1

ՕՁ, ի 1. Змея. 2. Змей. ◊ Օձ խուզող, Օձ կնտող выжига. Օձը բնից ծակից հանել сманить, соблазнить лестью, убедить речью. Օձի իմաստություն змеиная мудрость. Օձի լեզու բանեցնել՝ թափել убеждать речью. Օձի լեզու հանել льстить. Օձի լեզու ունենալ быть злым, острым на язык. Օձի լեղի горше жёлчи. Օձի խաղող, տե՛ս Լոշտակ1. Օձի ծակ щель. Օձի կծած злюка, злючка, злыдень. Օձի (գորտի) հետ ջուր խմել работать до кровавого пота. Օձի շապիկ змеиный выползок. Օձի փուշ лёгкий, воздушный. Խորոված օձի միս ուտեցնել измотать. Ծոցում օձ տաքացնել змею на груди отогреть (или пригреть). Փորը օձերով լիքն է, Փորում օձեր կան злой, коварный. Ակնոցավոր օձ, Արքայիկ օձ, տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։
ՕՁԱԲԱՐ, մ. По-змеиному, ехидно, коварно.
ՕՁԱԲԱՐՈ, ա. Ехидный, коварный, злой.
ՕՁԱԲԱՐՈՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ехидство, коварство, злоба.
ՕՁԱԲՆԱԿ, ի Населённый змеями.
ՕՁԱԲՈՒՅՆ, ի Змеиное гнездо.
ՕՁԱԲՈՒՅՍ, ի (բսբ.) Аспидистра.
ՕՁԱԳԱԼԱՐ 1. ա. Змеистый, извилистый. 2. մ. Змеисто, извилисто.
ՕՁԱԹՈՒՅՆ, ի Змеиный яд.
ՕՁԱԽԱԾ, տե՛ս Օձահար։
ՕՁԱԽԱՂԱՑ, ի Заклинатель змей.
ՕՁԱԽՈՐԽ, ի Змеиный выползок.
ՕՁԱԿԵՐՊ, Змеевидный, змееобразный.
ՕՁԱԿԵՐՊԻԿ, ա. Змеевидный, змееобразный.
ՕՁԱԿՈՒՃ, տե՛ս Օձաքար։
ՕՁԱՀԱՐ, ա. Ужаленный змеёй.
ՕՁԱՁԱԳ, ի Змеёнок, змеёныш.
ՕՁԱՁԵՎ, ա. Змеевидный, змееобразный.
ՕՁԱՁՈՒԿ, ձկան (կենդբ.) Угорь, минога.
ՕՁԱՄԱՐՏ, ի Змееборство.
ՕՁԱՄՈՂԵՍ, ի (կենդբ.) Змееящерица, безногая ящерица.
ՕՁԱՅԻՆ, ա. 1. Змеиный. 2. (փխբ.) Коварный, злобный, змеиный. 3. Змеистый, извилистый.
ՕՁԱՆԱԼ, ացավ 1. Змеиться, извиваться, виться. 2. (փխբ.) Лютеть, свирепеть.
ՕՁԱՆՄԱՆ 1. ա. Змеевидный, змееобразный. 2. մ. Змеевидно, змееобразно.
ՕՁԱՈԼՈՐ, տե՛ս Օձապտույտ։
ՕՁԱՊՏՈՒՅՏ 1. ա. Змеистый, извилистый. 2. մ. Змеисто, извилисто.
ՕՁԱՍԱՆՐ, ի (կենդբ.) Сколопендра.
ՕՁԱՔԱՐ, ի (հնք.) Змеевик, серпентин.
ՕՁԱՔԱՐԵ, ա. Серпантинный, сделанный из серпентина.
ՕՁԵՐԻԶ, ի Серпантин.
ՕՁԻՔ, ի Воротник, ворот. ◊ Օձիք թափել, տե՛ս Օձիքն ազատել։ Օձիք թափ տալ выражать недовольство кем. Օձիքը բաց թողնել оставить в покое. Օձիքը բաց չթողնել схватить за горло. Օձիքը բռնել взять (брать) за горло. Օձիքից բռնել 1) пристать с ножом к горлу, 2) призвать к ответственности. Օձիքից կպչել молить, умолять. Օձիքն ազատել (մեկից) отделаться, избавиться от кого-, чего-либо. Իրար օձիք բռնել сцепиться.
ՕՁՈՏ, ա. Кишащий змеями (օ местности).
ՕՁՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ехидство.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ