Беспрепятственно, беззапретно.
ԱՆԱՐԳԵԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Беспрепятственность.
ԱՆԱՐԳԵԼՔ, տես Անարգել2:
ԱՆԱՐԳԻՉ, ա. Оскорбительный, позорящий.
ԱՆԱՐԳՈՐԵՆ, տե՛ս Անարգաբար:
ԱՆԱՐԳՈՒԹՅՈՒՆ, թյան տե՛ս Անարգանք:  2.  Подлость, низость, гнусность, бесчестность.
ԱՆԱՐԳՈՒՄ, գման Оскорбление, поношение, надругательство.
ԱՆԱՐԳՎԵԼ, վեցի Оскорбляться, поноситься, порочиться.
ԱՆԱՐԴԱՐ 1. ա. Несправедливый, неправый, неправедный (устар.) Անարդար վճիռ несправедливое решение. 2. մ. Несправедливо. Անարդար դատել судить несправедливо.
ԱՆԱՐԴԱՐԱԴԱՏ, ա. Неправосудный, несправедливый. Անարդարադատ դատավճիռ неправосудный приговор.
ԱՆԱՐԴԱՐԱՄԻՏ, ա. Несправедливый, неправедный (устар.).
ԱՆԱՐԴԱՐԱՆԱԼԻ, ա. Не подлежащий оправданию.
ԱՆԱՐԴԱՐԱՑԻ, տե՛ս Անարդար:
ԱՆԱՐԴԱՐԱՑԻՈՐԵՆ, տե՛ս Անարդարորեն:
ԱՆԱՐԴԱՐԱՑԻՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Անարդարություն:
ԱՆԱՐԴԱՐՈՐԵՆ, մ. Несправедливо.
ԱՆԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Несправедливость, неправедность.
ԱՆԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐ, ա. Непродуктивный, непроизводительный, безрезультатный.
ԱՆԱՐԴՅՈՒՆԱՎԵՏ 1. ա. Непродуктивный. Անարդյունավետ աշխատանք непродуктивный труд. 2. մ. Непродуктивно.
ԱՆԱՐԴՅՈՒՆՔ 1. ա. Безрезультатный, 2. տե՛ս Ապարդյուն։
ԱՆԱՐԵԳ ա. 1. Бессолнечный. Անարև երկինք бессолнечное небо. 2. (փխբ.) Мрачный, беспросветный. Անարև կյանք беспросветная жизнь.
ԱՆԱՐԵԳԱԿ ա. 1. Бессолнечный. Անարև երկինք бессолнечное небо. 2. (փխբ.) Мрачный, беспросветный. Անարև կյանք беспросветная жизнь.
ԱՆԱՐԵՎ ա. 1. Бессолнечный. Անարև երկինք бессолнечное небо. 2. (փխբ.) Мрачный, беспросветный. Անարև կյանք беспросветная жизнь.
ԱՆԱՐԹՈՒՆ 1. ա. Беспросыпный, беспробудный. 2. մ. Беспросыпно, беспробудно
ԱՆԱՐԺԱՆ, ա. 1. Недостойный. Անարժան որդի недостойный сын. 2. Незаслуженный. Անարժան պարգև незаслуженная награда.
ԱՆԱՐԺԱՆԱԲԱՐ, մ. 1. Недостойно. 2. Незаслуженно.
ԱՆԱՐԺԱՆԱՀԱՎԱՏ, ա. Недостоверный.
ԱՆԱՐԺԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Недостойность.
ԱՆԱՐԺԵՔ, ա. Не имеющий ценности, малоценный.
ԱՆԱՐԺԵՔՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Малоценность.
ԱՆԱՐԻ, ա. Трусливый, слабодушный, немужественный.
ԱՆԱՐԻԱԲԱՐ, մ. Трусливо, слабодушно.
ԱՆԱՐԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Слабодушие, трусость.
ԱՆԱՐԽԻԱ, յի Анархия.
ԱՆԱՐԽԻԶՄ, ի (քղք.) Анархизм.
ԱՆԱՐԽԻՍՏ, ի Анархист.
ԱՆԱՐԽԻՍՏԱԿԱՆ, ա. 1. Анархический. 2. Анархистский.
ԱՆԱՐԾԱԹ, ա. 1. Не содержащий серебра. Անարծաթ խառնուրդ смесь без серебра; смесь, не содержащая серебра. 2. (փխբ.) Безденежный.
ԱՆԱՐԾԱԹԱՍԵՐ 1. ա. Бескорыстный, несребролюбивый (книжн. устар.). 2. գ. Бессребреник.
ԱՆԱՐԾԱՐԾԵԼԻ, ա. Не обсуждаемый, не подлежащий рассмотрению.
ԱՆԱՐՁԱԳԱՆՔ, ա. 1. Без резонанса. 2. (փխբ.) Безответный, безрезультатный, без отклика.
ԱՆԱՐՅՈՒՆ 1. ա. Бескровный. Անարյուն վիրահատություն бескровная операция. Անարյուն հաղթանակ бескровная победа. 2. ա. (փխբ.) Вялый, слабый, анемичный. 3. մ. Бескровно
ԱՆԱՐՅՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Սակավարյունություն:
ԱՆԱՐՇԱԼՈՒՅՍ, ա. 1. Безрассветный. Անարշալույս գիշեր безрассветная ночь. 2. (փխբ.) Беспросветный.
ԱՆԱՐՎԵՍՏ, ա. 1. Безыскусный, незатейливый, простой. 2. Безыскусственный, естественный. 3. Нехудожественный.
ԱՆԱՐՎԵՍՏԱԿԱՆ, տե՛ս Անարվեստ 2 նշան.։
ԱՆԱՐՎԵՍՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Безыскусность, незатейливость. 2. Безыскусственность, естественность. 3. Безвкусие, нехудожественность.
ԱՆԱՐՏԱԴՐՈՂԱԲԱՐ, մ. Непроизводительно.
ԱՆԱՐՏԱԴՐՈՂԱԿԱՆ, ա. Непроизводительный. Անարտադրողական աշխատանք непроизводительный труд.
ԱՆԱՐՏԱԴՐՈՂԱԿԱՆՈՐԵՆ, տե՛ս Անարտադրողաբար։
ԱՆԱՐՏԱԴՐՈՂԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Непроизводительность.
ԱՆԱՐՏԱՀԱՅՏԵԼԻ, ա. Невыразимый, непередаваемый. Անարտահայտելի տպավորություն непередаваемое впечатление.
ԱՆԱՐՏԱՀԱՅՏԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Невыразимость, непередаваемость.
ԱՆԱՐՏԱՀԱՅՏԻՉ, ա. Невыразительный. Անարտահայտիչ աչքեր невыразительные глаза.
ԱՆԱՐՏԱՀԱՅՏՉՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Невыразительность.
ԱՆԱՐՏԱՍՈՒՔ Бесслёзный. Անարտասուք լաց бесслёзный плач. Անարցունք կյանք весёлая жизнь. 2. (փխբ.) Весёлый, счастливый.
ԱՆԱՐՑՈՒՆՔ Бесслёзный. Անարտասուք լաց бесслёзный плач. Անարցունք կյանք весёлая жизнь. 2. (փխբ.) Весёлый, счастливый.
ԱՆԱՓ, ա. Безбрежный. Անափ անապատներ безбрежные пустыни. Անափ թախիծ безбрежная грусть.
ԱՆԱՖՈՐԱ, տե՛ս Հարակրկնություն։
ԱՆԲԱԺԱՆ 1. ա. Нераздельный. Անբաժան գույք нераздельное имущество. 2. ա. Безраздельный. Անբաժան տիրապետություն безраздельное господство. 3. ա. Неразлучный. Անբաժան ընկերներ неразлучные друзья. 4. մ. Нераздельно. 5. մ. Безраздельно. 6. մ. Неразлучно.
ԱՆԲԱԺԱՆԱԲԱՐ, տե՛ս Անբաժանորեն:
ԱՆԲԱԺԱՆԵԼԻ, ա. 1. Неотделимый, неразлучный. 2. (մաթ.) Неделимый. Անբաժանելի թվեր неделимые числа.3. Нераздельный, неразделимый. Անբաժանելի միություն неразделимый союз. Անբաժանելի գույք нераздельное имущество. ◊ Անբաժանելի ֆոնդ неделимый фонд.
ԱՆԲԱԺԱՆԵԼԻՈՐԵՆ, մ. Безраздельно.
ԱՆԲԱԺԱՆԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Неотделимость. 2. Неразлучность. 3. Неделимость. 4. Безраздельность.
ԱՆԲԱԺԱՆՈՐԵՆ, մ. 1. Неразлучно. 2. Нераздельно. 3. Безраздельно.
ԱՆԲԱԺԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Неразлучность. 2. Нераздельность. 3. Безраздельность.
ԱՆԲԱԺԻՆ, ա. Лишённый доли, обездоленный.
ԱՆԲԱԺԻՆՔ (բրբ.), տե՛ս Անօժիտ։
ԱՆԲԱԽՏ ա. Несчастный, несчастливый, горемычный, обездоленный.
ԱՆԲԱԽՏԱՆԱԼ, ացա Стать, сделаться несчастным, обездоленным.
ԱՆԲԱԽՏԱՑՆԵԼ, ցրի Обездоливать, обездолить, сделать несчастным.
ԱՆԲԱԽՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Несчастье, бедствие. 2. Обездоленность.
ԱՆԲԱՂԴԱՏԵԼԻ, տե՛ս Անհամեմատելի:
ԱՆԲԱՂՁԱԼԻ, ա. 1. Нежелательный. 2. Нежеланный.
ԱՆԲԱՄԲԱՍԵԼԻ, ա. Безупречный.
ԱՆԲԱՆ, ա. 1. Неразумный, глупый. 2. (խսկց.) Бездельный (разг.), праздный, досужий (разг.). 3. (խսկց.) Ленивый. 4. (հզվդ.) Бессловесный. Անբան անասուն бессловесная тварь.
ԱՆԲԱՆԱԿԱՆ, ա. 1. Недостаточный. 2. Недовольный.
ԱՆԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Неразумный, бессмысленный.
ԱՆԲԱՆԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Неразумность, бестолковость.
ԱՆԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Безделье, праздность. 2. (հզվդ.) Бессловесность.
ԱՆԲԱՌ, ա. 1. Бессловесный, без слов. Անբառ դեր бессловесная роль. Անբառ երգ песня без слов. 2. Безмолвный. Անբառ վիշտ безмолвное горе.
ԱՆԲԱՍԻՐ, ա. Безупречный, безукоризненный, беспорочный. Անբասիր վարք беспорочное поведение. Անբասիր ծառայություն безупречная Служба.
ԱՆԲԱՍՐԵԼԻ, տե՛ս Անբասիր:
ԱՆԲԱՎ, ա. 1. Несметный, бесчисленный. Անբավ հարստություն несметное богатство. 2. Необъятный.
ԱՆԲԱՎԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դժգոհություն:

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ