1

ԳԵԹ1, եղնկ. բառ Хоть, хоть бы, хотя, хотя бы.
ԳԵԹ2 (բրբ.) միայն Գեթ անել կապակցության մեջ. обидеть, нанести обиду.
ԳԵԼ տե՛ս Գայլ։ ◊ Գելը կապել заворожить.
ԳԵԼԱՐԱՆ, ի 1. Дыба. 2. Тиски.
ԳԵԼԱՐԱՆԱԿ, տե՛ս Գելարան 1 նշան.:
ԳԵԼԵԼ, եցի (հնց.) Закручивать, закрутить.
ԳԵԼԽԵՂԴ, տե՛ս Գայլխեղդ։
ԳԵԼԿԱՊ, տե՛ս Գայլկապ:
ԳԵԼԿՈԽ, տե՛ս Գայլխեղդ:
ԳԵԼՈՑ, տե՛ս Գելարան:
ԳԵԼՈՒԿ, տե՛ս Գաղձ:
ԳԵԼՓՈՐ, ի (բրբ.) Обжора, объедала, прорва (прост) (о человеке с волчьим аппетитом).
ԳԵՀԵՆ, ի 1. (կրոն.) Геенна. 2. (փխբ) Мучительная обстановка, ад. ◊ Հրավառ գեհեն геенна огненная. Գեհենի ծնունդ исчадие ада. Գեհենի բաժին դառնալ попасть в ад.
ԳԵՀԵՆԱԾԻՆ, ա. Адский, порождённый адом.
ԳԵՀԵՆԱԿԱՆ, ա. Адский.
ԳԵՂ1, տե՛ս Գյուղ։ ◊ Գեղ գեղովի всем селом, миром. Գեղ կանգնի՝ գերան կկոտրի мир встанет-камень треснет.
ԳԵՂ2, տե՛ս Գեղեցկություն։
ԳԵՂԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Красноречие, ораторское искусство.
ԳԵՂԱԲԱՇ, ա. С красивой гривой.
ԳԵՂԱԲՈՒՅՐ, ա. Красивого цвета, оттенка.
ԳԵՂԱԲՈՒՅՐ, տե՛ս Անուշաբույր։
ԳԵՂԱԳԱԼԱՐ, ա. Зелёный, изумрудный.
ԳԵՂԱԳԱՆԳՈՒՐ, ա. 1. Обладающий красивыми кудрями. 2. (փխբ.) Густолиственный, густолистый.
ԳԵՂԱԳԵՏ, ի 1. Искусствовед. 2. Эстет (поклонник всего изящного).
ԳԵՂԱԳԻՍԱԿ, ա. Обладающий красивыми волосами.
ԳԵՂԱԳԻՏԱԿԱՆ, ա. Эстетический.
ԳԵՂԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Эстетика.
ԳԵՂԱԳԻՐ 1. ա. Каллиграфический. 2. գ. Каллиграф.
ԳԵՂԱԳԾՈՒՄ, ծման Красивое черчение, вычерчивание.
ԳԵՂԱԳՆԵԼ, եցի Красиво чертить.
ԳԵՂԱԳՈՒՅՆ, ա. Цветистый, разноцветный, пёстрый.
ԳԵՂԱԳՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Цветистость, пестрота.
ԳԵՂԱԳՐԱԿԱՆ, ա. 1. Каллиграфический. Գեղագրական ձեռագիր каллиграфический почерк. 2. Живописный. 3. Разукрашенный.
ԳԵՂԱԳՐԵԼ, եցի Красиво писать, писать каллиграфически.
ԳԵՂԱԳՐԻՉ, տե՛ս Գեղագիր։
ԳԵՂԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Վայելչագրություն։
ԳԵՂԱԳՐՈՒՄ, րման Красивое написание, каллиграфическое письмо.
ԳԵՂԱԴԵՄ, տե՛ս Գեղեցկադեմ։
ԳԵՂԱԴԻՏԱԿ 1. գ. Калейдоскоп. 2. ա. (հնց.) Ласкающий взор, приятный для глаз.
ԳԵՂԱԴԻՐ տե՛ս Գեղանիստ։
ԳԵՂԱԴՐԱԿԱՆ տե՛ս Գեղանիստ։
ԳԵՂԱԶԱՐԴ, ա 1. Красивый, живописный. 2. Раскрашенный, расписной (разг.).
ԳԵՂԱԶԱՐԴԵԼ, եցի 1. Декорировать. 2. Разукрашивать, разукрасить, раскрашивать, раскрасить.
ԳԵՂԱԶԱՐԴՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Живописность, красота, очарование. 2. տե՛ս Գեղազարդում։
ԳԵՂԱԶԱՐԴՈՒՄ, ղման 1. Раскрашивание. 2. Декорирование.
ԳԵՂԱԶՄԱՅԼ, ա. Восхитительный, очаровательный.
ԳԵՂԱԶՔՆԱՂ, տե՛ս Չքնաղագեղ:
ԳԵՂԱԹԱՐԹԻՉ, ա. Обладающий красивыми ресницами.
ԳԵՂԱԹՈՎ, ա. Пленительный, чарующий, очаровательный.
ԳԵՂԱԺՊԻՏ, ա. 1. Красиво улыбающийся. 2․ տե՛ս Գեղածիծաղ 1 նշան.։
ԳԵՂԱԼԻՐ, ա. Прелестный, прекрасный.
ԳԵՂԱԽՈՍ, ա. Красноречивый.
ԳԵՂԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ, ահ՛ս Պերճախոսություն։
ԳԵՂԱԾԱԼ, ա. Падающий красивыми складками, волнами.
ԳԵՂԱԾԱՆ, ա. Красиво реющий (напр., о знамени).
ԳԵՂԱԾԻԾԱՂ 1. Улыбчивый. 2. Живописный.
ԳԵՂԱԿԱԶՄ, ա., 1. Красиво сложенный, статный,стройный. 2. տե՛ս Փառակազմ։
ԳԵՂԱԿԱԶՄՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Стройность, статность.
ԳԵՂԱԿԱՆ (բրբ.) 1. տես Գյուղական 1 նշան.։ 2․ տե՛ս Գյուղացի։ 3. Сельчане.
ԳԵՂԱԿԱՌՈՒՅՑ, ա. Красиво построенный.
ԳԵՂԱԿԵՐՏ, ա. Роскошный, изящный.
ԳԵՂԱԿՆ, տե՛ս Գեղաչյա։
ԳԵՂԱՀԱՅԱՑ, ա. 1. Обладающий красивыми глазами. 2. Такой, из которого открывается красивый вид (на местность и т. д.).
ԳԵՂԱՀԱՍԱԿ, ա. Статный, стройныЙ. Գեղահասակ տղամարդ статный мужчина.
ԳԵՂԱՀԱՐԴԱՐ, ա. Нарядный.
ԳԵՂԱՀԱՐՄԱՐ, ա. Нарядный, уютный.
ԳԵՂԱՀԱՐՄԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Нарядность, уют (жилища).
ԳԵՂԱՀՄԱ, ա. (հզվդ.) Чарующий красотой, очаровательный.
ԳԵՂԱՀՅՈՒՍ, տե՛ս Գեղեցկահյուս։
ԳԵՂԱՀՅՈՒՍԵԼ, եցի Красиво сплести.
ԳԵՂԱՀՅՈՒՍՈՒՄ, սման Красивое плетение.
ԳԵՂԱՀՅՈՒՍՎԵԼ, վեց Красиво сплестись.
ԳԵՂԱՀՆՉՈՒՆ, ա. Красиво звучащий, благозвучные сладкозвучный (книжн.).
ԳԵՂԱՀՈՆ, ա. Обладающий красивыми бровями.
ԳԵՂԱՀՐԱՇ, ա. Восхитительный, чудесный, дивной красоты.
ԳԵՂԱՁԱՅՆ, ա. Обладающий приятным, красивым голосом.
ԳԵՂԱՁՈՒՅԼ, ա. Красиво отлитый.
ԳԵՂԱՃԱՃԱՆՉ, ա. Лучезарный, лучистый.
ԳԵՂԱՃԱՇԱԿ, ա. 1. Со вкусом, красивый. 2. Обладающий хорошим вкусом.
ԳԵՂԱՃԵՄ, ա. Обладающий красивой походкой.
ԳԵՂԱՃԵՄԵԼ, եցի Выступать, красиво ходить.
ԳԵՂԱՄԱՐՄԻՆ, ա. Стройный, красивого телосложения.
ԳԵՂԱՄԵՋ, տե՛ս Գյուղամեջ։
ԳԵՂԱՆԱԶ 1. ա. Грациозный. 2. մ. Грациозно.
ԳԵՂԱՆԱԶՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Грациозность.
ԳԵՂԱՆԻ, ա. Красивый, прекрасный, прелестный.
ԳԵՂԱՆԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Красота, изящность, грация.
ԳԵՂԱՆԻՍՏ, ա. Живописный, красиво расположенный.
ԳԵՂԱՆԿԱՐ 1. գ. Красивый пейзаж. 2. ա. Узорчатый. 3. ա. Живописный. 4. գ. Картина (чаще пейзаж).
ԳԵՂԱՆԿԱՐԵԼ, տե՛ս Գունանկարել։
ԳԵՂԱՆԿԱՐԻՉ, ի և րչի Художник, живописец.
ԳԵՂԱՆԿԱՐՈՒՄ, տե՛ս Գունանկարում։
ԳԵՂԱՆԿԱՐՉԱԿԱՆ, ա. Живописный.
ԳԵՂԱՆԿԱՐՉՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Живопись.
ԳԵՂԱՆԿԱՐՉՈՒՀԻ, հու Художница.
ԳԵՂԱՆՁՆ, տե՛ս Գեղամարմին։
ԳԵՂԱՆՈՒՇ, ա. Прекрасный, прелестный.
ԳԵՂԱՇԱՐ, ա. 1. Красиво нанизанный. 2. Красивый, ровный (о зубах).
ԳԵՂԱՇԵՆ, տե՛ս Գեղակառույց։
ԳԵՂԱՇՆՈՐՀ, տե՛ս Շնորհագեղ:
ԳԵՂԱՇՈՂ, տե՛ս Գեղաճաճանչ։
ԳԵՂԱՇՈՒՔ, տե՛ս Շքեղազարդ։
ԳԵՂԱՉՅԱ, ա․ Ясноглазый, ясноокий (нар.-поэт.).
ԳԵՂԱՊԱՃՈՒՅՃ, տե՛ս Գեղազարդ:
ԳԵՂԱՊԱՅԾԱՌ, ա. Сверкающий, сияющий красотой.
ԳԵՂԱՊԱՆԾ, ա. (հնց.) Очаровательный.
ԳԵՂԱՊԱՆԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Очаровательность, очарование.
ԳԵՂԱՊԱՇՏ 1. ա. Эстетичный. 2. գ. Эстет.
ԳԵՂԱՊԱՇՏԱԿԱՆ, ա. Эстетичный.
ԳԵՂԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Эстетизм (книжн).
ԳԵՂԱՊԱՏԿԵՐ 1. տե՛ս Գեղատեսիլ։ 2. տե՛ս Գեղանկար:
ԳԵՂԱՊԱՏՇԱՃ, ա. Приличествующий, гармоничный, красивый.
ԳԵՂԱՊԵՏ, տե՛ս Գյուղապետ։
ԳԵՂԱՊՃՆԵԼ, եցի Наряжать, нарядить, принаряжать, принарядить.
ԳԵՂԱՊՃՆՎԵԼ, վեցի Наряжаться, нарядиться, принаряжаться, принарядиться.
ԳԵՂԱՍԱՂԱՐԹ, ա. Покрытый пышной листвой.
ԳԵՂԱՍԵՐ 1. ա. Эстетичный. 2. գ. Эстет.
ԳԵՂԱՍԻՐԱԲԱՐ, մ․ Эстетически.
ԳԵՂԱՍԻՐԱԿԱՆ, ա. Эстетический.
ԳԵՂԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Эстетичность, эстетизм․ 2. Любовь к прекрасному. 3. Эстетика.
ԳԵՂԱՍՔԱՆՉ, ա. Восхитительный, дивный, чудный.
ԳԵՂԱՎԱՅՐ, ի Красивая местность.
ԳԵՂԱՎԱՐԻ, մ․ (բրբ) По-деревенски, по-мужицки.
ԳԵՂԱՎԱՐՍ, տե՛ս Գեղեցկահեր:
ԳԵՂԱՎԵՐ ի (բսբ) Бодик.
ԳԵՂԱՎԵՐՈՒԿ ի (բսբ) Бодик.
ԳԵՂԱՎՈՐ1, ի (բրբ.) Сельчане, односельчане.
ԳԵՂԱՎՈՐ2, ա. Красивый, прекрасный.
ԳԵՂԱՏԱՌ, տե՛ս Գեղեցկատառ։
ԳԵՂԱՏԵՂ, տե՛ս Գյուղատեղ։
ԳԵՂԱՏԵՍ 1. ա. Красивый, миловидный. 2. ա. Живописный, красивый. Գեղատեսիլ վայր живописная местность. 3․ մ․ Красиво.
ԳԵՂԱՏԵՍԻԼ 1. ա. Красивый, миловидный. 2. ա. Живописный, красивый. Գեղատեսիլ վայր живописная местность. 3․ մ․ Красиво.
ԳԵՂԱՏԻՊ, ա. 1. տե՛ս Գեղատեսիլ 2 նշան.։ 2. Красиво напечатанный.
ԳԵՂԱՏԻՊԱՐ, ա. Красивый, миловидный.
ԳԵՂԱՐԴ, ի Копьё.
ԳԵՂԱՐԴԱԿԻՐ, կրի (պատմ.) Копьеносец.
ԳԵՂԱՐԴԱՁԵՎ ա․ Копьевидный, копьеобразный.
ԳԵՂԱՐԴԱՆՄԱՆ ա․ Копьевидный, копьеобразный.
ԳԵՂԱՐԴԱՎՈՐ, տե՛ս Գեղարդակիր:
ԳԵՂԱՐՎԵՍՏ, ի Искусство.
ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏ, տե՛ս Արվեստագետ:
ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԱԿԱՆ, ա. 1. Художественный. Գեղարվեստական գրականություն художественная литература. 2. Эстетический. Գեղարվեստական հաճույք эстетическое удовольствие. ◊ Գեղարվեստական ինքնագործունեռւթյուն художественная самодеятельность.
ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԱԿԱՆՈՐԵՆ, տե՛ս Գեղարվեստորեն:
ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Художественвость. 2. Эстетичность.
ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԱՍԵՐ, ա. Любящий искусство.
ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԱՍԻՐԱԿԱՆ, ա. Эстетический.
ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Любовь К искусству.
ԳԵՂԱՐՎԵՍՏՈՐԵՆ, մ. Художественно.
ԳԵՂԱՐՔՈՒՆԻ, նու (կենդբ.) Гехаркуни (вид севанской форели).
ԳԵՂԱՑԻ, տե՛ս Գյուղացի։
ԳԵՂԱՓԱՅԼ, տե՛ս Գեղեցկափայլ։
ԳԵՂԱՓԱՅԼԵԼ, եցի Сиять красотой.
ԳԵՂԱՓԱՅԼՈՒՄ, լման Сияние красотой.
ԳԵՂԱՓԵՏՈՒՐ, ա. Имеющий красивое оперение.
ԳԵՂԱՔԱՆԴԱԿ 1. ա. Красиво изваянный. 2. ա. Красивая скульптура.
ԳԵՂԳԵՂ 1. տե՛ս Գեղգեղանք։ 2. մ. Переливчато (о звуках).
ԳԵՂ-ԳԵՂ 1. տե՛ս Գեղգեղանք։ 2. մ. Переливчато (о звуках).
ԳԵՂԳԵՂԱԼ, տե՛ս Գեղգեղել:
ԳԵՂԳԵՂԱՁԱՅՆ 1. ա. Переливчатый, переливистый (разг.), заливистый. 2. մ. Заливаясь, переливаясь (о голосе, пении птиц).
ԳԵՂԳԵՂԱՆՔ, ի Трель, перелив.
ԳԵՂԳԵՂԵԼ, եցի Щёлкать, заливаться, издавать трели.
ԳԵՂ-ԳԵՂՈՎԻ, մ. (բրբ.) Всем селом, (всем) миром.
ԳԵՂԳԵՂՈՒՄ, ղման Щёлканье, переливы, трели.
ԳԵՂԳԵՂՈՒՆ, ա. Переливчатый, заливистый (о голосе).
ԳԵՂԵՑԻԿ 1.ա. Красивый, прекрасный. 2. ա. Гармоничный. 3. ա. Сладкозвучный. 4. ա. (փխբ.) Красивый, благородный (поступок), (жизнь). 5. ա. Совершенный, исполненный совершенства. 6. մ. Красиво. ◊ Գեղեցիկ արվեստներ изящные искусства. Գեղեցիկ գրականություն изящная литература, словесность. Գեղեցիկ սեռ прекрасный пол. Մի գեղեցիկ օր в один прекрасный день. Գեղեցիկ կյանք счастливая, радостная жизнь.
ԳԵՂԵՑԿԱԱԻՐՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Գեղասիրություն։
ԳԵՂԵՑԿԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Умение красиво говорить, красноречивость, красноречие.
ԳԵՂԵՑԿԱԲԱՐ, մ. Красиво.
ԳԵՂԵՑԿԱԳԱՆԳՈՒՐ, տե՛ս Գեղագանգուր:
ԳԵՂԵՑԿԱԳԵՍ, տե՛ս Գեղեցկահեր:
ԳԵՂԵՑԿԱԳԻԾ, ա. Красиво очерченный, с красивыми, тонкими чертами.
ԳԵՂԵՑԿԱԳՈՒՅՆ, ա. Красивейший, прекрасный.
ԳԵՂԵՑԿԱԴԵՄ, ա. Миловидный, красивый. Գեղեցկադեմ օրիորդ миловидная девушка.
ԳԵՂԵՑԿԱԴԻՄՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Миловидность, красота.
ԳԵՂԵՑԿԱԴԻՐ, տե՛ս Գեղանիստ:
ԳԵՂԵՑԿԱԶԱՐԴ, տե՛ս Գեղազարդ:
ԳԵՂԵՑԿԱԶԱՐԴԵԼ, տե՛ս Գեղազարդեցի։
ԳԵՂԵՑԿԱԶԱՐԴՈՒԹՅՈՒՆ, Գեղազարդություն։
ԳԵՂԵՑԿԱԶԱՐԴՈՒՄ, տե՛ս Գեղազարդում։
ԳԵՂԵՑԿԱԹՈՎ, տե՛ս Գեղաթով։
ԳԵՂԵՑԿԱԹՈՒՅՐ, տե՛ս Գեղաթույր։
ԳԵՂԵՑԿԱԺՊԻՏ, տե՛ս Գեղաժպիտ։
ԳԵՂԵՑԿԱԽԱՅՏ ա․ Пестрый, пестренький.
ԳԵՂԵՑԿԱԽԱՅՏՈՒՑ ա․ Пестрый, пестренький.
ԳԵՂԵՑԿԱԽՈՍ, տե՛ս Պերճախոս։
ԳԵՂԵՑԿԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Պերճախոսություն։
ԳԵՂԵՑԿԱԾԱԼ, տե՛ս Գեղածալ։
ԳԵՂԵՑԿԱԿԱԶՄ, տե՛ս Գեղակազմ 1 նշան.։
ԳԵՂԵՑԿԱԿԱԶՄՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Գեղակազմություն։
ԳԵՂԵՑԿԱԿԱՌՈՒՅՑ, տե՛ս Գեղակառույց։
ԳԵՂԵՑԿԱԿԵՐՊ, տե՛ս Գեղատես 1 նշան.։
ԳԵՂԵՑԿԱԿԵՐՏ, տե՛ս Գեղակերտ։
ԳԵՂԵՑԿԱՀԱՅԱՑ, տե՛ս Գեղահայաց։
ԳԵՂԵՑԿԱՀԱՍԱԿ, տե՛ս Գեղահասակ։
ԳԵՂԵՑԿԱՀԱՐԴԱՐ, տե՛ս Գեղահարդար։
ԳԵՂԵՑԿԱՀԵՐ, ա. Пышноволосый, с пышными, красивыми волосами.
ԳԵՂԵՑԿԱՀՅՈՒՍ, ա. 1. Красиво сплетённый. 2․ Красиво изложенный.
ԳԵՂԵՑԿԱՀՈՆ, տե՛ս Գեղահոն։
ԳԵՂԵՑԿԱՀՐԱՇ, տե՛ս Գեղահրաշ։
ԳԵՂԵՑԿԱՁԱՅՆ, տե՛ս Գեղաձայն։
ԳԵՂԵՑԿԱՁԵՎ, ա․ (հզվդ) Красивой формы, обладающий красивой формой.
ԳԵՂԵՑԿԱՃԱՃԱՆՉ, տե՛ս Գեղաճաճանչ։
ԳԵՂԵՑԿԱՃԱՇԱԿ, տե՛ս Գեղաճաշակ։
ԳԵՂԵՑԿԱՃԵՄ, տե՛ս Գեղաճեմ։
ԳԵՂԵՑԿԱՄԱՐՄԻՆ, տե՛ս Գեղամարմին։
ԳԵՂԵՑԿԱՄՈՐՈՒՔ, ա. С красивой бородой.
ԳԵՂԵՑԿԱՆԱԶ, տե՛ս Գեղանազ։
ԳԵՂԵՑԿԱՆԱԼ, առա Хорошеть, похорошеть, стать красивым. Նա օրեցօր գեղեցկանում է она хорошеет с каждым днём.
ԳԵՂԵՑԿԱՆԻՍՏ, տե՛ս Գեղանիստ։
ԳԵՂԵՑԿԱՇԱՐ, տե՛ս Գեղաշար։
ԳԵՂԵՑԿԱՇԵՆ, ա. Красиво построенный.
ԳԵՂԵՑԿԱՊԱՇՏ, տե՛ս Գեղապաշտ։
ԳԵՂԵՑԿԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Գեղապաշտություն։
ԳԵՂԵՑԿԱՊԱՏԻՐ, ա. (հզվդ.) 1․ Обманчивый на вид. 2․ С обманчивой наружностью.
ԳԵՂԵՑԿԱՊԵՍ, տե՛ս Գեղեցկաբար։
ԳԵՂԵՑԿԱՍԱՂԱՐԹ, տե՛ս Գեղասաղարթ։
ԳԵՂԵՑԿԱՍԵՐ, տե՛ս Գեղասեր։
ԳԵՂԵՑԿԱՍԻՐԱԲԱՐ, տե՛ս Գեղասիրաբար։
ԳԵՂԵՑԿԱՍՔԱՆՉ, տե՛ս Գեղասքանչ։
ԳԵՂԵՑԿԱՎԱՅՐ, տե՛ս Գեղավայր։
ԳԵՂԵՑԿԱՎԱՌ, ա. 1. Красиво горящий. 2. Сверкающий красотой, прекрасный.
ԳԵՂԵՑԿԱՎԱՐՍ, տե՛ս Գեղեցկահեր։
ԳԵՂԵՑԿԱՏԱՌ, ա. Каллиграфический.
ԳԵՂԵՑԿԱՏԵՍ տե՛ս Գեղատես։
ԳԵՂԵՑԿԱՏԵՍԻԼ տե՛ս Գեղատես։
ԳԵՂԵՑԿԱՏԻՊ, տե՛ս Գեղատիպ։
ԳԵՂԵՑԿԱՐԱՆ, ա. Говорящий красиво, красноречивый.
ԳԵՂԵՑԿԱՐԱՆԵԼ, եցի (հնց.) Красиво говорить.
ԳԵՂԵՑԿԱՐՎԵՍՏ, ա. 1. Искусно изготовленный. 2․ Искусный.
ԳԵՂԵՑԿԱՑՆԵԼ, ցրի Охорашивать, прихорашивать (разг.), делать красивым.
ԳԵՂԵՑԿԱՑՈՒՄ, ցման 1. Охорашивание, прихорашивание. 2. Разукрашивание.
ԳԵՂԵՑԿԱՑՎԵԼ, վեցի 1. Разукрашиваться, разукраситься (разг.). 2. Прихорашиваться, охорашиваться
ԳԵՂԵՑԿԱՓԱՅԼ, ա. 1. Сияющий красотой. 2. Обладающий красивым блеском.
ԳԵՂԵՑԿԱՓԵՏՈՒՐ, տե՛ս Գեղափետուր։
ԳԵՂԵՑԿԱՔԱՆԴԱԿ, տե՛ս Գեղաքանդակ։
ԳԵՂԵՑԿԻՐԱՆ, տե՛ս Գեղիրան։
ԳԵՂԵՑԿՈՐԵՆ, մ. Красиво.
ԳԵՂԵՑԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Красота. 2. Красоты (природы). ◊ Գեղեցկության ստանալ обрести красоту. Գեղեցկություն տալ придать красоту.
ԳԵՂԵՑԿՈՒՀԻ, հու Красавица, раскрасавица (разг.).
ԳԵՂԻՐԱՆ, ա. Стройный, статный, хорошо сложенный.
ԳԵՂՁ1, ի (կզմխս.) Железа.
ԳԵՂՁ2, տե՛ս Պարիլյակ։
ԳԵՂՁԱԽՏ, ի (բժշկ.) Заболевание желез, воспаление желез.
ԳԵՂՁԱԽՏԱՅԻՆ, ա. Относящийся к заболеванию желез.
ԳԵՂՁԱԽՏԱՎՈՐ, ա. Страдающий заболеванием желез.
ԳԵՂՁԱԿԵՐՊ, տե՛ս Գեղձանման։
ԳԵՂՁԱՅԻՆ, ա. Железистый. Գեղձային հյուսվածք железистая ткань.
ԳԵՂՁԱՆՄԱՆ, ա. Аденоидный (имеющий вид железы).
ԳԵՂՁԱՏԱՊ, ի Воспаление желез.
ԳԵՂՁԻ, ձու (բսբ.) Тисс, негной-дерево.
ԳԵՂՁՈՒՌՈՒՑՔ, ի Опухоль железы.
ԳԵՂՄ ի (հնց.) Шерсть, руно. ◊ Ոսկե գեղմ золотое руно.
ԳԵՂՄՆ ի (հնց.) Шерсть, руно. ◊ Ոսկե գեղմ золотое руно.
ԳԵՂՄՆԱԲԵՐ, ա. (հնց.) Шерстеносный.
ԳԵՂՄՆԱՎՈՐ, ա. (հնց.) Шерстистый.
ԳԵՂՈՆ, ի (հնց.) Хвала, похвала, восхваление.
ԳԵՂՈՎԻ, մ. (բրբ.) Всем селом, (всем) миром, сходом.
ԳԵՂՈՒՀԻ, տե՛ս Գեղեցկուհի։
ԳԵՂՈՒՂԵՇ, տե՛ս Սլացիկ։
ԳԵՂՈՒՆԱԿ, ա. (հզվդ.) Красивый.
ԳԵՂՋԿԱԲԱՐԲԱՌ 1. ա. Просторечный. 2. մ. Просторечно.
ԳԵՂՋԿԱԿԱՆ տե՛ս Գյուղական։
ԳԵՂՋԿԱՅԻՆ տե՛ս Գյուղական։
ԳԵՂՋԿԱՆԱԼ, ացա Омужичиться, стать подобным крестьянину.
ԳԵՂՋԿԱՏԻՊ, ա. Мужиковатый.
ԳԵՂՋԿՈՐԵՆ, մ. По-крестьянски, по-мужицки.
ԳԵՂՋԿՈՒՀԻ, հու Крестьянка, мужичка.
ԳԵՂՋՈՒԿ 1. գ. Крестьянин, мужик. 2. տե՛ս Գեղջկական։
ԳԵՂՕԹՅԱԿ, ի Бенуар, ложа бенуара.
ԳԵՃ, տե՛ս Գեջ։
ԳԵՆԵՏԻԿԱ, յի Генетика.
ԳԵՆԵՐԱԼ, ի Генерал. ◊ Բանակի գեներալ генерал армии. Գեներալ-գնդապետ генерал-полковник. Գեներալ-լեյտենանտ генерал-лейтенант. Գեներալ-մայոր генерал-майор.
ԳԵՆԵՐԱԼԱԿԱՆ, ա. Генеральский. Գեներալական ուսադիրներ генеральские погоны.
ԳԵՆԵՐԱԼԻՍՍԻՄՈՒՍ, ի Генералиссимус.
ԳԵՆԵՐԱԼԻՏԵՏ, ի Генералитет.
ԳԵՆԵՐԱԼ-ՆԱՀԱՆԳԱՊԵՏ, ի (հնց.) Генерал-губернатор.
ԳԵՆԵՐԱԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Генеральство.
ԳԵՆԵՐԱՏՈՐ, ի Генератор.
ԳԵՇ 1. գ. Падаль, труп, мертвечина, дохлятина (прост.). Գեշ հոտ է գալիս пахнет дохлятиной. 2. ա. (արևմտհ.) Плохой, отрицательный. 3. ա. (բրբ.) Некрасивый. Գեշ աղջիկ некрасивая девушка. 4. ա. (բրբ) Неприятный, отвратительный, дурной, гадкий, худой (разг.), дрянной (разг.), паршивый (прост.). 5. ա. (բրբ.) Опасный. 6. ա. (բրբ.) Развратный, распутный. 7. մ․ Некрасиво, плохо, дурно, гадко. Գեշ վարվել поступить некрасиво. ◊ Գեշ ըլլալ (արևմտհ.) плохо себя чувствовать. Գործերը գեշ կերդան (արևմտհ.) дела идут плохо. Գեշ աչքով նայել (արևմտհ.) коситься на кого, что; смотреть косо, недоброжелательно.
ԳԵՇԱՆԱԼ, ացա (բրբ.)1. Дурнеть, подурнеть. 2. Ухудшаться, ухудшиться.
ԳԵՇՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (արեմտհ.) 1. Плохое, дурное. 2. Скверный, дурной поступок, дурное дело. 3. Неудача. 4. Слабость, немощь (разг.).
ԳԵՈԴԵԶԻԱ, տե՛ս Երկրաբաշխություն։
ԳԵՈՔԻՄԻԱ, յի (մսնգ.) Геохимия.
ԳԵՈՔԻՄԻԱԿԱՆ, ա. (մսնգ.) Геохимический.
ԳԵՈՖԻԶԻԿԱ, յի (մսնգ.) Геофизика.
ԳԵՈՖԻԶԻԿԱԿԱՆ, ա. (մսնգ.) Геофизический.
ԳԵՋ, ա. 1. Сырой, влажный. 2. Зелёный, молодой (о растениях).
ԳԵՍ, ի 1. Длинные волосы, косы. 2. Хвост кометы.
ԳԵՍՏԱՊՈ, ի Гестапо.
ԳԵՍՏԱՊՈՅԱԿԱՆ 1. ա. Гестаповский. 2. գ. Гестаповец.
ԳԵՏ, ի 1. Река. 2. (փխբ.) Поток. 3. (փխբ.) Беспрерывное течение, череда, цепь (каких-либо событий, напр.воспоминаний). ◊ Գետը գցել, угробить, утопить. Գետի երեսն ընկած տաշեղ брошенный, покинутый, оставленный на произвол судьбы․ Պղտոր գետից ջուր խմել совершать нечестные сделки.
ԳԵՏԱԲԱԶՈՒԿ, ի Рукав реки, проток.
ԳԵՏԱԲԵՐԱՆ, ի Устье реки.
ԳԵՏԱԲԵՐՈՒԿ (բրբ.) 1. գ. Нанос 2. ա. Наносный, нанесённый рекой.
ԳԵՏԱԴԱՐՁ, ի Излучина, место, где река делает петлю; поворот реки.
ԳԵՏԱԽԱՌՆՈՒՐԴ, ի (հզվդ.) Слияние рек, место слияния.
ԳԵՏԱԽՈՐՇ, ի Заводь, затон.
ԳԵՏԱԾԱԾԱՆ, ի (կենդբ.) Сазан, карп.
ԳԵՏԱԾՈՑ, տե՛ս Գետախորշ:
ԳԵՏԱԿ, ի (նվազ.) Рeчка, речушка (разг.).

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ