1

ԳՅԱԴԱ (գռհկ.) 1. գ. Слуга. 2. գ. Парень (разг.), малый. 3. գ. Холуй, негодяй, подлец. 4. ա. Низкий, подлый, холуйский.
ԳՅԱԴԱ-ԳՅՈՒԴԱ, յի Шантрапа, хамьё.
ԳՅԱԴԱՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Холуйство․ ◊ Գյադայություն անել быть холуем, холуйствовать.
ԳՅՈՒԼԼԱ, յի (բրբ.) Пуля.
ԳՅՈՒԼԼԱԽՈՐՈՎ, միայն հետևյալ կապակցությունների մեջ. Գյուլլախորով անել сразить пулей․ Գյուլլախորով լինել быть сражённым пулей.
ԳՅՈՒԼՈՒԼ, տե՛ս Գլուլ։
ԳՅՈՒՂ, ի 1. Деревня, селение, село. 2. Деревенские жители, сельское население, мир. 3. Сельская жизнь. ◊ Գյուղ տեղ сельская Местность․ Գյուղ կանգնի՝ գերան կկոտրի мир встанет- камень треснет.
ԳՅՈՒՂԱԲՆԱԿ, ա. Деревенский, сельский, живущий в деревне.
ԳՅՈՒՂԱԳԻՐ, գրի Писатель, пишущий на темы сельской жизни․
ԳՅՈՒՂԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Описание сельской жизни.
ԳՅՈՒՂԱԿ, Ի Деревенька, деревушка.
ԳՅՈՒՂԱԿԱՆ 1. ա. Сельский, деревенский. 2. գ. (հնց.) Селянин, сельчанин.
ԳՅՈՒՂԱԿԻՑ 1. ա. Прилегающий к деревне. 2. գ. Односельчанин.
ԳՅՈՒՂԱՀԱՄԱՅՆՔ, ի (հնց.) Сельская община.
ԳՅՈՒՂԱՄԵՋ, միջի Площадь в центре села, где обычно собираются мужчины для беседы (майдан).
ԳՅՈՒՂԱՅԻՆ, տե՛ս Գյուղական։
ԳՅՈՒՂԱՊԵՏ, ի (հնց.) Сельский староста.
ԳՅՈՒՂԱՎԱՐԻ, մ. По-деревенски.
ԳՅՈՒՂԱՏԵՂ, ի Территория, занимаемая селом (или отводимая под село).
ԳՅՈՒՂԱՏԵՐ, տիրոջ (հնց.) Помещик.
ԳՅՈՒՂԱՏՆՏԵՍ, ի 1. Агроном. 2. (հնց.) Землепашец․
ԳՅՈՒՂԱՏՆՏԵՍԱԿԱՆ, ա. Сельскохозяйственный.
ԳՅՈՒՂԱՏՆՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Сельское хозяйство. 2. Агрономия.
ԳՅՈՒՂԱՑԻ, ցու 1. Крестьянин. 2. (հվքկն.) Крестьянство.
ԳՅՈՒՂԱՑԻԱԿԱՆ, ա. Крестьянский.
ԳՅՈՒՂԱՑԻԱՎԱՐԻ, մ. По-крестьянски․
ԳՅՈՒՂԱՑԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Крестьянство.
ԳՅՈՒՂԱՔԱՂԱՔ, ի Посёлок.
ԳՅՈՒՂԱՔԱՂԱՔԱՅԻՆ, ա. Поселковый.
ԳՅՈՒՂԲԱԺԻՆ, ժնի Сельхозотдел.
ԳՅՈՒՂԵԳՅՈՒՂ Из села в село, по селам.
ԳՅՈՒՂԵ-ԳՅՈՒՂ Из села в село, по селам.
ԳՅՈՒՂԹՂԹԱԿԻՑ, կցի Селькор.
ԳՅՈՒՂԹՂԹԱԿՑԱԿԱՆ, ա. Селькоровский.
ԳՅՈՒՂԽՈՐՀՈՒՐԴ, հրդի Сельсовет.
ԳՅՈՒՂԿՈՈՊ, ի Селькооп․
ԳՅՈՒՂՈՎԻ, մ. Всем селом.
ԳՅՈՒՂՈՐԱՅՔ (հնց․ հվքկն.) Сёла (собир.), чаще об окрестных сёлах.
ԳՅՈՒՂՈՐԵՔ (հնց․ հվքկն.) Сёла (собир.), чаще об окрестных сёлах.
ԳՅՈՒՏ, ի 1. Открытие (научное). 2. Изобретение (то, что изобретено). 3. (փխբ.) Находка․ 4. Выдумка, затея, изобретение (разг.). ◊ Գյուտ անել 1) делать открытие, 2) изобретать.
ԳՅՈՒՏԱՐԱՐ 1. գ. Изобретатель. 2. ա. Изобретательный.
ԳՅՈՒՏԱՐԱՐԱԿԱՆ, ա. Изобретательский.
ԳՅՈՒՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Изобретательство.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ