1

ՀՆԱԲԱՆ, տե՛ս Հնագետ։
ՀՆԱԲԱՆԱԿԱՆ, տե՛ս Հնագիտական։
ՀՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (լեզվբ.) Архаизм.
ՀՆԱԲԱՐ, մ. По-старому.
ՀՆԱԲՆԱԿ,ի Старожил.
ՀՆԱԲՆԱԿԻՉ, կչի Старожил.
ՀՆԱԲՈՒԽ ա․ Проникнутый духом старины.
ՀՆԱԲՈՒՅՐ ա․ Проникнутый духом старины.
ՀՆԱԳԵՏ, ի Археолог.
ՀՆԱԳԻՏԱԿ, ի Антиквар, любитель и собиратель предметов старинного искусства, старых и редких вещей и т. п.
ՀՆԱԳԻՏԱԿԱՆ, ա. Археологический.
ՀՆԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Археология.
ՀՆԱԳԻՐ, ա. Издревле установленный.
ՀՆԱԳԻՐ, ա. Старописный, старописьменный, старинного письма (о книгах, рукописях).
ՀՆԱԳՈՒՅՆ, ա. Древнейший, старейший.
ՀՆԱԳՐԱԳԵՏ, ի Палеограф.
ՀՆԱԳՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թ,ան Палеография.
ՀՆԱԳՐԱԽԱՆՈՒԹ, ի Букинистический магазин.
ՀՆԱԳՐԱԽՈՒՅԶ, ա. Исследующий старинные книги.
ՀՆԱԳՐԱԿԱՆ, ա. Палеографический.
ՀՆԱԳՐԱՎԱՃԱՌ, ի Букинист.
ՀՆԱԳՐԱՎԱՃԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Торговля букинистической книгой, торговля подержанными и старинными редкими книгами.
ՀՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Հնագրագիտություն։
ՀՆԱԴԱՎԱՆ 1. գ. Старообрядец, старовер, староверец. 1. ա. Старообрядческий, старообрядный, староверческий.
ՀՆԱԴԱՐԱՆ, ի (հզվդ.) Древлехранилище.
ՀՆԱԴԱՐՅԱՆ, ա. Древний.
ՀՆԱԴՐԱՄ, ի Старинная монета.
ՀՆԱԶԱՆԴ, ա. Покорный, послушный, смирённый.
ՀՆԱԶԱՆԴԱԲԱՐ, մ. Покорно, послушно, смиренно.
ՀՆԱԶԱՆԴԵԼ, տե՛ս Հնազանդվել։
ՀՆԱԶԱՆԴԵՑՆԵԼ, ցրի 1. Покорять, покорить, подчинять, подчинить. 2. Укрощать, укротить, смирять, смирить.
ՀՆԱԶԱՆԴԵՑՈՒՄ, ցման 1. Подчинение, покорение. 2. Укрощение, усмирение.
ՀՆԱԶԱՆԴԵՑՎԵԼ, վեց 1. Покоряться, подчиняться. 2. Укрощаться, смиряться.
ՀՆԱԶԱՆԴՈՐԵՆ, մ. Покорно, послушно, смиренно.
ՀՆԱԶԱՆԴՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Покорность, послушание, повиновение, подчинение, смирение, смиренность.
ՀՆԱԶԱՆԴՎԵԼ, վեց Подчиняться, подчиниться, покоряться, покориться, повиноваться, смиряться перед кем чем, смириться перед кем-чем, склоняться, склониться перед кем-чем.
ՀՆԱԽՈՍ, տե՛ս Հնագետ։
ՀՆԱԽՈՍԱԿԱՆ, տե՛ս Հնագիտական։
ՀՆԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Հնագիտություն։
ՀՆԱԽՈՒԶԱԿԱՆ, ա. Антикварный.
ՀՆԱԽՈՒԶՈՒԹՅՈՒՆ, թ,ան Изучение и собирание старинных, антикварных вещей.
ՀՆԱԽՈՒՅԶ, ի Антиквар, изучающий старинные вещи.
ՀՆԱԾԵՍ (եկեղ.) 1. գ. Старообрядец, старовер. 2. տե՛ս Հնածիսական։
ՀՆԱԾԻՍԱԿԱՆ, ա. (եկեղ.) Старообрядческий, староверческий, старообрядский.
ՀՆԱԾԻՍՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (եկեղ.) Старообрядчество, старообрядство, староверство, староверчество.
ՀՆԱԾՈ, ա. Дряхлый.
ՀՆԱԿԱՐԿԱՏ, ի Починщик (одежды или обуви).
ՀՆԱԿԵՆՑԱՂ ա. Старобытный, старозаветный,старосветский.
ՀՆԱԿԵՆՑԱՂԱՅԻՆ ա. Старобытный, старозаветный, старосветский.
ՀՆԱԿԵՐՊ, տե՛ս Հնաձև։
ՀՆԱՀԱՎԱՏ, ի Старообрядец, старовер.
ՀՆԱՀԱՎԱՔ, ի Антиквар, антикварий.(устар.).
ՀՆԱՀԵՐԿ, ա. Залежный.
ՀՆԱՁԵՎ, ա. Старомодный, сделанный по старой моде, вышедший из моды.
ՀՆԱՁԵՎՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Старомодность.
ՀՆԱՄԱՇ, ա. Ношеный, поношенный, старый (об одежде, обуви), потёртый, вытертый, потрёпанный, обтрёпанный (об одежде, вещи).
ՀՆԱՄԱՇՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Поношенность.
ՀՆԱՄԵՆԻ ա․ Древний, старинный, стародавний.
ՀՆԱՄՅԱ ա․ Древний, старинный, стародавний.
ՀՆԱՄՈԼ, ի Консерватор, рутинёр.
ՀՆԱՄՈԼԱԿԱՆ, ա. Консервативный, косный, рутинный.
ՀՆԱՄՈԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Консерватизм, консервативность, косность, закоснелость, затхлость, рутинёрство.
ՀՆԱՄՈՂԵՍ, ի Палеозавр.
ՀՆԱՄՈՒՏ, ա. Давнишний, старинный.
ՀՆԱՆԱԼ ացավ 1. Стареть, ветшать, обветшать, изнашиваться, износиться. 2. Устаревать, устареть.
ՀՆԱՇԵՆ, ա. Давно построенный, древний.
ՀՆԱՇՈՒՆՉ, ա. 1. տե՛ս Հնաբույր։ 2. (փխբ.) Древний, старинный.
ՀՆԱՈՃ, ա. Старого стиля, старый по стилю.
ՀՆԱՊԱՇՏ, տե՛ս Հնամոլ։
ՀՆԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Հնամոլություն։
ՀՆԱՊԱՏՈՒՄ, ա. Рассказывающий о древних событиях.
ՀՆԱՍԵՐ, ի Любитель древностей.
ՀՆԱՎԱՃԱՌ, ի Старьёвщик.
ՀՆԱՎԱՃԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Торговля старинными вещами, старьём.
ՀՆԱՎԱՆԴ, ա. Старозаветный, традиционный.
ՀՆԱՎԱՆԴՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Старозаветность, традиционность.
ՀՆԱՎԱՐԻ, մ. По-старому.
ՀՆԱՎՈՒՆ, ա. Староватый.
ՀՆԱՏԱՐԱԶ, ա. Одетый по-старинному.
ՀՆԱՏԱՐԱԶՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Старомодность, старина в одежде.
ՀՆԱՏԻՊ, ա. 1. Устарелый. 2. Первопечатный, напечатанный в начальный период книгопечатания.
ՀՆԱՏՈՀՄ, ա. Древнего рода.
ՀՆԱՐ 1. Средство, способ, приём. 2. Возможность. 3. Усилие.
ՀՆԱՐԱԳԵՏ, ա. Изобретательный, находчивый.
ՀՆԱՐԱԳԻՏՈՐԵՆ, մ. Изобретательно , находчиво.
ՀՆԱՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Изобретательность, находчивость.
ՀՆԱՐԱԳՈՐԾ, տե՛ս Հնարագետ։
ՀՆԱՐԱԿԵՐՏ, ա. Искусный.
ՀՆԱՐԱՄԻՏ, ա. 1. տե՛ս Հնարագետ։ 2. Ловкий, изощрённый.
ՀՆԱՐԱՄՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. տե՛ս Հնարագիտություն։ 2. Ловкость, изощрённость.
ՀՆԱՐԱՆՔ, ի Выдумка.
ՀՆԱՐԱՎՈՐ, ա. 1. Возможный, мыслимый, вероятный, допустимый. 2. Осуществимый, выполнимый, возможный. ◊ Ըստ հնարավորին по возможности.
ՀՆԱՐԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Возможность.
ՀՆԱՐԵԼ, եցի 1. Изобретать, изобрести, выдумывать, выдумать, придумывать, придумать. 2. Выдумывать, выдумать, сочинять, сочинить, измышлять, измыслить, фантазировать, придумывать, придумать.
ՀՆԱՐԻՄԱՑ, տե՛ս Հնարագետ։
ՀՆԱՐԻՄԱՑՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Հնարագիտություն։
ՀՆԱՐՈՎԻ, ա. Вымышленный, выдуманный, придуманный, надуманный.
ՀՆԱՐՈՒՄ, րման 1. Изобретение. 2. Выдумывание, измышление. 3. Придумывание.
ՀՆԱՐՎԵԼ, վեց 1. Изобретаться. 2. Выдумываться, измышляться. 3. Придумываться.
ՀՆԱՐՔ, ի 1. տե՛ս Հնար։ 2. Выдумка. 3. Ухищрение, увёртка, уловка.
ՀՆԱՑԱԾ, ա. 1. Устарелый, устаревший. 2. Обветшалый, старый.
ՀՆԱՑԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Изношенность. 2. Устарелость.
ՀՆԱՑՆԵԼ, ցրի Изнашивать, износить.
ՀՆԱՑՈՒՄ, ցման Изнашивание.
ՀՆԱՔԱՂԱՔ, ի Городище.
ՀՆԱՔԱՐԵԴԱՐՅԱՆ, ա. Палеолитический.
ՀՆԳԱԳԼԽՅԱՆ, ա. Пятиглавый, имеющий пять голов (о мифических, сказочных чудовищах).
ՀՆԳԱԳՄԲԵԹ, ա. (ճրտրպ.) Пятикупольный, пятиглавый, имеющий пять глав (о церковных постройках).
ՀՆԳԱԹԵՎ, ա. Пятиконечный. Հնգաթև աստղ пятиконечная звезда.
ՀՆԳԱԹԵՐԹ, ա. Пятилепестковый.
ՀՆԳԱԼԱՐ, ա. Пятиструнный.
ՀՆԳԱԼԵԶՈՒ, ա. Пятиязычный.
ՀՆԳԱԽՏ, ի (հզվդ.) Холера.
ՀՆԳԱԾԱՅՐ, ա. Пятиконечный, имеющий пять концов.
ՀՆԳԱԿԱՆ, տե՛ս Հինգական։
ՀՆԳԱԿԱՏԱՐ, ա. Пятиглавый, имеющий пять вершин.
ՀՆԳԱԿԻ 1. ա. Пятикратный. 2. մ. Пятикратно.
ՀՆԳԱԿՈՂ, ա. Пятигранный, имеющий пять граней.
ՀՆԳԱԿՈՂՄ, ա. Пятисторонний.
ՀՆԳԱՀԱՏՈՐ, ա. Пятитомный.
ՀՆԳԱՁԱՅՆ, ա. Пятиголосный.
ՀՆԳԱՂԻ, ա. Пятиструнный.
ՀՆԳԱՄԱՆԱԿ, ա. Пятистопный.
ՀՆԳԱՄԱՍՆ, ա. Имеющий пять частей, состоящий из пяти частей.
ՀՆԳԱՄԱՏ, ա. Пятипалый, имеющий пять пальцев.
ՀՆԳԱՄԱՏՅԱՆ, ի (կրոն.) Пятикнижие.
ՀՆԳԱՄԱՏՆՅԱՆ, տե՛ս Հնգամատ։
ՀՆԳԱՄԱՐՏ, ի (սպորտ.) Пятиборье.
ՀՆԳԱՄԱՐՏԻԿ, ի (սպորտ.) Пятиборец.
ՀՆԳԱՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Հնգամարտ։
ՀՆԳԱՄՅԱ, ա. Пятилетний.
ՀՆԳԱՄՅԱԿ, ի 1. Пятилетие. 2. Пятилетка.
ՀՆԳԱՄՍՅԱ, ա. Пятимесячный.
ՀՆԳԱՆԻՇ, ա. Пятизначный. Հնգանիշ թիվ пятизначное число.
ՀՆԳԱՆԻՍՏ 1. ա. Пятигранный. 2. գ. Пятигранник, пентаэдр.
ՀՆԳԱՆԿՅՈՒՆ ա. (երկրչ․) Пятиугольный.
ՀՆԳԱՆԿՅՈՒՆԱՆԻ ա․ (երկրչ․) Пятиугольный.
ՀՆԳԱՆԿՅՈՒՆԻ, նու (երկրչ.) Пятиугольник.
ՀՆԳԱՆՈՑ 1. ա. Состоящий из пяти единиц. 2. գ. Пятирублёвка (разг.), пятёрка (разг). 3. գ. Пятёрка (игральная карта).
ՀՆԳԱՊԱՏԻԿ 1. ա. Пятикратный. 2. մ. Впятеро, в пять раз, пятикратно.
ՀՆԳԱՊԱՏԿԵԼ, եցի Упятерять, упятерить.
ՀՆԳԱՊԱՏԿՎԵԼ, վեց Упятеряться, упятериться.
ՀՆԳԱՍԱՅՐ, ա. Имеющий пять лезвий.
ՀՆԳԱՎԱՆԿ, ա. Пятисложный.
ՀՆԳԱՏԵՐԵՎ, ա. Пятилистный.
ՀՆԳԱՏՈՂ, ա. Пятистрочный.
ՀՆԳՃՅՈՒՂՅԱՆ, ա. Пятирожковый (о канделябрах, люстрах и т. д.).
ՀՆԳՅԱԿ, ի 1. Пяток. 2. Пятёрка.
ՀՆԳՈՏԱՆԻ ա. Пятистопный.
ՀՆԳՈՏՆՅԱ ա. Пятистопный.
ՀՆԳՈՏՆՅԱՆ ա. Пятистопный.
ՀՆԳՕՐՅԱ ա. Пятидневный.
ՀՆԳՕՐՅԱԿ, ի Пятидневка.
ՀՆԴԱՎՈՐ ա. 1. Имеющий семена, с семенами. 2. Косточковый. 3. Неочищенный (с семенами, с косточкой).
ՀՆԴԵՎՐՈՊԱԲԱՆ, ի (լեզվբ.) Индоевропеист.
ՀՆԴԵՎՐՈՊԱԲԱՆԱԿԱՆ, ի Индоевропейский.
ՀՆԴԵՎՐՈՊԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Индоевропеистика.
ՀՆԴԵՎՐՈՊԱԿԱՆ, ա. Индоевропейский. ◊ Հնդեվրոպական լեզուներ индоевропейские языки.
ՀՆԴԵՎՐՈՊԱՑԻ, ցու Индоевропеец.
ՀՆԴԸՆԿՈՒՅԶ, տե՛ս Հնդկընկույզ։
ՀՆԴԻԿ, ի և դկի Индиец, индус (устар.).
ՀՆԴԿԱԲՆԱԿ 1. ա. Живущий в Индии. 2. գ. Житель Индии.
ՀՆԴԿԱ-ԳԵՐՄԱՆԱԿԱՆ, ա. Индогерманский.
ՀՆԴԿԱ-ԵՎՐՈՊԱԿԱՆ, տե՛ս Հնդեվրոպական։
ՀՆԴԿԱԹԶԵՆԻ, նու (բսբ) Эпифиллум.
ՀՆԴԿԱԹՈՒԶ, թզի (բսբ) Эпифиллум.
ՀՆԴԿԱԿԱՆ, ա. Индийский. ◊ Հնդկական լեզուներ индийские языки.
ՀՆԴԿԱՀԱՅ, ի Армянин, живущий в Индии.
ՀՆԴԿԱՀԱՎ, ի Индейка, индюшка (разг.).
ՀՆԴԿԱՆՇԻ, նշիի (բսբ.) Какао (дерево).
ՀՆԴԿԱՐՄԱՎ, ի (բսբ.) Тамаринд, индийский финик.
ՀՆԴԿԱՑԻ, ցու 1. Индиец. 2. Индеец.
ՀՆԴԿԱՑԻԱԿԱՆ, ա. 1. Индийский. 2. Индейский.
ՀՆԴԿԱՑՈՐԵՆ, ի (բսբ.) Гречиха.
ՀՆԴԿԱՔԱՂԱՂ, ի (կենդբ.) Индюк, индейский петух.
ՀՆԴԿԵՂԵԳ, ի (բսբ.) Бамбук.
ՀՆԴԿԸՆԿՈՒՅԶ, Ի (բսբ.) 1. Кокосовый орех, кокос․ 2․ Кокосовая пальма, кокос.
ՀՆԴԿՈՏԵՄ, ի (բսբ.) Настурция.
ՀՆԴԿՈՒՀԻ, հու Индианка.
ՀՆԴՈՒՀԱՎ, տե՛ս Հնդկահավ։
ՀՆԶԱՆԱՀԱՐ, ի Давильщик.
ՀՆԶՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Звучность, звонкость.
ՀՆԷԱԲԱՆ, ա. Палеонтолог.
ՀՆԷԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Палеонтологический.
ՀՆԷԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Палеонтология.
ՀՆԷԱԽՈՍ, տե՛ս Հնէաբան։
ՀՆԷԱԿԵՆԴԱՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Палеозоология.
ՀՆԿԵԿ, ա. Староватый.
ՀՆՁԱՄԵՔԵՆԱ, յի Жнейка, жатка, косилка.
ՀՆՁԱՆ, ի 1. Давильня. 2. Шалаш.
ՀՆՁԱՎԱՐՁ, ի Плата за кошение, плата косарю.
ՀՆՁԱՏԵՂ, ի Покос, место косьбы.
ՀՆՁԵԼ, եցի Косить, скосить жать, сжать, пожинать, пожать. ◊ Ինչ որ ցանես, այն էլ կհնձես (առած) что посеешь, то и пожнёшь.
ՀՆՁԻՉ, ի Жнейка, жатка, косилка.
ՀՆՁՅՈՒՆԱՓՈԽՈՒՄ, խման Чередование звуков.
ՀՆՁՈՒՄ, ձման Косьба, кошение, покос, жатва.
ՀՆՁՎԱԾՔ, ի 1. Сжатый хлеб, скошенная трава. 2. Количество скошенного (сжатого). 3. Качество косьбы.
ՀՆՁՎԵԼ, վեց Звучать.
ՀՆՁՎԵԼ, վեց Коситься, скашиваться, жаться, пожинаться.
ՀՆՁՎՈՐ, ի Жнец, косарь.
ՀՆՁՎՈՐՈՒՀԻ, հու Жнея, жница.
ՀՆՈՏԻ, տոլ Ветошь, старьё.
ՀՆՈՏԻԱՇՈՒԿԱ, յի Толкучий рынок (базар), толкучка.
ՀՆՈՏԻԱՎԱՃԱՌ, ի Старьёвщик, ветошник (устар.).
ՀՆՈՏԻՔ, տե՛ս Հնոտի։
ՀՆՈՑ, ի 1. Горн. 2. Печь. 3. (փխբ.) Пекло.
ՀՆՈՑԱԳՈՐԾ, ի Печник.
ՀՆՈՑԱՅԻՆ, ա. Печной, горновой.
ՀՆՈՑԱՊԱՆ, ի Истопник, кочегар.
ՀՆՈՑԱՎԱՌ տե՛ս Հնոցապան։
ՀՆՈՑԱՎԱՐ տե՛ս Հնոցապան։
ՀՆՈՒԹ, մ. Издревле (книжн.), издавна, с давних пор, исстари.
ՀՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Древность. 2. Старина. 3. Ветхость. 4. Памятник старины.
ՀՆՈՒՑ, մ. Исстари, издавна, издревле (книжн.). ◊ Հնուց ի վեր испокон веку, испокон веков.
ՀՆՉԱԿ, ի Звонок, звоночек.
ՀՆՉԱԿԱՆ, ա. 1. Акустический. 2. (լեզվբ.) Звуковой, фонетический. ◊ Հնչական օրենք (լեզվբ.) Фонетический закон.
ՀՆՉԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Акустика, резонанс. 2. Звучность.
ՀՆՉԱԿԻՑ, տե՛ս Համահունչ։
ՀՆՉԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Созвучность, созвучие.
ՀՆՉԵԼ, եց 1. Звучать, зазвучать, прозвучать. 2. Звенеть, прозвенеть. 3. Раздаваться, раздаться (о звуке).
ՀՆՉԵԼԻ, ա. Звучащий.
ՀՆՉԵՂ, ա. Звучный, звонкий. ◊ Հնչեղ բաղաձայն (լեզվբ.) звонкий согласный.
ՀՆՉԵՂԱՁԱՅՆ 1.ա. Звонкоголосый. 2. մ. Звонкоголосо.
ՀՆՉԵՂՈՐԵՆ, մ. Звучно, звонко.
ՀՆՉԵՂՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Звучность, звонкость.
ՀՆՉԵՐԱՆԳ, ի Тембр.
ՀՆՉԵՑՆԵԼ, ցրի Вызывать звучание. ◊ Ձայն հնչեցնել поднять свой голос.
ՀՆՉՅՈՒՆ, ի Звук.
ՀՆՉՅՈՒՆԱԲԱՆ, ի Фонетист.
ՀՆՉՅՈՒՆԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Фонетический.
ՀՆՉՅՈՒՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Фонетика.
ՀՆՉՅՈՒՆԱԳԻՐ, ա. Звукозаписывающий.
ՀՆՉՅՈՒՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Звукозапись.
ՀՆՉՅՈՒՆԱԿԱՆ, ա. Звуковой.
ՀՆՉՅՈՒՆԱԿԼԱՆՈՒՄ, նման Звукопоглощение.
ՀՆՉՅՈՒՆԱՀԱՂՈՐԴ ա. Звукопроницаемый, звукопроводящий.
ՀՆՉՅՈՒՆԱՄԵԿՈՒՍԱՑՈՒՄ, ցման Звукоизоляция.
ՀՆՉՅՈՒՆԱՅԻՆ, տե՛ս Հնչյունական։
ՀՆՉՅՈՒՆԱՅՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Звучность.
ՀՆՉՅՈՒՆԱՉԱՓ, ի Фонометр.
ՀՆՉՅՈՒՆԱՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Чередование звуков.
ՀՆՉՅՈՒՆԱՓՈԽՎԵԼ, վեց Чередоваться (о звуках).
ՀՆՉՈՒՄ, չման Звучание.
ՀՆՉՈՒՅԹ, ի (լեզվբ.) Фонема.
ՀՆՉՈՒՅԹԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. (լեզվբ.) Фонологический.
ՀՆՉՈՒՅԹԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (լեզվբ.) Фонология.
ՀՆՉՈՒՅԹԱՅԻՆ, ա. (լեզվբ.) Фонемный, фонематический.
ՀՆՉՈՒՆ, ա. Звонкий, звучный. ◊ Հնչուն դրամ звонкая монета.
ՀՆՉՈՒՆԱՎՈՐԵԼ ցրի Озвучивать, озвучить.
ՀՆՉՈՒՆԱՑՆԵԼ ցրի Озвучивать, озвучить.
ՀՆՉՈՒՆԱՑՈՒՄ, մման Озвучение, озвучивание.
ՀՆՕՐՅԱ, ա. Стародавний, старинный.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ