1

ՀԻԱՆԱԼ, ացա Восхищаться, восхититься, восторгаться, приходить, прийти в восхищение, в восторг от кого-чего.
ՀԻԱՆԱԼԻ, ա. Восхитительный, изумительный, дивный, чудный, чудесный.
ՀԻԱՆԱԼԻՈՐԵՆ, մ. Восхитительно, изумительно, дивно, чудно, чудесно.
ՀԻԱՍԹԱՓ, ա. Разочарованный.
ՀԻԱՍԹԱՓԵՑՆԵԼ, ցրի Разочаровывать, разочаровать, обманывать, обмануть чьи надежды, ожидания.
ՀԻԱՍԹԱՓՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Разочарование.
ՀԻԱՍԹԱՓՈՒՄ, փման Разочарование.
ՀԻԱՍԹԱՓՎԵԼ, վեցի Разочаровываться, разочароваться, испытывать, испытать разочарование, обманываться, обмануться.
ՀԻԱՍՔԱՆՉ, ա. Восхитительный, изумительный, чудесный.
ՀԻԱՏԵՍԻԼ, ա. Изумительный, чудесный.
ՀԻԱՑԱԿԱՆ, ա. 1. Восхищённый. 2. Восторженный.
ՀԻԱՑԻԿ 1. ա. Восхищённый. 2. մ. Восхищённо.
ՀԻԱՑՄՈՒՆՔ, ի Восхищение, восторг.
ՀԻԱՑՆԵԼ, ցրի Восхищать, восхитить, восторгать, приводить, привести в восхищение, в восторг.
ՀԻԱՑՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Восхищение восторг.
ՀԻԱՑՈՒՄ, ցման ք Восхищение восторг.
ՀԻԱՑՈՒՑԻՉ, ա. Восхитительный, изумительный.
ՀԻԱՑՔ 1. տե՛ս Հիանալի։ 2. տե՛ս Հիացմունք։
ՀԻԲՐԻԴ, ի Гибрид, помесь.
ՀԻԲՐԻԴԱՅԻՆ, ա. Гибридный, помесный.
ՀԻԲՐԻԴԱՑՆԵԼ, ցրի Скрещивать, скрестить, производить гибридизацию.
ՀԻԲՐԻԴԱՑՈՒՄ, ցման Гибридизация.
ՀԻԴՐԱ Гидро... (первая часть сложных слов, соответствующая словам: водный, водяной).
ՀԻԴՐԱ, յի Гидра.
ՀԻԴՐԱԷԼԵԿՏՐԱԿԱՅԱՆ, ի Гидроэлектростанция (ГЭС).
ՀԻԴՐԱՇԵՆ ի Гидростанция.
ՀԻԴՐՈ Гидро... (первая часть сложных слов, соответствующая словам: водный, водяной).
ՀԻԴՐՈԿԱՅԱՆ ի Гидростанция.
ՀԻԴՐՈՀԱՆԳՈՒՅՑ, ի Гидроузел.
ՀԻԴՐՈՇԵՆ ի Гидростанция.
ՀԻԴՐՈՊԼԱՆ, ի Гидроплан, гидросамолёт.
ՀԻԴՐՈՏԵԽՆԻԿԱ, յի Гидротехника.
ՀԻԴՐՈՏԵԽՆԻԿԱԿԱՆ, ա. Гидротехнический.
ՀԻԴՐՈՖԻԶԻԿԱ, յի Гидрофизика.
ՀԻԵՐՈԳԼԻՓ, ի Иероглиф.
ՀԻԵՐՈԳԼԻՖԱՅԻՆ, ա. Иероглифический.
ՀԻԼ, ի Кардамон.
ՀԻՄ, տե՛ս Հիմք։
ՀԻՄԱ, մ. Теперь, сейчас.
ՀԻՄԱՐ 1. ա. Глупый, тупой, тупоумный. 2. ա. Глупый, дурацкий (разг.). 3. ա. Пустячный, пустяковый, вздорный (разг.). 4. գ. Глупец, дурак, тупица.
ՀԻՄԱՐԱԲԱՆ, ա. (հզվդ.) Говорящий или пишущий глупости, изрекающий глупости.
ՀԻՄԱՐԱԲԱՆԵԼ, եցի (հզվդ.) Пустословить, празднословить, говорить глупости, молоть вздор.
ՀԻՄԱՐԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Вздор, глупость, чушь.
ՀԻՄԱՐԱԲԱՐ, մ. Глупо, сдуру, по-дурацки.
ՀԻՄԱՐԱԴԵՄ, ա. С глупым выражением лица, с глупым лицом.
ՀԻՄԱՐԱԿԱՆ, ա. (հզվդ.) Глупый, дурацкий.
ՀԻՄԱՐԱՄԻՏ, ա. Глупый, неумный, бестолковый.
ՀԻՄԱՐԱՄՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Глупость, бестолковость.
ՀԻՄԱՐԱՆԱԼ, ացա 1. Глупеть, поглупеть, дуреть (разг.), одуреть (разг.).
ՀԻՄԱՐԱՎՈՒՆ, ա. Глуповатый, придурковатый.
ՀԻՄԱՐԱՎՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Глуповатость, придурковатость.
ՀԻՄԱՐԱՑՆԵԼ, ցրի 1. Оглуплять, оглупить. 2. Одурачивать, одурачить, обдуривать (разг.), обдурить (разг.).
ՀԻՄԱՐԱՑՈՒՄ, ցման 1. Оглупление. 2. Одурачивание.
ՀԻՄԱՐԱՑՎԵԼ, վեց Быть одураченным.
ՀԻՄԱՐԻԿ, ա. Дурачок, глупыш.
ՀԻՄԱՐ-ՀԻՄԱՐ, մ. Глупо, вздорно, по-дурацки (разг.).
ՀԻՄԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Глупость, дурость (разг.). ◊ Հիմարության անել дурить, глупить, делать глупости.
ՀԻՄԻ, տե՛ս Հիմա։
ՀԻՄԻԿՎԱ, մ. Теперешний, нынешний.
ՀԻՄԻԿՎԱՆԻՑ, մ. Отныне, с этих пор.
ՀԻՄՆ1, տե՛ս Հիմք։ ◊ Հիմն ի վեր вверх дном.
ՀԻՄՆ2, ի Гимн.
ՀԻՄՆԱԲԱՐԲԱՌ, ի Основной диалект.
ՀԻՄՆԱԳԻԾ, գծի Генеральная линия.
ՀԻՄՆԱԴԻՐ 1. գ. Основатель, основоположник, учредитель. 2. ա. Учредительный. ◊ Հիմնադիր ժողով учредительное собрание.
ՀԻՄՆԱԴՐԱԿԱՆ, ա. (հզվդ.) Учредительный, учредительский.
ՀԻՄՆԱԴՐԱՄ, ի (տնտ.) Основной капитал.
ՀԻՄՆԱԴՐԵԼ, եցի Организовывать, организовать, учреждать, учредить, основывать, основать.
ՀԻՄՆԱԴՐԵՔ, տե՛ս Հիմնարկեք։
ՀԻՄՆԱԴՐԻՉ, տե՛ս Հիմնադիր։
ՀԻՄՆԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Организация, учреждение, закладка, основание.
ՀԻՄՆԱԴՐՈՒՄ, դրման Организация, учреждение, закладка, основание.
ՀԻՄՆԱԴՐՎԵԼ, վեց Учреждаться, основываться.
ՀԻՄՆԱԶՈՒՐԿ, ա. Необоснованный, безосновательный.
ՀԻՄՆԱԿԱՆ, ա. 1. Основной. 2. (փխբ.) Существенный, важный. ◊ Հիմնական կապիտալ (տնտ.) Основной капитал.
ՀԻՄՆԱԿԱՆՈՐԵՆ, մ. Основательно.
ՀԻՄՆԱԿԵՏ, ի Основной пункт.
ՀԻՄՆԱԿՄԱԽՔ, ի Остов, каркас.
ՀԻՄՆԱԿՈՐԾԱՆ, ա. Разрушенный до основания.
ՀԻՄՆԱՀԱՏԱԿ, ա. Разрушенный до основания. ◊ Հիմնանատակ անել разрушать до основания.
ՀԻՄՆԱՀՈՂ, ի Грунт, почва, земля.
ՀԻՄՆԱՅԻՆ, ա. Основный. ◊ Հիմնային աղեր (քիմ.) основные соли.
ՀԻՄՆԱՆԵՐԿ, ի Грунт (в живописи,).
ՀԻՄՆԱՇՐՋԵԼ, եցի 1. Перевернуть до основания. 2. Вспахать очень глубоко.
ՀԻՄՆԱՊԱՏ, ի Капитальная стена.
ՀԻՄՆԱՊԱՏՃԱՌ, ի Первопричина (книжн.), основная причина.
ՀԻՄՆԱՊԵՍ, տե՛ս Հիմնավորապես։
ՀԻՄՆԱՍՅՈՒՆ, սյան 1. Опорный столб, опора. 2. (փխբ.) Опора.
ՀԻՄՆԱՎԵՐ, տե՛ս Հիմնակործան։
ՀԻՄՆԱՎՈՐ, ա. Основательный.
ՀԻՄՆԱՎՈՐԱՊԵՍ, մ. Основательно.
ՀԻՄՆԱՎՈՐԵԼ, եցի Обосновывать, обосновать, давать (дать) обоснование чему, доказывать, доказать, аргументировать, мотивировать.
ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Основательность.
ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՒՄ, րման Обоснование, мотивировка, аргументация.
ՀԻՄՆԱՎՈՐՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Обоснованность, мотивированность.
ՀԻՄՆԱՎՈՐՎԵԼ, վեց Обосновываться, мотивироваться.
ՀԻՄՆԱՐԱՐ, տե՛ս Հիմնավորապես։
ՀԻՄՆԱՐԿ, ի Учреждение, организация.
ՀԻՄՆԱՐԿԱՅԻՆ, ա. Учрежденческий.
ՀԻՄՆԱՐԿԵԼ, եց Основывать, основать, закладывать, заложить.
ՀԻՄՆԱՐԿԵՔ, ի Закладка. Շենքի հիմնարկեք закладка здания.
ՀԻՄՆԱՐԿՈՒ 1. գ. Учредитель, основатель. 2. ա. Учреждающий, основывающий.
ՀԻՄՆԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆ 1. տե՛ս Հիմնարկ, 2. տե՛ս Հիմնարկում։
ՀԻՄՆԱՐԿՈՒՄ, կման Основание, закладка.
ՀԻՄՆԱՐԿՎԵԼ, վեց Основываться, закладываться.
ՀԻՄՆԱՐՄԱՏ, ի Корневище.
ՀԻՄՆԱՔԱՐ, ի 1. Первый камень, заложенный в фундамент. 2. (փխբ.) Краеугольный камень, краеугольное основание.
ՀԻՄՆԵԼ, եցի 1. Основывать, основать, учреждать, учредить, организовывать, организовать. 2. Закладывать, заложить.
ՀԻՄՆԻՎԵՐ, տե՛ս Հիմնովին։
ՀԻՄՆՈՎԻՆ, մ. Основательно, до основания, в корне.
ՀԻՄՆՈՐՈՇ, ա. Основополагающий.
ՀԻՄՆՈՒՄ, նման 1. Организация, основание, учреждение. 2. Закладка.
ՀԻՄՆՎԵԼ, վեց 1. Основываться, учреждаться. 2. Закладываться. 3. Опираться на что, базироваться, зиждиться (книжн.) на чём.
ՀԻՄՈՒՆՔ, ի 1. Основание, основа. 2. (հոգն.) Основы, основные положения (или принципы), основания. Մարքսիզմ-լենինիզմի հիմունքները основы Марксизма-Ленинизма. 3. Начала, способы, методы осуществления чего-либо. Կոմիսիոն հիմունքներով на комиссионных началах.
ՀԻՄՔ, ի 1. Основа. 2. Основание. 3. Фундамент. 4. (փխբ.) Базис ◊ Հիմք դնել 1) закладывать, основывать, 2) закладывать основы (фундамент чего-либо).
ՀԻՄՔԱՅԻՆ, տե՛ս Հիմնային։
ՀԻՆ, ա. 1. Старый, ветхий. 2. Старинный. 3. Древний. Հին Ժողովուրդներ древние народы. Հին լեզուներ древние языки. ◊ Հնից նորից о том, о сём. Հնում в старину. Հին գայլ старый волк. Հին դարմանը քամուն տալ ворошить старое (прошлое).
ՀԻՆԱ, յի Хна. ◊ Հինա դնել красить хной (волосы, руки, ноги). Ոտները հինա դնել не ходить куда (к кому-нибудь), ни ногой к кому (куда-либо). Ձեռները հինա դնել радоваться удаче друга или злорадствовать по поводу неудачи врага.
ՀԻՆԱԴՐԵՔ ի (բրբ.) Обряд крашения хной невесты.
ՀԻՆԱԴՐՈՆՔ ի (բրբ.) Обряд крашения хной невесты.
ՀԻՆԱԾԱՂԻԿ, ղկի Бальзамин.
ՀԻՆԱՅԵԼ, եցի Красить хной.
ՀԻՆԱՎՈՒՐՑ, ա. Стародавний, старинный.
ՀԻՆԳ 1. թվ. Пять. 2. թվ. Пятеро. 3. գ. Пятёрка, пять.
ՀԻՆԳԱԿԱՆ, թվ. По пяти.
ՀԻՆԳԳԼԽԱՆԻ, ա. Пятиглавый.
ՀԻՆԳԴԱՍՅԱՆ, ա. (հնց.) Пятиклассный.
ՀԻՆԳԵՂԲԱՅՐ, եղբոր 1. Пятерня. 2. (փխբ.) Пощёчина.
ՀԻՆԳԵՐՈՐԴ, թվ. 1. Пятый, 2. Одна пятая (часть) ◊ Հինգերորդ անիվ пятое колесо в телеге, пятая спица в колеснице.
ՀԻՆԳԵՐՈՐԴԱԿԱՆ, տե՛ս Հինգերորդ 2 նշան.։
ՀԻՆԳԵՐՈՐԴԵՑԻ, ցու Пятиклассник.
ՀԻՆԳԼԵԶՎՅԱՆ, ա. Пятиязычный.
ՀԻՆԳԿՈՂԱՆԻ, ա. Пятигранный.
ՀԻՆԳԿՈՊԵԿԱՆՈՑ 1. գ. Пятикопеечная монета, пятак, пятачок. 2. ա. Пятикопеечный, пятаковый, пятачковый.
ՀԻՆԳՀԱԶԱՐԱՆՈՑ, ա. Пятитысячный.
ՀԻՆԳՀԱՐԿԱՆԻ, ա. Пятиэтажный.
ՀԻՆԳՀԱՐՅՈՒՐԱՄՅԱ, ա. Пятисотлетний.
ՀԻՆԳՀԱՐՅՈՒՐԱՄՅԱԿ, ի Пятисотлетие.
ՀԻՆԳՀԱՐՅՈՒՐԱՆՈՑ 1. ա. Пятисотенный. 2. գ. Пятисотка.
ՀԻՆԳՀԱՐՅՈՒՐԵՐՈՐԴ, թվ. Пятисотый.
ՀԻՆԳՀԱՐՎԱԾՅԱՆ, ա. Пятизарядный.
ՀԻՆԳՄԱՍՆՅԱ, ա. Состоящий из пяти частей.
ՀԻՆԳՄԱՏՆԱՆԻ, ա. Пятипалый, имеющий пять пальцев.
ՀԻՆԳՇԱՐԹԻ, թվա Четверг.
ՀԻՆԳՌՈՒԲԼԻԱՆՈՑ 1. ա. Пятирублёвка (разг.), пятёрка (разг.). 2. ա. Пятирублёвый.
ՀԻՆԳՏԵՐԵՎՅԱՆ, ա. Пятилистный.
ՀԻՆԵԼ, եցի Сновать, натянуть нити основы, подготовить основу для тканья.
ՀԻՆԻՉ, ի Сновальщик.
ՀԻՆԿԵԿ, ա. Староватый.
ՀԻՆ-ՀԻՆ, ա. Давний-давний.
ՀԻՆՈՒՄԻՆ, ա. Старый, ветхий.
ՀԻՆՎԱԾՔ, ի Основа (продольные нити, идущие параллельно вдоль ткани).
ՀԻՇԱՉԱՐ, ա. Злопамятный.
ՀԻՇԱՉԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Злопамятность, злопамятство.
ՀԻՇԱՏԱԿ, ի 1. Память о ком-чём, воспоминания. 2. Памятка, сувенир. 3. (հնց.) Потомок. ◊ Հիշատակ մեռելոց (հնց.) поминовение усопших. Ի հիշատակ в (на) память.
ՀԻՇԱՏԱԿԱԳԻՐ, գրի (հնց.) 1. տե՛ս Հիշատակագրություն։ 2. Мемуарист.
ՀԻՇԱՏԱԿԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Дневник, памятная запись. 2. Мемуары, воспоминания, записки.
ՀԻՇԱՏԱԿԱՐԱՆ, ի 1. Дневник, записи. 2. Памятник.
ՀԻՇԱՏԱԿԱՐԺԱՆ, տե՛ս Հիշարժան։
ՀԻՇԱՏԱԿԵԼ, եցի Упоминать, упомянуть, отмечать, отметить, касаться, коснуться кого-чего, затрагивать, затронуть, поминать (разг.), помянуть (разг.).
ՀԻՇԱՏԱԿԵԼԻ, ա. Упоминаемый, достойный упоминания.
ՀԻՇԱՏԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Упоминание.
ՀԻՇԱՏԱԿՈՒՄ, կման Упоминание.
ՀԻՇԱՏԱԿՎԵԼ, վեց Упоминаться, поминаться (разг.).
ՀԻՇԱՐԺԱՆ, ա. Памятный, достопамятный (устар.).
ՀԻՇԱՐԺԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Достопамятность.
ՀԻՇԵԼ, եցի 1. Помнить. 2. Вспоминать, вспомнить, упоминать, упомнить. 3. Запоминать, запомнить.
ՀԻՇԵԼԻ, ա. Памятный.
ՀԻՇԵՑՆԵԼ, ցրի Напоминать, напомнить, вызывать (вызвать) в памяти.
ՀԻՇԵՑՈՒՄ, ցման Напоминание.
ՀԻՇԵՑՎԵԼ, վեց Напоминаться.
ՀԻՇՅԱԼ, ա. Упомянутый.
ՀԻՇՈՂԱԿԱՆ, ա. Относящийся к памяти.
ՀԻՇՈՂՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Память. 2. Воспоминание.
ՀԻՇՈՑ, ի Ругань, ругательство, брань.
ՀԻՇՈՑՔ, տե՛ս Հիշոց։
ՀԻՇՈՒՄ, շման 1. Запоминание. 2. Упоминание.
ՀԻՇՎԵԼ, վեց 1. Помниться, запоминаться. 2. Вспоминаться. 3. Упоминаться.
ՀԻՇՏԵԿ, ա. (եկեղ. հնց.) Канун праздника, когда женщины не работают.
ՀԻՊԱՏ, տե՛ս Հյուպատոս։
ՀԻՊԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Հյուպատոսություն։
ՀԻՊԱՐՔՈՍ, ի Архиерей, епископ
ՀԻՊԵՐԲՈԼԱ, տե՛ս Չափազանցություն:
ՀԻՊՆՈՍ, ի Гипноз.
ՀԻՊՆՈՍԱՅԻՆ, ա. Гипнотический.
ՀԻՊՆՈՍԱՑՆԵԼ, ցրի Гипнотизировать, загипнотизировать.
ՀԻՊՆՈՍԱՑՈՒՄ, ցման Гипнотизация, гипнотизирование.
ՀԻՊՆՈՍԱՑՎԵԼ, վեց Гипнотизироваться.
ՀԻՊՆՈՍԵԼ, եցի Гипнотизировать, загипнотизировать.
ՀԻՊՆՈՍՎԵԼ, վեց Гипнотизироваться.
ՀԻՊՆՈՏԻԶՄ, ի Гипнотизм.
ՀԻՊՈԹԵԶ, ի Гипотеза.
ՀԻՊՈԹԵԿ, ի (արտսհմ. տնտ.) Ипотека, ссуда под недвижимость.
ՀԻՊՈԹԵԿԱՅԻՆ, ա. (արտսհմ., տնտ.) Ипотечный. Հիպոթեկային բանկ ипотечный банк. Հիպոթեկային վարկ ипотечный кредит.
ՀԻՋՐԱ, յի Хиджра (начало мусульманского летосчисления).
ՀԻՋՐԵԹ, ի Хиджра (начало мусульманского летосчисления).
ՀԻՍ1, հսի Копоть.
ՀԻՍ2, ձ. Но! Ну! Фас! ◊ Հիս անել натравливать собаку.
ՀԻՍՆԱԿ, ի (եկեղ.) Пятидесятидневный пост (перед рождеством).
ՀԻՍՆԱԿԱՆ, տե՛ս Հիսունական։
ՀԻՍՆԱՄՅԱ, ա. Пятидесятилетний.
ՀԻՍՆԱՄՅԱԿ, ի Пятидесятилетие.
ՀԻՍՆԱՊԱՏԻԿ 1. ա. Пятидесятикратный. 2. մ. Пятидесятикратно.
ՀԻՍՆԱՊԱՏԿԵԼ, եցի Увеличить в пятьдесят раз, помножить на пятьдесят.
ՀԻՍՆԱՊԱՏԿՎԵԼ, վեց Увеличиться в пятьдесят раз, помножиться на пятьдесят.
ՀԻՍՆԱՊԵՏ, ի (հնց.) Полусотник (устар.), командир полусотни.
ՀԻՍՆԵՐՅԱԿ (հնց.) 1. գ. Пятидесятый день. 2. ա. Пятидесятидневный.
ՀԻՍՆԵՐՈՐԴ, տե՛ս Հիսուներորդ։
ՀԻՍՆՅԱԿ, ի Полсотни.
ՀԻՍՆՕՐՅԱ, ա. Пятидесятидневный.
ՀԻՍՈՒՆ, թվ. Пятьдесят. ◊ Հիսունից անց за пятьдесят.
ՀԻՍՈՒՆԱԿԱՆ, թվ. 1. По пятидесяти. 2. Пятидесятые, (годы).
ՀԻՍՈՒՆԱՆՈՑ 1. գ. Пятидесятирублевка (разг.)․ 2. ա. Пятидесятирублёвый.
ՀԻՍՈՒՆԵՐՈՐԴ, թվ. 1. Пятидесяти. 2. Одна пятидесятая.
ՀԻՍՈՒՍՅԱՆ, տե՛ս Ճիզվիտ։
ՀԻՍՏԵՐԻԱ, յի Истерия.
ՀԻՍՏԵՐԻԿ, ա. 1. Истеричный. 2. Истерический.
ՀԻՍՏԵՐԻԿԱ, յի Истерика.
ՀԻՎԱՆԴ 1. ա. Больной нездоровый, страдающий чем. 2. գ. Пациент, больной. ◊ Հոգեկան հիվանդ душевнобольной. Սուտ հիվանդ мнимый больной. Հիվանդ ձևանալ притвориться больным.
ՀԻՎԱՆԴԱԲԱՐ, մ. Болезненно.
ՀԻՎԱՆԴԱԲԵՐ, ա. Болезнетворный, вызывающий заболевание.
ՀԻՎԱՆԴԱԳԻՆ 1. ա. Болезненный. 2. մ. Болезненно.
ՀԻՎԱՆԴԱԽՆԱՄ 1. ա. Ухаживающий за больным. 2. գ. Сиделка.
ՀԻՎԱՆԴԱԾԻՆ, տե՛ս Հիվանդաբեր։
ՀԻՎԱՆԴԱՆԱԼ, ացա Болеть, быть больным, страдать чем.
ՀԻՎԱՆԴԱՆՈՑ, ի Больница, лечебница. ◊ Զինվորական հիվանդանոց госпиталь, лазарет.
ՀԻՎԱՆԴԱՆՈՑԱՅԻՆ, ա. Больничный.
ՀԻՎԱՆԴԱՊԱՀ 1. ա. Ухаживающий за больным. 2. գ. Санитар. 3. գ. Сиделка.
ՀԻՎԱՆԴԱՊԱՀՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Уход за больным.
ՀԻՎԱՆԴԱՊԱՀՈՒՀԻ, հու 1. Санитарка. 2. Сиделка.
ՀԻՎԱՆԴԱՍԵՆՅԱԿ, ի Палата, больничная палата.
ՀԻՎԱՆԴԱՏԵՍ, ի Посещение больного.
ՀԻՎԱՆԴԱՑՆԵԼ, ցրի Стать причиной заболевания.
ՀԻՎԱՆԴԱՑՈՒՑԻՉ, ա. Болезнетворный.
ՀԻՎԱՆԴՈՏ, ա. 1. Болезненный, подверженный заболеваниям, часто болеющий, слабого здоровья, хилый. 2. (փխբ.) Болезненный, слишком чувствительный. Հիվանդոտ ինքնասիրություն болезненное самолюбие.
ՀԻՎԱՆԴՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Болезненность, хилость.
ՀԻՎԱՆԴՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Болезнь.
ՀԻՐԱՎԻ, եղնկ. բառ Поистине (книжн.), в самом деле, вправду, воистину (высок.).
ՀԻՐԻԿ, ի (բրբ.) Ирис, касатик.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ