1

ՎԻԳ1, միայն Վիգ և վահան, Վիգ ու սատար կապակցությունների մեջ подмога, опора, поддержка, защита.
ՎԻԳ2, տե՛ս Վիկ։
ՎԻԵՆՆԱԿԱՆ, տ. Венский. ◊ Վիեննական աթոռ венский стул.
ՎԻԶ, վզի 1. Шея. 2. Перешеек. ◊ Վիզ(ն) առնել признаться. Վիզ(ը) թռցնել снимать, снять голову. Վիզ(ը) ծռել гнуть, клонить шею (перед кем-л.). Վիզը երկարել 1) вытягивать, вытянуть шею, 2) гнуть спину, горб. Վիզը զարնել угробить, доконать. Վիզը թեքել обездоливать, обездолить. Վիզը ծուռ 1) пришибленный, подавленный, 2) несчастный. Վիզը կոտրի (կոտրվի) чтоб (ты, он) сломал, свернул себе шею. Վիզը հաստացնել нагулять шею. Վիզը հով պանել прохлаждаться, отлынивать от работы. Վիզը ճկել, տե՛ս Վիզը ծռել, Վիզը ոլորել՝ տալ 1) убивать, убить, 2) обездоливать, обездолить, делать, сделать несчастным. Վիզը տանձի կոթ դառնալ исхудать в щепку, как щепка. Վիզը տակովը չտալ не поддаваться, не поддаться. Վիզը տնկել вытянуть шею. Վզին բարձել навязывать, навязать на шею (чью-л., кому-л.). Վզին թողնել взваливать, взвалить (на кого-л.), на чью-н. шею. Վզին լինել՝ նստել сидеть, сесть, быть на шее (у кого-л). Վզին չոքել приставать, пристать с ножом к горлу. Վզին տալ прогнать взашей. Վզին փաթաթել навязывать, навязать, сажать, посадить и т. п. на шею (чью-л., кому-л.). Վզովը փաթաթվել, Վզովն ընկնել вешаться, бросаться, кинуться на шею (кому-л.), вешаться, виснуть, висеть, повиснуть на шее (у кого-л.). Մեղքը, հանցանքը մեկի վիզը գցել сваливать, свалить вину (на кого-л.). Մեղքը քո (նրա, ձեր, նրանց) վիզը вина ляжет, падёт на тебя (на него, на вас, на них).
ՎԻԹ, ի (կենդբ.) Газель.
ՎԻԹԵԼ, եցի (բրբ.) Проливать, пролить, разливать, разлить.
ՎԻԹԽԱՐ, տե՛ս Վիթխարի։
ՎԻԹԽԱՐԱԶԱՆԳՎԱԾ, ա. Массивный.
ՎԻԹԽԱՐԱԾԱՎԱԼ, ա. Грандиозный, огромный.
ՎԻԹԽԱՐԱՀԱՍԱԿ, ա. Исполинского роста.
ՎԻԹԽԱՐԱՄԱՐՄԻՆ, ա. Громадный, огромный, гигантский, исполинский.
ՎԻԹԽԱՐԱՔԱՅԼ, մ. Гигантскими шагами.
ՎԻԹԽԱՐԻ, ա. 1. Огромный, громадный, гигантский. 2. Грандиозный, колоссальный. 3. Могущественный, могучий, мощный. 4. Страшный, ужасный.
ՎԻԹԽԱՐԻՈՐԵՆ, մ. Исполински.
ՎԻԹԽԱՐԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Огромность, громадность. 2. Грандиозность, колоссальность. 3. Могущественность, мощность.
ՎԻԹՎԵԼ, վեց (բրբ.) Проливаться, пролиться, разливаться, разлиться.
ՎԻԺԱԿ1, ի Стекание воды, поток, струя воды.
ՎԻԺԱԿ2, ի 1. Занавес. 2. Ножны. 3. Декорация.
ՎԻԺԱԿ3, ի Коса (волосяная).
ՎԻԺԱՆՈՒՏ, ա. 1. Ниспадающий. 2. Низвергающийся.
ՎԻԺԵԼ, եցի 1. Выкидывать, выкинуть (плод). 2. Низвергать, низвергнуть. 3. Изрыгать, изрыгнуть, извергать, извергнуть. 4. (փխբ.) Срываться, сорваться (о неудавшемся деле, мероприятии).
ՎԻԺԵՑՆԵԼ, ցրի 1. Абортировать. 2. (փխբ.) Срывать, сорвать (дело, предприятие, начинание и т. п.), помешать.
ՎԻԺԵՑՈՒՄ, ցման 1. Аборт, плодоизгнание. 2. (փխբ.) Срыв (мероприятия).
ՎԻԺԵՑՈՒՑԻՉ, ա. (բժշկ.) Абортивный.
ՎԻԺՄՈՒՆՔ, տե՛ս Վիժվածք։
ՎԻԺՈՒԿ, ի Недоносок.
ՎԻԺՈՒՄ, ժման Выкидыш, аборт, плодоизгнание.
ՎԻԺՎԱԾՔ, ի 1. Выкидыш. 2. (փխբ.) Подонок, отродье.
ՎԻԼԱԿ, ի (բրբ.) Мотовило.
ՎԻԼԱՅԵԹ, ի Вилайет.
ՎԻԿ, ի (բսբ.) Вика.
ՎԻԿՏՈՐԻԱ, յի (բսբ.) Виктория-регия.
ՎԻՀ, ի Бездна, пропасть, провал.
ՎԻՃԱԲԱՆ (հնց.) 1. գ. Полемист. 2. ա. Полемический.
ՎԻՃԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Полемический.
ՎԻՃԱԲԱՆԵԼ, եցի Полемизировать, спорить, поспорить.
ՎԻՃԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Полемика, спор. ◊ Վիճաբանության բռնվել, Վիճաբանության մեջ մտնել вступать, вступить в полемику.
ՎԻՃԱԿ, ի 1. Участь, судьба, удел, доля. 2. Положение, состояние. 3. Жребий. 4. (հզվդ., հնց) Округ, область. 5. (եկեղ.) Епархия. ◊ Վիճակ բանալ гадать. Վիճակ գցել бросать, бросить жребий. Վիճակ հանել тянуть, вытянуть жребий. Ի վիճակի լինել быть в состоянии, в силах.
ՎԻՃԱԿԱԳԻՐ, գրի Статистик.
ՎԻՃԱԿԱԳՐԱԿԱՆ, ա. Статистический.
ՎԻՃԱԿԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Статистика.
ՎԻՃԱԿԱԽԱՂ, ի Лотерея.
ՎԻՃԱԿԱԽԱՂԱՅԻՆ, ա. Лотерейный.
ՎԻՃԱԿԱԿԻՑ, ա. Одной и той же участи, судьбы; разделивший судьбу, участь, долю. Վիճակակից լինել разделять, разделить судьбу, участь, долю (кого-л., чью-л.).
ՎԻՃԱԿԱՀԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Розыгрыш, тираж. 2. Жеребьёвка.
ՎԻՃԱԿԱՀԱՆՈՒՄ, տե՛ս Վիճակահանություն։
ՎԻՃԱԿԱՅԻՆ, ա. (եկեղ.) Епархиальный.
ՎԻՃԱԿԱՊԱՏԿԱՆ, ա. (եկեղ.) Епархиальный, принадлежащий епархии.
ՎԻՃԱԿԱՏՈՄՍ, ի Облигация, выигрышный, лотерейный билет.
ՎԻՃԱԿԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Жеребьёвка.
ՎԻՃԱԿԵԼ, եցի 1. Удостаивать, удостоить. 2. Уделять, уделить.
ՎԻՃԱԿՎԵԼ, հեց Выпадать, выпасть на долю (чью-л. или кому-л.).
ՎԻՃԱՐԿԵԼ, եցի Оспаривать, оспорить.
ՎԻՃԱՐԿԵԼԻ, ա. Спорный, оспариваемый, могущий быть оспоренным, оспоримый (книжн.).
ՎԻՃԱՐԿՈՒՄ, կման Оспаривание.
ՎԻՃԱՐԿՎԵԼ, վեց Оспариваться.
ՎԻՃԵԼ, եցի Спорить, поспорить, заспорить.
ՎԻՃԵԼԻ, ա. Спорный.
ՎԻՄԱԳԻՐ 1. գ. Литограф. 2. ա. Литографированный. 3. ա. Лапидарный, наскальный. 4. գ. Лапидарная надпись.
ՎԻՄԱԳՈՐԾ, տե՛ս Քարագործ։
ՎԻՄԱԳՐԱԿԱՆ, ա. Литографский, литографический. ◊ Վիմագրական քար литографский камень.
ՎԻՄԱԳՐԱՅԻՆ, ա. Лапидарный (стиль и т. п.).
ՎԻՄԱԳՐԱՏՈՒՆ, տան Литография, литографская (мастерская, цех).
ՎԻՄԱԳՐԵԼ, եցի Литографировать.
ՎԻՄԱԳՐԻՉ, ի Литограф.
ՎԻՄԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Литография, литографирование. 2. Лапидарная надпись.
ՎԻՄԱԳՐՎԵԼ, վեց Литографироваться.
ՎԻՄԱԿԱՆ, ա. Каменный, наскальный. ◊ Վիմական արձանագրություն лапидарная надпись.
ՎԻՄԱԿԱՌՈՒՅՑ, ա. Каменный, построенный из камня.
ՎԻՄԱԿԵՐՏ, ա. Каменный, воздвигнутый, созданный из камня.
ՎԻՄԱՅԻՆ, ա. Каменный, относящийся к камню.
ՎԻՄԱՇԵՆ, ա. Каменный, построенный из камня.
ՎԻՄԱՏԱՇ, ա. 1. Высеченный в камне. 2. Обтёсанный, вытесанный из камня.
ՎԻՄԱՏԻՊ, ա. Литографский, литографированный, литографеческий.
ՎԻՄԱՓՈՐ 1. ա. Выдолбленный в камне. 2. ա. Высеченный на камне. 3. (հզվդ.) Рабочий каменоломни.
ՎԻՄԱՔԱՐ, ա. Каменный, воздвигнутый из камня.
ՎԻՄՈՒՏ (հնց.) 1. ա. Каменистый. 2. գ. Каменистое место, местность.
ՎԻՆ, ի (երժշտ.) Лютня.
ՎԻՇԱՊ, ի 1. Дракон. 2. Гидра. 3. (պատմ., ճրտրպ.) Вишап. ◊ Վիշապ օձ, տե՛ս Վիշապօձ։
ՎԻՇԱՊԱԾԱՌ, ի (բսբ.) Драцена.
ՎԻՇԱՊԱԿ, ի Ришта.
ՎԻՇԱՊԱՀԱՂԹ, ի Змееборец, драконоборец.
ՎԻՇԱՊԱՁՈՒԿ, ձկան (կենդբ.) Кашалот.
ՎԻՇԱՊԱՄԱՐՏ, ի Змееборство, драконоборство.
ՎԻՇԱՊԱՅԻՆ, ա. Драконов, драконий.
ՎԻՇԱՊԱՍՊԱՆ, տե՛ս Վիշապահաղթ։
ՎԻՇԱՊ-ՔԱՄԻ, մու Смерч.
ՎԻՇԱՊՕՁ, ի (կենդբ) Удав.
ՎԻՇԱՊՕՁ, ի (կենդբ) Удав.
ՎԻՇՏ, վշտի Скорбь, горе, печаль. ◊ Վիշտ պատճառել причинять, причинить горе.
ՎԻՊԱԳԻՐ, տե՛ս Վիպասան։
ՎԻՊԱԳՐՈՂ, տե՛ս Վիպասան։
ՎԻՊԱԿ, ի (գրկն.) Повесть.
ՎԻՊԱԿԱՆ, ա. Эпический.
ՎԻՊԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Эпичность, эпика.
ՎԻՊԱՅԻՆ, տե՛ս Վիպական։
ՎԻՊԱՍԱՆ, ի Романист.
ՎԻՊԱՍԱՆԱԿԱՆ, ա. Писательский.
ՎԻՊԱՍԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Писательство.
ՎԻՊԵՐԳ, տե՛ս Վիպերգութւուն։
ՎԻՊԵՐԳԱԿ, ի (գրկն.) Эпик.
ՎԻՊԵՐԳԱԿԱՆ, ա. Эпический.
ՎԻՊԵՐԳԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Эпичность.
ՎԻՊԵՐԳԵԼ, եցի Сказывать, петь (легенды, эпос и т. п.).
ՎԻՊԵՐԳՈՒ, տե՛ս Վիպերգակ։
ՎԻՊԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Эпос.
ՎԻՏԱՄԻՆԱԲԵՐ, ա. Витаминозный.
ՎԻՏԱՄԻՆԱՅԻՆ, ա. Витаминный.
ՎԻՏԵԼ, եցի Татуировать, вытатуировать.
ՎԻՏՎԱԾՔ, ի Татуировка.
ՎԻՐԱԲՈՒԺԱԿԱՆ, ա. Хирургический.
ՎԻՐԱԲՈՒԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Хирургия.
ՎԻՐԱԲՈՒՅԺ, ի Хирург.
ՎԻՐԱԴԱՆԱԿ, ի (բժշկ.) Скальпель.
ՎԻՐԱԼԻՑ, ա. Израненный.
ՎԻՐԱԽՈՍ, տե՛ս Վրացախոս։
ՎԻՐԱԽՈՏ, ի (բսբ.) Язвенник.
ՎԻՐԱԿԱՆ, տե՛ս Վրացական։
ՎԻՐԱԿԱՊ, ի Повязка, перевязка (на ране).
ՎԻՐԱԿԱՊԱԿԱՆ, ա. Перевязочный (относящийся к перевязыванию раны.).
ՎԻՐԱԿԱՊԱՅԻՆ, ա. Перевязочный (относящийся к перевязыванию раны.).
ՎԻՐԱԿԱՊԱՐԱՆ, ի Перевязочная.
ՎԻՐԱԿԱՊԵԼ, եցի Перевязывать, перевязать (рану).
ՎԻՐԱԿԱՊՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Перевязывание, перевязка (раны).
ՎԻՐԱՀԱՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հվքկն.) Армяне, проживающие в Грузии, грузинские армяне.
ՎԻՐԱՀԱՏ, ի Оператор, хирург.
ՎԻՐԱՀԱՏԱԿԱՆ, ա. Операционный.
ՎԻՐԱՀԱՏԱՆՈՑ, Операционная.
ՎԻՐԱՀԱՏԱՐԱՆ, Операционная.
ՎԻՐԱՀԱՏԵԼ, եցի Оперировать, делать, сделать операцию (кому-л.).
ՎԻՐԱՀԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Операция (хирургическая). 2. Оперирование.
ՎԻՐԱՀԱՏՈՒՄ, տման 1. Операция (хирургическая). 2. Оперирование.
ՎԻՐԱՀԱՏՎԵԼ, վեց Оперироваться.
ՎԻՐԱՊ, ի Яма.
ՎԻՐԱՊԱՏ, ա. Израненный, покрытый ранами.
ՎԻՐԱՊԱՏՐՈՒՅԳ, ի (բժշկ.) Тампон.
ՎԻՐԱՍԱՐՔ, ի Хирургическое оборудование.
ՎԻՐԱՍԵՂԱՆ, ի Операционный стол.
ՎԻՐԱՍՐԱՀ, ի Операционная.
ՎԻՐԱՎՈՐ, ա., գ. Раненый.
ՎԻՐԱՎՈՐԱԿԱՆ, ա. 1. Оскорбительный, обидный. 2. (հզվդ.) Обидчивый.
ՎԻՐԱՎՈՐԱՆՔ, ի Оскорбление, обида.
ՎԻՐԱՎՈՐԵԼ, եցի 1. Ранить, поранить. 2. Оскорблять, оскорбить, обижать, обидеть.
ՎԻՐԱՎՈՐԻՉ, տե՛ս Վիրավորական։
ՎԻՐԱՎՈՐՈՒՄ, րման 1. Ранение. 2. Оскорбление.
ՎԻՐԱՎՈՐՎԵԼ, վեց 1. Быть раненым, пораниться. 2. Оскорбляться, оскорбиться, обижаться, обидеться.
ՎԻՐԳ, ի Каменная глыба.
ՎԻՐՈՏ, ա. (հզվդ.) Раненый.
ՎԻՐՈՏԵԼ, եցի Покрываться, покрыться ранами.
ՎԻՐՈՒՆԻ, ա. (բրբ.) Дикий.
ՎԻՐՈՒՍԱՅԻՆ, ա. Вирусный.
ՎԻՐՔ, ի (հնց.) 1. Грузия. 2. Грузины.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ