1

ԶԻ, տե՛ս Որովհետև։
ԶԻԲԻԼ, ի (բրբ.) 1. Мусор, сор. (փխբ.) Мразь, дрянь.
ԶԻԳԶԱԳԱՁԵՎ 1. ա. Зигзагообразный. 2. մ. Зигзагообразно, зигзагом, зигзагами.
ԶԻԳԶԱԳԱՆՄԱՆ 1. ա. Зигзагообразный. 2. մ. Зигзагообразно, зигзагом, зигзагами.
ԶԻԳԶԱԳԵԼ, եցի Идти зигзагами, делать зигзаги.
ԶԻԶԻ-ՊԻԶԻ 1. ա. (բրբ.) Мишурный. 2. Мишура.
ԶԻԼ (բրբ.) 1. ա. Пронзительный, резкий (о голосе). Զիլ ձայն пронзительный голос 2. Здорово, хорошо.
ԶԻՆԱԳՈՐԾ, ի Оружейник.
ԶԻՆԱԳՈՐԾԱՐԱՆ, ի Оружейный завод.
ԶԻՆԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Занятие оружейника, изготовление оружия.
ԶԻՆԱԳՐԵԼ, տե՛ս Զինվորագրել։
ԶԻՆԱԳՐՎԵԼ, տե՛ս Զինվորագրվել։
ԶԻՆԱԴԱԴԱՐ, ի 1. (ռազմ.) Перемирие. 2. Затишье (между боями).
ԶԻՆԱԴԱՇՏ, ի Плацдарм.
ԶԻՆԱԴՈՒԼ, տե՛ս Զինադադար։
ԶԻՆԱԶԱՐԴ 1. ա. Украшенный оружием. 2. գ. Украшения на оружии.
ԶԻՆԱԶԳԵՍՏ, ի Доспехи, латы.
ԶԻՆԱԶՈՒՐԿ, տե՛ս Անզեն։
ԶԻՆԱԹԱՓ, ա. 1. Разоружённый. 2. Разоружившийся, разоружающийся. 3. Обезоруженный. ◊ Զինաթափ անել разоружить, обезоружить. Զինաթափ լինել обезоруживаться, разоружаться.
ԶԻՆԱԹԱՓԵԼ, եցի Обезоруживаться, обезоружить , разоружать, разоружить.
ԶԻՆԱԹԱՓՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Обезоруживание, разоружение.
ԶԻՆԱԹԱՓՈՒՄ, փման Обезоруживание, разоружение.
ԶԻՆԱԹԱՓՎԵԼ, վեցի Разоружаться, разоружиться, обезоруживаться, обезоружиться.
ԶԻՆԱԽԱՂ, ի Турнир, военная игра.
ԶԻՆԱԿԱՆ, ա. Оружейный.
ԶԻՆԱԿԻՐ (հնց.) 1. գ. Оруженосец․ 2. ա. Вооружённый.
ԶԻՆԱԿԻՑ, կցի 1. Соратник, боевой товарищ по оружию․ 2. Союзник. 3. (փխբ.) Сподвижник (высок.), соратник. 4. Помощник, поддержка, опора.
ԶԻՆԱԿՈՉ 1. տե՛ս Զորակոչ։ 2. Призыв к оружию. 3. տե՛ս Զորակոչիկ։
ԶԻՆԱԿՈՉԵԼ, եցի 1. տե՛ս Զորակոչել։ 2. Призывать,призвать к оружию.
ԶԻՆԱԿՈՉԻԿ, տե՛ս Զորակոչիկ։
ԶԻՆԱԿՌԻՎ, տե՛ս Զինամրցություն:
ԶԻՆԱԿՑԱԿԱՆ, ա. Союзнический.
ԶԻՆԱԿՑԵԼ, եցի Быть соратниками, союзниками.
ԶԻՆԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Союзничество.
ԶԻՆԱՀԱՐ, ա. Сражённый, пронзённый.
ԶԻՆԱՀԱՐՎԵԼ, վեց Быть сражённым (оружием).
ԶԻՆԱՄԱՐԶՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Военная подготовка.
ԶԻՆԱՄԱՐՏ տես Զինամրցություն։
ԶԻՆԱՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ տես Զինամրցություն։
ԶԻՆԱՄԹԵՐԱՆՈՑ, տե՛ս Զինապահեստ։
ԶԻՆԱՄԹԵՐՔ, ի Боеприпасы.
ԶԻՆԱՄՈԼ, տե՛ս Ռազմամոլ։
ԶԻՆԱՄՈԼՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ռազմամոլություն։
ԶԻՆԱՄՐՑՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Турнир, военное состязание.
ԶԻՆԱՆԻՇ, ի Герб.
ԶԻՆԱՆՈՑ, ի 1. Арсенал. 2. Музей оружия.
ԶԻՆԱՊԱՀԵՍՏ, ի Оружейный склад, арсенал
ԶԻՆԱՊԱՏՅԱՆ, ի 1. Ножны. 2. Футляр (для оружия).
ԶԻՆԱՊԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Воинская повинность.
ԶԻՆԱՍԱՐՔ, ի Военное снаряжение.
ԶԻՆԱՍՐԱՀ, ի Оружейная палата.
ԶԻՆԱՎԱՃԱՌ, ի Торговец оружием.
ԶԻՆԱՎԱՃԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Торговля оружием.
ԶԻՆԱՎԱՌ, ա. Вооружённый.
ԶԻՆԱՎԱՌԵԼ, եցի Вооружать, вооружить.
ԶԻՆԱՎԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Вооружение. 2. Вооружённость.
ԶԻՆԱՎԱՌՎԵԼ, վեց Вооружаться, вооружиться,
ԶԻՆԱՎԱՐԺ, ա. Умеющий обращаться с оружием.
ԶԻՆԱՎԱՐԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Обучение военному делу.
ԶԻՆԱՏՅԱՑ, ի Пацифист.
ԶԻՆԱՐԱՆ, տե՛ս Զինանոց։
ԶԻՆԵԼ, եցի Вооружать, вооружить.
ԶԻՆԹՂԹԱԿԻՑ, կցի Военкор.
ԶԻՆԹՂԹԱԿՑԱՅԻՆ, ա. Военкоровский.
ԶԻՆԹՂԹԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Военная корреспонденция.
ԶԻՆԾԱՌԱՅՈՂ, ի Военнослужащий.
ԶԻՆԿՈՄ, ի Военком.
ԶԻՆԿՈՄԱՏ, ի Военкомат.
ԶԻՆՂԵԿ, ի Военрук.
ԶԻՆՅԱԼ, ա․, գ. (հնց.) Вооружённый.
ԶԻՆՈՒՄ, նման Вооружение, оснащение оружием.
ԶԻՆՈՒՍՈՒՑՈՒՄ, ցման Военное обучение.
ԶԻՆՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Вооружённость.
ԶԻՆՎԵԼ, վեց 1. Вооружаться, вооружиться․ 2. (փխբ.) Ополчаться, ополчиться. ◊ Զինված ուժեր вооружённые силы.
ԶԻՆՎՈՐ, ի 1. Солдат, боец, рядовой (рядовой военнослужащий сухопутных войск) 2. Воин, боец, солдат (о военнослужащем вообще). 3. (փխբ.) Поборник чего, Солдат чего. Հեղափոխության զինվոր солдат революции 4. (շխմ.) Пешка. ◊ Զինվոր գնալ идти в солдаты. Զինվոր գրել, տե՛ս Զինվորագրել։ Զինվոր գրվել, տե՛ս Զինվորագրվել։ Զինվոր կանչել, տե՛ս Զորակոչել։ Զինվոր կանչվել, տե՛ս Ջորակոչվել։ Զինվոր վերցնել՝ տանել брать в солдаты.
ԶԻՆՎՈՐԱԲԱՐ, մ. Солдатски, по-солдатски.
ԶԻՆՎՈՐԱԳՐԱԿԱՆ, ա. Относящийся к призыву, вербовке или добровольной записи в армию.
ԶԻՆՎՈՐԱԳՐԵԼ, եցի 1. Призывать или вербовать в армию․ 2. (փխբ․) Вербовать сторонников для борьбы на какую-нибудь идею.
ԶԻՆՎՈՐԱԳՐՈՒՄ, գրման Призыв, вербовка, набор (солдат).
ԶԻՆՎՈՐԱԳՐՎԵԼ, վեց 1. Призываться или вербоваться в армию. 2. Записываться в армию добровольцем. 3. (փխբ.) Стать апологетом, сторонником.
ԶԻՆՎՈՐԱԿԱՆ 1. գ. Военный, военнослужащий. 2. գ․ Военный. 3. ա. Воинский․ ◊ Զինվորական ատյան (պատմ.) воинское присутствие. Զինվորական կոմիսար военный комиссар. Զինվորական կոմիսարիատ военный комиссариат Զինվորական տրիբունալ военный трибунал.
ԶԻՆՎՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Воинство (высок.).
ԶԻՆՎՈՐԱՑՈՒ, ի (խսկց.) Призывник.
ԶԻՆՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Военная служба. 2. Воинство (высок.). ◊ Զինվորություն անել быть (служить) в солдатах (устар. разг.).
ԶԻՆՏՐԻԲՈՒՆԱԼ, ի Военный трибунал.
ԶԻՋԱԳԻՆ, գնի Отступные. Отступные деньги.
ԶԻՋԱԴՐԱՄ, ի Отступные. Отступные деньги.
ԶԻՋԱԿԱՆ, ա. (քեր.) Уступительный. Զիջական երկրորդական նախադասություն уступительное придаточное предложение.
ԶԻՋԵԼ, եցի 1. Уступать, уступить, делать, сделать уступки (уступку), идти (пойти) на уступки. 2. Уступать, уступить, отдавать, отдать, отказываться, отказаться (от чего) в пользу кого. 3. Уступать, уступить кому, чему (не выдерживать сравнения с кем-, чем-либо; оказываться хуже, ниже в каком-либо отношении). 4. Простить долг, вину и т. д. 5. Сделать скидку, уступить в цене․ 6. Сдать позиции, уступить. ◊ Տեղը զիջել, Դիրքը զիջել, Ճանապարհը զիջել, և այլն, տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։
ԶԻՋՈՂԱԲԱՐ, մ. Уступчиво, снисходительно.
ԶԻՋՈՂԱԿԱՆ, ա. Уступчивый, снисходительный.
ԶԻՋՈՂԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Уступчивость, податливость, снисходительность.
ԶԻՋՈՂԱՄԻՏ, ա. Уступчивый, снисходительный.
ԶԻՋՈՂԱՄՏՈՐԵՆ, տե՛ս Զիջողաբար։
ԶԻՋՈՂԱՄՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Уступчивость, снисходительность.
ԶԻՋՈՒՄ, ջման Уступка, снисхождение.
ԶԻՍՏ, ի և զստի (կզմխս.) Бедро.
ԶԻՍՏՈՍԿՐ, տե՛ս Ազդրոսկր։
ԶԻՐՔ, ի Дар, дарование, способность.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ