1

ԺԱԺ, միայն հետևյալ կապակցությունների մեջ. ժաժ գալ 1) двигаться, шевелиться․ 2) трястись ժաժ տալ 1) двигать, 2) трясти.
ԺԱԺԻԿ, ի (բրբ.) Творог.
ԺԱԽ, տե՛ս Բոխի2։
ԺԱԽՈՒԿ, ի (բսբ.) Хрен.
ԺԱՀ, ի (հնց.) Зловоние, смрад.
ԺԱՀԱՀՈՏ 1. ա. (հնց.) Зловонный, смрадный. 2. գ. Зловоние.
ԺԱՀԱՀՈՏԵԼ, եց (հնց.) Издавать, испускать зловоние, смрад; смердеть.
ԺԱՀՐ, ի 1. Гной. 2. (հնց.) Яд.
ԺԱՀՐԱԲՈՒՅՍ, ի (բսբ.) Кокорыш.
ԺԱՀՐԱԼԻ ա. Гнойный.
ԺԱՀՐԱԼԻՑ ա. Гнойный.
ԺԱՀՐԱԿԱԼԵԼ, եց Нагнаиваться, нагноиться.
ԺԱՀՐԱԿՈՒՅՏ, ի Гнойник.
ԺԱՀՐՈՏ, ա. 1. Гнойный. 2. (հնց.) Ядовитый.
ԺԱՀՐՈՏԵԼ, եց 1. Покрыться, покрываться гноем 2. տե՛ս ժահրակալել։
ԺԱՀՐՈՏՈՒՄ, աման Нагноение.
ԺԱՀՐՈՏՎԵԼ, վեց Нагнаиваться, нагноиться.
ԺԱՄ, ի 1. Час. 2. (բրբ.) Церковь ◊ Ժամ ասել отправлять церковную службу. Ժամ առ ժամ час от часу. Ժամեժամ с часу на час. Առ ժամ, տե՛ս Առժամ։ ժամ ու պատարագ անել отправлять церковную службу. Ժամը հասել է настал час. Ժամը տալ зазвонить (к службе).
ԺԱՄԱԳԻՐՔ, գրքի Часослов (церк.).
ԺԱՄԱԳՈՐԾ, ի Часовщик.
ԺԱՄԱԳՈՐԾԱԿԱՆ, ա. Часовой. ժամագործական արհեստանոց часовая мастерская.
ԺԱՄԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ремесло (занятие) часовщика.
ԺԱՄԱԴԻՏԱԿ, ի Хроноскоп (прибор для измерения чрезвычайно малых промежутков времени или для сравнения показаний двух часов).
ԺԱՄԱԴՐԱՎԱՅՐ Условленное место встречи.
ԺԱՄԱԴՐԱՏԵՂ Условленное место встречи.
ԺԱՄԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Свидание.
ԺԱՄԱԴՐՎԵԼ, վեցի Назначать, назначить свидание
ԺԱՄԱԿԱՐԳՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Упорядочение времени. 2. Церковная служба.
ԺԱՄԱՀԱՑ, ի (հնց.) Поминки, поминальный обед.
ԺԱՄԱՆԱԿ, ի և կվա 1. գ. Время․ 2. կ․ (սեռ. հ.) Во время чего-л., за чем-л. Ուտելու ժամանակ за едой. Զրույցի ժամանակ во время беседы. ◊ Ժամանակ անցկացնել проводить время. Ժամանակ առ ժամանակ время от времени. Ժամանակ գտնել найти время. Ժամանակ շահել выиграть время. Ժամանակն սպանել убивать время. Ժամանակ ունենալ иметь время. Ժամանակը եկել է настало время, наступила пора. ժամանակը ոսկի է время—золото. Ամեն ժամանակ всё время, всегда. Երեխա ժամանակ, Մանուկ Ժամանակ в детстве. Մի ժամանակ одно время, в одно время. Մի առ ժամանակ некоторое время (спустя). Մի քանի ժամանակ առաջ некоторое время тому назад.
ԺԱՄԱՆԱԿԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Хронология.
ԺԱՄԱՆԱԿԱԳԻՐ, գրի Летописец.
ԺԱՄԱՆԱԿԱԳԻՐՔ, գրքի Летопись.
ԺԱՄԱՆԱԿԱԳՐԱԿԱՆ, ա. Хронологический.
ԺԱՄԱՆԱԿԱԳՐԵԼ, եցի 1. Составлять летопись. 2. Составлять хронологию.
ԺԱՄԱՆԱԿԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Летописание. 2. Хронология.
ԺԱՄԱՆԱԿԱԿԵՏ, տե՛ս Ժամկետ։
ԺԱՄԱՆԱԿԱԿԻՑ 1. գ. Современник. 2. ա. Современный.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՄԻՋՈՑ, ի Промежуток времени. Այդ ժամանակամիջոցում в этот момент.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՇՐՋԱՆ, ի Эпоха.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՉԱՓ, ի Хронометр.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՉԱՓԱԿԱՆ, ա. Хронометрический.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՉԱՓՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Хронометрирование:
ԺԱՄԱՆԱԿԱՎԱՐՁ ի Повременная оплата.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՎՃԱՐ ի Повременная оплата.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՎՈՐ, ա. 1. Временный. 2. Преходящий (книжн.) бренный (книжн. устар. теперь ирон.). ◊ Ժամանակավոր կառավարություն временное правительство.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՎՈՐԱՊԵՍ, մ. Временно.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Временность.
ԺԱՄԱՆԱԿԱՎՐԵՊ, ա. (հնց.) Анахронический, являющийся анахронизмом.
ԺԱՄԱՆԱԿԻՆ, մ. 1. Когда-то. 2. В своё время. 3. Вовремя.
ԺԱՄԱՆԱԿՈՎ, մ. Когда-то, некогда.
ԺԱՄԱՆԵԼ, եցի Прибывать, прибыть.
ԺԱՄԱՆՈՒՄ, նման Прибытие.
ԺԱՄԱՆՑ, ի Времяпрепровождение.
ԺԱՄԱՇԱՊԻԿ, պկի (եկեղ.) Стихарь (церк.).
ԺԱՄԱՉԱՓ, տե՛ս Ժամանակաչափ։
ԺԱՄԱՊԱՀ, ի 1. Часовой. 2. Дежурный. ◊ Ժամապահ կանգնել быть, стоять на часах.
ԺԱՄԱՊԱՀՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Дежурство.
ԺԱՄԱՍԱՑ, ի Певчий (в церкви).
ԺԱՄԱՍԱՑՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Богослужение, церковная служба.
ԺԱՄԱՍԵՐ, ա. Набожный, богомольный.
ԺԱՄԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Набожность.
ԺԱՄԱՎԱՃԱՌ, միայն Ժամավաճառ լինել կապակցության մեջ. попусту тратить время.
ԺԱՄԱՎԱՃԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Пустая трата времени.
ԺԱՄԱՎԱՐՁ ի Почасовая оплата.
ԺԱՄԱՎՃԱՐ ի Почасовая оплата.
ԺԱՄԱՎՈՐ, ի (բրբ.) Лицо, отстоявшее церковную службу.
ԺԱՄԱՐԱՐ (եկեղ.) 1. գ. Священник, отправляющий службу. 2. ա. Отправляющий службу.
ԺԱՄԱՑՈՒՅՑ, ի Часы․
ԺԱՄԵԺԱՄ, մ. С часу на час.
ԺԱՄԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Богослужение.
ԺԱՄ-ԹՌԻՉՔ, ի Лётный час
ԺԱՄԿԵՏ, ի, Срок.
ԺԱՄԿԵՏԱՅԻՆ, ա. Обусловленный определённым сроком, (данный, взятый и т. д.) на срок.
ԺԱՄԿԵՏԱՆՑ, ա. Просроченный.
ԺԱՄԿԵՏԱՎՈՐ, տե՛ս Ժամկետային։
ԺԱՄԿԵՏԱՎՈՐԵԼ, եցի Назначать, назначить срок, обусловить что-н․ определённым сроком.
ԺԱՄԿՈՉ, տե՛ս Ժամհար։
ԺԱՄԿՈՉՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ժամհարություն։
ԺԱՄՀԱՐ, ի (եկեղ.) Звонарь.
ԺԱՄՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Должность, занятие звонаря.
ԺԱՅԹԵԼ, տե՛ս Ժայթքել։
ԺԱՅԹՔԵԼ, եց 1. Извергать, извергнуть, изрыгать, изрыгнуть. 2. Извергаться, извергнуться. 3. Взрываться, взорваться. 4. Хлынуть.
ԺԱՅԹՔՈՒՄ, ի 1. Извержение, изрыгание. 2. Изверженное, извергнутое.
ԺԱՅՌ, ի Скала, утёс.
ԺԱՅՌԱԲԵԿՈՐ, ի Обломок скалы, каменная глыба.
ԺԱՅՌԱԽՈՌՈՉ, ի Скальная расщелина.
ԺԱՅՌԱԽՈՏ, ի Скальное растение.
ԺԱՅՌԱԽՈՒԹ, ի Риф.
ԺԱՅՌԱԾԱԾԿ, ա. Скалистый, утёсистый.
ԺԱՅՌԱԿԵՐՏ, ա. Высеченный из скалы.
ԺԱՅՌԱԿՂԶԻ, զու Скалистый остров.
ԺԱՅՌԱԿՈՒՌ տե՛ս Ժայռակերտ։
ԺԱՅՌԱԿՈՓ տե՛ս Ժայռակերտ։
ԺԱՅՌԱՁԵՎ, տե՛ս Ժայռանման։
ԺԱՅՌԱՁՈՒՅԼ, ա. Скалистый.
ԺԱՅՌԱՅԻՆ, ա. Скальный.
ԺԱՅՌԱՆՄԱՆ, ա. Подобный скале, утёсу.
ԺԱՅՌԱՇԵՆ, տե՛ս Ժայռակերտ։
ԺԱՅՌԱՊԱՏ, ա. 1. Скалистый. 2. Окружённый скалами.
ԺԱՅՌԱՊԱՐԻՍՊ, րսպի Скалистая стена.
ԺԱՅՌԱՎՈՐ, ա. Скалистый.
ԺԱՅՌԱՓՇՈՒՐ, ի Мелкие обломки скал.
ԺԱՅՌԱՓՈՐ 1. գ. Рабочий, выполняющий скальные работы. 2. ա. Выдолбленный в скале. 3. գ. Выворачивание скал.
ԺԱՅՌԵ ա․ Скальный.
ԺԱՅՌԵՂԵՆ ա․ Скальный.
ԺԱՅՌՈՏ, ա. Скалистый.
ԺԱՆԱՆԻՎ, ի Зубчатое колесо, зубчатка, шестерня.
ԺԱՆԳ, ի 1. Ржавчина. 2. (փխբ., բրբ․) Жёлчь, злоба. ◊ Ժանգ բռնել заржаветь. Ժանգը թափել излить жёлчь. Ժանգերը կիտել՝ կախել нахмуриться, насупить брови. Երեսից ժանգ է թափում хмурый, насупленный, угрюмый. Ժանգ կապել՝ նստել заржаветь.
ԺԱՆԳԱԲԵՐ, ա. 1. Вызывающий заболевание ржавчиной. 2. (փխբ.) Вредоносный, разлагающий, тлетворный.
ԺԱՆԳԱԳՈՒՅՆ, ա. Ржавый, цвета ржавчины
ԺԱՆԳԱԺՊԻՏ 1. ա. С коварной улыбкой, коварно улыбающийся. 2. մ. Мрачно (или коварно) улыбаясь.
ԺԱՆԳԱԼ, ի (բրբ.) Сорная трава.
ԺԱՆԳԱԼԻՑ, ա. Ржавый, проржавевший.
ԺԱՆԳԱԿԱԼԵԼ, եց Ржаветь, заржаветь, покрыться ржавчиной.
ԺԱՆԳԱԿԱԼՈՒՄ, լման Ржавление.
ԺԱՆԳԱԿԱԼՎԵԼ, վեց Ржаветь, заржаветь, покрыться ржавчиной.
ԺԱՆԳԱԿԵՐ, ա. Изъеденный, съеденный ржавчиной.
ԺԱՆԳԱԿԻՐ, տե՛ս ժանգոտ։
ԺԱՆԳԱՀԱՄ 1. ա. С привкусом ржавчины. 2. գ. Привкус ржавчины.
ԺԱՆԳԱՀԱՐ, ա. Покрытый ржавчиной, ржавый, заржавленный, заржавелый (разг.).
ԺԱՆԳԱՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ржавость.
ԺԱՆԳԱՀԱՐՎԵԼ, վեց Ржаветь, заржаветь.
ԺԱՆԳԱՀՈՏ 1. ա. Ржавый, с запахом ржавчины. 2. գ. Запах ржавчины.
ԺԱՆԳԱՋՈՒՐ, ջրի Ржавая вода.
ԺԱՆԳԱՌ 1. գ. Окись меди. 2. գ. Медный купорос. 3. ա. Изъеденный ржавчиной, заржавленный, проржавленный.
ԺԱՆԳԱՌԱԳՈՒՅՆ, ա. Зеленоватый, светло-зелёный.
ԺԱՆԳԱՌԻ, տե՛ս Ժանգառագույն։
ԺԱՆԳԱՌՈՒ, ա. Ржавеющий, подверженный ржавению.
ԺԱՆԳԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ржавление.
ԺԱՆԳԱՌՔ, ի (բրբ.) Сумерки. ◊ Ժանգառքը կոխել, Ժանգառքն ընկնել смеркаться.
ԺԱՆԳԱՎՈՐ, ա. Ядовитый, вредный.
ԺԱՆԳԱՎՈՒՆ, ա. Тронутый ржавчиной.
ԺԱՆԳԱՏԱՐ, տե՛ս Ժանգակեր։
ԺԱՆԳԱՏԵՍԻԼ, ա. Угрюмый, мрачный.
ԺԱՆԳՈՏ, ա. 1. Ржавый, заржавелый, заржавленный. 2. (փխբ.) Угрюмый, мрачный. 3. (փխբ.) Сиплый, скрипучий (о голосе). 4. (փխբ.) Жёлчный, неприветливый.
ԺԱՆԳՈՏԵԼ, եցի 1. տես Ժանգոտվել։ 2. (փխբ.) Мрачнеть, угрюметь.
ԺԱՆԳՈՏԵՑՆԵԼ, ցրի Ржавить, заржавить.
ԺԱՆԳՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ржавость.
ԺԱՆԳՈՏՈՒՄ, տման Ржавление.
ԺԱՆԳՈՏՎԵԼ, վեց Ржаветь, заржаветь.
ԺԱՆԳՈՒԺՈՒՆԳ, ի (բրբ.) Ржавчина. ◊ Ժանգուժունգը կախել 1) помрачнеть, 2) покрыться тучами.
ԺԱՆԳՌՈՏ, տե՛ս Ժանգոտ։
ԺԱՆԴԱՐՄ, ի Жандарм.
ԺԱՆԴԱՐՄԱԿԱՆ ա. Жандармский.
ԺԱՆԴԱՐՄԱՅԻՆ ա. Жандармский.
ԺԱՆԵԿԱԳՈՐԾ, ի Кружевница.
ԺԱՆԵԿԱԳՈՐԾԵԼ, եցի 1. Плести кружева. 2. Обшить кружевами.
ԺԱՆԵԿԱԶԱՐԴ, ա. Кружевной, с кружевами, украшенный кружевами.
ԺԱՆԵԿԱՀՅՈՒՍ, ա. Кружевной.
ԺԱՆԵԿԱՁԵՎ, ա. Кружевной, узорчатый.
ԺԱՆԵԿԱՎՈՐ, ա. Обшитый кружевами.
ԺԱՆԻ ի Клык, бивень. ◊ Ժանիք սրել точить зуб (зубы).
ԺԱՆԻՔ ի Клык, бивень. ◊ Ժանիք սրել точить зуб (зубы).
ԺԱՆԻՔԱՎՈՐ, ա. Клыкастый.
ԺԱՆՅԱԿ, ի Кружева, кружево.
ԺԱՆՎԱՐ, ի (հնց.) Паланкин.
ԺԱՆՏ, ա. Жестокий, лютый, свирепый.
ԺԱՆՏԱԲԱՐ, մ. Жестоко, люто, свирепо.
ԺԱՆՏԱԲԱՐՈ, ա. Жестокий, лютый.
ԺԱՆՏԱԳԻՆ, ա. Жесточайший, лютейший, лютый из лютых.
ԺԱՆՏԱԳՈՐԾ, ա. Жестокий, преступный, злодейский.
ԺԱՆՏԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Жестокость, преступность, злодейство.
ԺԱՆՏԱԴԵՄ, ա. Со свирепым лицом.
ԺԱՆՏԱԺԱՆՏ, ա. Жесточайший, свирепейший.
ԺԱՆՏԱԼԻ տե՛ս Ժանտագին։
ԺԱՆՏԱԼԻՑ տե՛ս Ժանտագին։
ԺԱՆՏԱԽՈՍ, ա. 1. Сквернословящий. 2. Злословящий, злоречивый.
ԺԱՆՏԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Сквернословие.
ԺԱՆՏԱԽՈՐՀՈՒՐԴ, ա. Злоумышленный, злонамеренные злостный.
ԺԱՆՏԱԽՏ, ի Чума, чёрная смерть (устар.).
ԺԱՆՏԱԽՏԱԿԱՆ ա․ Чумной.
ԺԱՆՏԱԽՏԱՅԻՆ ա․ Чумной.
ԺԱՆՏԱԽՏԱՎՈՐ, ա. Чумной, зачумлённый, заражённый чумой.
ԺԱՆՏԱԿԵՐՊ, ա. Со свирепым видом.
ԺԱՆՏԱՀԱՅԱՑ, ա. С жестоким, свирепым взглядом.
ԺԱՆՏԱՀԱՐ, տե՛ս Ժանտախտավոր։
ԺԱՆՏԱՀՈՂՄ, ի Моровое поветрие (устар.).
ԺԱՆՏԱՀՈՏ, ա. Зловонный.
ԺԱՆՏԱՀՈՏԵԼ, եց Издавать зловоние.
ԺԱՆՏԱՀՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Գարշահոտություն։
ԺԱՆՏԱՄԻՏ, ա. Злонамеренный (книжн.), злостный.
ԺԱՆՏԱՆԱԼ, ացավ Ожесточаться, ожесточиться, свирепеть, рассвирепеть.
ԺԱՆՏԱՆՅՈՒԹ, ի Протрава.
ԺԱՆՏԱՋՈՒՐ, տե՛ս Արքայաջուր։
ԺԱՆՏԱՍՈՒՆԿ, սնկի (բսբ.) Ржавченник.
ԺԱՆՏԱՏԵՆԴ, ի (բժշկ.) Тифозная горячка, тиф.
ԺԱՆՏԱՏԵՆԴԱԿԱՆ, ա. Тифозный.
ԺԱՆՏԱՏԵՍԻԼ, տե՛ս Ժանտադեմ։
ԺԱՆՏԱՑԱՎ, ի Эпидемия.
ԺԱՆՏԱՓՈՒՇ, փղի (բսբ.) Держи-дерево.
ԺԱՆՏԱՔԻՍ, ի (կենդբ.) Хорь, хорёк.
ԺԱՆՏԸՆԿՈՒՅԶ, ի (բսբ.) Дурман.
ԺԱՆՏԻՄԱՑ, տե՛ս Ժանտամիտ։
ԺԱՆՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Свирепость, лютость, суровость.
ԺԱՆՐ, ի 1. Жанр, род произведений в области искусства, литературы и т. п. Երգիծական ժանր комедийный жанр. 2. Жанр, живопись на бытовые сюжёты. Ժանրային նկարչություն жанровая живопись.
ԺԱՆՐԱՅԻՆ, ա. Жанровый.
ԺԱՆՐԱՆԿԱՐ, ի Жанровая картина
ԺԱՆՐԱՆԿԱՐԻՉ, րչի Жанрист.
ԺԱՊԱՎԵՆ, ի Лента.
ԺԱՊԱՎԵՆԱԳՈՐԾ, ի Ленточник, рабочий ленточного производства.
ԺԱՊԱՎԵՆԱԹԵԼ տես Ժապավեն։
ԺԱՊԱՎԵՆԱՁԵՎ, ա. Лентообразный.
ԺԱՊԱՎԵՆԱՅԻՆ, ա. Ленточный.
ԺԱՊԱՎԵՆԱՆՄԱՆ, տե՛ս Ժապավենաձև։
ԺԱՊԱՎԻՆԵԼ, եցի 1. Шнуровать, прошнуровывать, прошнуровать- 2. Обшивать, обшить лентой.
ԺԱՊԱՎԻՆՅԱԼ, ա. (հնց.) Шнурованный.
ԺԱՌԱՆԳ, ի Наследник.
ԺԱՌԱՆԳԱԲԱՐ, մ. По наследству, наследственно.
ԺԱՌԱՆԳԱԶՈՒՐԿ, ա. 1. Лишённый наследства. 2. Бездетный.
ԺԱՌԱՆԳԱԶՐԿԵԼ, եցի 1. Лишить наследства. 2. Лишить наследников, потомства.
ԺԱՌԱՆԳԱԶՐԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Лишение наследства
ԺԱՌԱՆԳԱԶՐԿՈՒՄ, կման Лишение наследства.
ԺԱՌԱՆԳԱԶՐԿՎԵԼ, վեց 1. Лишиться наследства. 2. Лишиться наследников, потомства.
ԺԱՌԱՆԳԱԿԱՆ, ա. 1. Наследственный. Ժառանգական իրավունք наследственное право. 2. Наследственный, преемственный. Ժառանգական կապ преемственная связь.
ԺԱՌԱՆԳԱԿԱՆԱԲԱՐ մ․ По наследству, наследственно.
ԺԱՌԱՆԳԱԿԱՆԱՊԵՍ մ․ По наследству, наследственно.
ԺԱՌԱՆԳԱԿԱՆՈՐԵՆ մ․ По наследству, наследственно.
ԺԱՌԱՆԳԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Наследственность. Ժառանգականության տեսություն теория наследственности. 2. Преемственность. Ավանդույթների ժառանգականություն преемственность традиций.
ԺԱՌԱՆԳԱԿԻՑ, կցի (իրավ.) Сонаследник, сонаследница.
ԺԱՌԱՆԳԱԿՑԵԼ, եցի (իրավ.) Сонаследовать.
ԺԱՌԱՆԳԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (իրավ.) Сонаследование.
ԺԱՌԱՆԳԱՎՈՐ (հնց.) 1. գ. Наследник. 2. ա. Получающий наследство. 3. գ. Церковнослужитель, церковник. Ժառանգավորաց դպրոց духовнов училище.
ԺԱՌԱՆԳԱՎՈՐԱԿԱՆ, տե՛ս Ժառանգական։
ԺԱՌԱՆԳԱՏՈՒ (իրավ.) 1. գ. Наследодатель. 2. ա. Оставляющий, передающий наследство.
ԺԱՌԱՆԳԵԼ, եցի Наследовать, унаследовать.
ԺԱՌԱՆԳՈՐԴ, ի Наследник.
ԺԱՌԱՆԳՈՐԴԵԼ, տե՛ս Ժառանգեր։
ԺԱՌԱՆԳՈՐԵՆ, տե՛ս Ժառանգաբար։
ԺԱՌԱՆԳՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Наследство. 2. Наследие.
ԺԱՌԱՆԳՈՒՄ, գման Наследование, унаследование.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ